THIS ABYSM CITY SKY

SPACE & ASTRONOMY & SKY

THIS ABYSM CITY SKY

SPACE & ASTRONOMY & SKY

دانشمندان NASA به زیر آب رفتن

 

برای آزمایش ابزار جدید تست سلامت روانی فضانوردان


دانشمندان ناسا به اعماق اقیانوس اطلس رفتند


 

دانشمندان در آمریکا برای ساخت ابزار روان‌شناسی که می‌توان از آنها در فضا برای ارزیابی استرس، خستگی و سلامت ذهنی فضانوردان استفاده کرد، به زیر آب رفتند.

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دیوید دینگس از تیم تحقیقاتی عوامل عصبی ــ رفتاری و روانی ــ‌ اجتماعی در موسسه پژوهشی ملی بیومدیکال فضایی در این زمینه گفت: در ماموریت‌های اکتشافی دسترسی به ابزار خودآزمایی سریع به فضانوردان اجازه می‌دهد که چگونگی عملکردهای خود را ارزیابی کنند.

وی اضافه کرد: در این ماموریت زیردریایی، ما اطلاعات را برای تهیه تستهای خودآزمایی جمع‌آوری خواهیم کرد و آنها را برای آزمایش‌های سریع در اختیار کاربران قرار خواهیم داد.

این آزمایش‌ها در پروژه 13 (NEEMO 13) که به ماموریت‌های محیط زیست‌های خاص متعلق به آژانس فضانوردی ناسا مربوط بوده در آکوآریوس ــ تنها زیستگاه تحقیقاتی زیر دریایی جهان ــ‌ در فلوریدا در عمق 63 فوتی اقیانوس اطلس انجام می‌شود.

دینگس افزود: محیط NEEMO 13 از بسیاری جهات شبیه به محیط ماموریت‌های اکتشافی کره ماه و سایر ماموریت‌های فضایی است.

فضای این قبیل ماموریت‌ها را در واقع، تنهایی و ایزوله شدن و محبوس شدن در یک سکونتگاه کوچک و محیط کاری تشکیل می‌دهد که گروه اکتشافی باید با یکدیگر فعالیت‌های خارج فضاپیما را انجام دهند و در شرایط اضطراری و خطر هیچ راه نجات فوری وجود ندارد

 

پرتاب باعکس

پرتاب اندیوور را ببینید

 

 

 

 

 

 

 

اندیوور سومین روز پرتاب

۳ روز پس از پرتاب

 

 

 

 

 

 

                      آسمانتان صاف

 

اندیوور مشکل دارد

 

نخستین پیاده روی فضایی خدمه «اندیوور» با موفقیت انجام

 

شد


احتمال اقامت اجباری هفت ماهه فضانوردان در ایستگاه در

 

 صورت عدم رفع آسیب شاتل

دو فضانورد شاتل فضایی «اندیوور» در نخستین پیاده روی فضایی خود در این ماموریت یک شاه تیر جدید را به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل کردند.

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در همین حال، متخصصان آژانس فضایی آمریکا (ناسا) در زمین در حال بررسی و تجزیه و تحلیل عکس‌های سپر حرارتی شاتل با هدف ارزیابی آسیب شناسایی شده در حین پیوستن شاتل به ایستگاه فضایی هستند.

ناسا می‌گوید : فومی که از مخزن شاتل سقوط کرده احتمالا با سپر حرارتی شاتل در بخش زیرین آن برخورد کرده و به این سپر آسیب رسانده است.

اگر آسیب دیدگی خطرناک تلقی شود فضانوردان باید در یک پیاده روی فضایی آن را تعمیر کنند و چنانچه آسیب وارده قابل ترمیم نباشد خدمه شاتل مدت 7 ماه در ایستگاه فضایی منتظر خواهند ماند تا شاتل کمکی پرتاب شود.

در نخستین پیاده روی که روز شنبه انجام گرفته ریک ماستراشیو و دیو ویلیامز دو متخصص شاتل به سلامت دوباره وارد کوئسیت ایرلوک شدند و این پیاده روی فضایی رسما در ساعت 18:45 عصر به وقت شرق آمریکا پایان یافت.

در طول این پیاده روی فضایی که شش ساعت و 17 دقیقه به طول انجامید دو خدمه با موفقیت بخش جدید شاه تیری را که با شاتل اندیوور به ایستگاه آورده بودند، به ایستگاه پیوند زدند.

به گزارش ایسنا، ماموریت اخیر شاتل «اندیوور» که نخستین پرواز آن پس بیش از چهار سال است، بیستمین پرواز این شاتل، صد و نوزدهمین پرواز شاتل‌ها و بیست و دومین پرواز ایالات متحده به سوی ایستگاه فضایی بین‌المللی است.

رزرو کنید


رزرو اتاق‌های«سوئیت کهکشانی» از سال آینده


نخستین هتل فضایی در سال 2012 افتتاح می‌شود

 

مهندسان معمار هتل فضایی در بارسلونای اسپانیا اعلام کردند که نخستین هتل فضایی موسوم به «گالاکستیک سوئیت» (سوئیت کهکشانی) در سال 2012 برای بهره‌گیری تجاری افتتاح خواهد شد.

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، خاویر کلارامونت، رییس شرکت سازنده این هتل در این زمینه گفت: رزرو این هتل از سال 2008 آغاز خواهد شد.

وی افزود: این هتل به مشتریان امکان خواهد داد که طی 80 دقیقه دور دنیا سفر کنند.

سه اتاق بوتیک مانند در این هتل با قطعات بسیار کوچک تزئین خواهد شد که علت این کمبود اتاق و این واقعیت است که اشیاء به دلیل عدم وجود جاذبه در فضا شناور هستند.

رییس این شرکت ادامه داد: بزرگترین چالش برای ما ساختن حمام در شرایط جاذبه صفر است. تهیه و آماده کردن مکانهای لازم برای فعالیتهای طبیعی و شخصی افراد کار ساده‌ای نیست. برای مثال مهمان‌های هتل برای دوش گرفتن در شرایط بی‌وزنی وارد چشمه‌ای خواهند شد که در آن حباب‌های آب شناور خواهند بود.

مهمانان این هتل همچنین می‌توانند در طول اقامت خود در هتل کهکشانی شرکت کنند که 450 کیلومتر از زمین فاصله دارد، در آزمایش‌های علمی هم شرکت کنند.

مریخ توفان های دردسر ساز

 

دوقلوهای افسانه‌یی در CCU!

 


معاون‌ایرانیJPL ناسادرگفت‌وگو باایسناخبرداد: احتمال

 خاموش‌شدن

 مریخ‌نوردهاباادامه

توفان پیچیده‌ترین کاوشگر مریخ در نیمه راه ساخت

 

 

خبرهای رسیده از آژانس فضایی ناسا طی هفته‌های اخیر حاکی از قرار گرفتن مریخ‌نوردهای دوقلوی «فرصت» و «روح» در شرایطی نگران‌کننده و توقف کامل فعالیت‌های علمی آنها در پی توفان‌های شدید در سطح سیاره سرخ است.

 

 

به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، مریخ‌نوردان دوقلوی «روح» و «فرصت» به ترتیب در 14 دی ماه و پنجم بهمن ماه سال 1382 برای ماموریتی 90 روزه در سطح سیاره سرخ فرود آمدند، با این حال به رغم پیش‌بینی اولیه دانشمندان که تصور می‌کردند با آغاز فصل سرما در مریخ خیلی زود تجهیزات پیشرفته آن‌ها از کار بیفتد، دوقلوها نه تنها سرمای سخت مریخ را تاب آوردند بلکه با سخت جانی مثال زدنی و پایداری‌ای دور از انتظار همچنان به فعالیت خود در سیاره سرخ ادامه می‌دهند.

ماموریت استثنایی مریخ‌نوردهای دوقلو در زمان مدیریت دکتر فیروز نادری بر ماموریت‌های مریخ ناسا انجام شد.

وی در شرایطی به این سمت منصوب شد که چند ماموریت‌ ناسا برای پرتاب فضاپیما به سیاره سرخ شکست خورده بود و بیم آن می‌رفت که با ادامه این وضعیت تامین اعتبارات لازم برای ادامه این ماموریت‌ها به دلیل فشار مخالفان با چالشی جدی مواجه شود.

با این همه، مریخ‌نوردان‌ جان‌سخت ناسا علی‌رغم پایداری بالایی که نشان دارند، مدتی است گرفتار توفان‌های غباری عظیم در سطح مریخ شده‌اند که با جلوگیری از رسیدن نور خورشید به صفحات خورشیدیشان آنها را زمین‌گیر کرده است. با این حال آنها در چنین شرایط دشواری نیز که دکتر نادری از آن به عنوان وضعیتی مشابه بیماران بستری در CCU (بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستانی) یاد می‌کند همچنان برای زندگی و ادامه فعالیت تقلا می‌کنند و گویی در این شرایط هم قصد تسلیم شدن ندارند.

دکتر فیروز نادری، مدیر ارشد برنامه‌ریزی راهبردی JPL آژانس فضایی آمریکا (ناسا) و مدیر سابق برنامه‌های اکتشاف مریخ ناسا در گفت‌وگو با خبرنگار «علمی - پژوهشی» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) درباره آخرین وضعیت مریخ نورد‌های «روح» (اسپیریت) و «فرصت» ( آپورچونیتی) گفت: به دلیل توفان خاک در مریخ مقدار نوری که مستقیما به صفحات خورشیدی تامین کننده انرژی این مریخ نوردها می‌رسد بسیار اندک است.

البته وضعیت «اسپیریت» کمی بهتر است ولی «آپورچونیتی»(فرصت) تقریبا کمتر از یک درصد نوری را که در شرایط طبیعی به آن می‌رسیده دریافت می‌کند و به دلیل همین میزان اندک تنها 14 تا 15 درصد انرژی معمولی را ایجاد می‌کند که خیلی کم است و با این که تمام حرکت‌ها و فعالیت‌های علمی آن‌ها را متوقف کرده‌ایم ولی به هر حال به نیروی پایه‌ای نیاز داریم تا بخاری‌هایی را که گرم کردن فضاپیما در شب را برعهده دارند فعال کند تا وسایل الکترونیکی مریخ نورد در اثر سرما از کار نیفتند.

وی خاطر نشان کرد: درجه حرارت بحرانی برای از کار نیفتادن سیستم‌های الکترونیکی «فرصت» 39- درجه سانتی گراد (دمای داخل مریخ نورد) است که اگر دما از این حد پایین برود همه سیستم‌ها خاموش‌ می‌شوند.

این روزها فضاپیما در شرایطی مشابه CCU و در مرز مرگ است چون دما به 37- درجه سانتی گراد هم رسیده ولی به هر حال این طور هم نیست که اگر دمای آپورچونیتی به 39- درجه سانتی گراد برسد، دستگاه‌ها برای همیشه نابود شوند و این امکان وجود دارد که فضاپیما‌ ماه‌ها در حالت کما (خاموشی کامل) باشد و پس از صاف شدن آسمان و رسیدن نور خورشید به صفحات خورشیدی فضاپیما بار دیگر بیدار شود چون به هر حال ما در شرایطی هستیم که تاکنون مشابه آن را تجربه نکرده‌ایم و هر چیزی امکان دارد.

احتمال زنده شدن مجدد مریخ‌نوردها حتی پس از کما!

دکتر نادری در عین حال تصریح کرد: چیزی که نمی‌دانیم این است که اگر این شرایط چند ماه طول بکشد، سرما و یخ چه بر سر تجهیزات الکترونیکی «فرصت» می‌آورد البته ما آنها را پیش از پرتاب فضاپیما تا دمای 50- درجه سانتی گراد هم آزمایش کرده‌ایم ولی فقط برای چندین ساعت، نه برای چندین هفته.

مدیر سابق ماموریت‌های مریخ ناسا خاطر نشان کرد: این امکان وجود دارد که طی دو، سه هفته آینده وضعیت جوی در مریخ مساعد شده و نور کافی به مریخ نورد‌ها برسد ولی از گذشته می‌دانیم که چنین توفانی‌های خاکی می‌توانند تا چندین ماه ادامه داشته باشند و با توجه به این که حدود پنج هفته از این توفان گذشته چند احتمال وجود دارد یا ممکن است به طور کلی از آپورچونیتی اطلاعاتی نگیریم و ناچار باشیم چند ماهی منتظر بمانیم تا ببینیم دوباره بیدار می‌شود یا نه و احتمال دیگر این که طی چند روز آینده هوا صاف شده و فعالیت مریخ نورد ادامه پیدا کند.

دانستن وضعیت جوی امروز مریخ هم به یک معجزه شبیه است!

دکتر نادری در پاسخ به این سوال که با توجه به اطلاعات موجود درباره جو مریخ، آیا امکان پیش بینی تقریبی زمان فروکش کردن توفان اخیر وجود دارد یا نه، اظهار داشت: در حال حاضر ادارات هوا شناسی زمین هم با این همه امکانات و اطلاعات وسیع که در اختیار دارند بعضا در پیش‌بینی هوای سه روز آینده هم کاملا با اشتباه مواجه می‌شوند به این ترتیب می‌توان تصور کرد که پیش بینی هوا شناسی در سیاره‌ای که چند صد میلیون کیلومتر از ما دور است و شبکه‌های هواسنجی مانند آنچه درزمین وجود دارند در آن وجود ندارد، چگونه خواهد بود و به نظر من همین اندازه هم که می‌دانیم وضعیت جوی در حال حاضر در مریخ چگونه است، تقریبا یک معجزه است.

26 ماه دیگر با یک آزمایشگاه بزرگ به مریخ می‌رویم!

مدیر ماموریت‌های منظومه شمسی آژانس فضایی آمریکا در ادامه درباره ماموریت آتی ناسا در مریخ به ایسنا گفت: همان طور که می‌دانید به دلیل دوره تغییرات مکان نسبی مریخ و زمین، ما هر 26 ماه یک بار فضاپیمایی به مریخ می‌فرستیم و چون فضاپیمای «فینیکس» را هفته گذشته فرستادیم، 26 ماه دیگر (سال 2009) سفینه دیگر را که یک کاوشگر خودرو مشابه آپورچونیتی و اسپیریت است به سوی مریخ پرتاب می‌کنیم.

این کاوشگر چهار برابر بزرگتر از مریخ نورد‌های اسپیریت و آپورچونیتی و تقریبا به اندازه یک خودرو سواری است و نیروی محرک آن هم به جای سلول‌های خورشیدی از انرژی اتمی تامین می‌شود لذا دیگر احتیاجی به نور آفتاب نداشته و در تمام شب و روز و هر فصلی کار می‌کند.

وی در پایان با اشاره به این که مراحل آماده سازی چنین کاوشگرهایی حدود چهار، پنج سال طول می‌کشد، خاطر نشان کرد: این فضاپیما که با هزینه‌ای حدود 5/1 میلیارد دلار ساخته می‌شود و در حال حاضر تقریبا نیمی از مراحل آماده‌سازی آن انجام شده همچنین به تجهیزات بسیاری بیشتری مجهز است و توان حرکت این فضاپیما که MSL (مارس ساینس لابراتوری) نام دارد، بسیار بیشتر از «آپورچنیتی» و «اسپیریت» است و می‌تواند کیلومتر‌ها در سطح مریخ حرکت کند و یکی از کمپلکس‌ترین خودرو‌هایی است که به مریخ فرستاده شده است.

گفتنی است، دکتر فیروز نادری که در حال حاضر به عنوان یکی از مدیران ارشد سازمان فضایی ناسا، نقشی کلیدی در تعیین راهبردها و نظارت بر کل طرح‌ها و ماموریت‌های یکی از مهمترین مراکز فضایی این سازمان بر عهده دارد، در سال 1325 در شیراز متولد شده و تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در شیراز و تهران گذرانده است. وی در سال 1964 به آمریکا رفت و تحصیلات خود را تا مقطع دکتری مهندسی الکترونیک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی پی گرفت.

نادری پس از بازگشت به کشور و مدتی فعالیت در مرکز «سنجش از دور ایران» از حدود 26 سال همکاری خود را با ناسا آغاز کرده و در این مدت مشاغل فنی و مدیریتی متعددی را در زمینه ماهواره‌های مخابراتی متحرک، رادارهای سنجش از دور، رصدخانه‌های تحقیقاتی اختر فیزیک و اکتشاف مریخ و سایر اجرام منظومه شمسی برعهده داشته است.

دکتر نادری که پس از موفقیت درخشانش در مدیریت ماموریت‌های مریخ ناسا  از اسفند ماه 83 به سمت معاون و مدیر ارشد برنامه‌ریزی راهبردی JPL (آزمایشگاه پیشرانش جت) سازمان فضایی ناسا منصوب شده، در سمت جدید به عنوان مسئول طراحی برنامه‌ها و راهبردهای این سازمان، تجاربش در ماموریت‌های مریخ را در مطالعه سایر بخش‌های جهان، از زمین تا کهکشان‌های دور به کار بسته است. وی همچنین مسئولیت طراحی چشم انداز راهبردی پنج تا 20 ساله JPL را برعهده دارد.

دکتر نادری درگفت‌وگوی تفصیلی‌اش با خبرنگار «علمی - پژوهشی» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) همچنین به سوالات این خبرگزاری درباره ماموریت اخیر ناسا به مریخ - «فینیکس» - و برنامه‌های ناسا برای جست‌و‌جوی حیات فرازمینی پاسخ داد.

مشروح گفت‌و‌گوی تفصیلی ایسنا با دکتر نادری به زودی ارسال می‌شود.

 

دیشب

سلام

امیدوارم شب گذشته حسابی خوش گذشته باشه

 

ما یه چیزایی دیدیم ولی به دلیل کثیفی هوای شهر

 

و از شانس بد ابر بزرگی که تو آسمون بود

 

شهاب های

 

 زیادی ندیدیم ولی من از خوشه پروین و فکر

 

کنم ستاره ی آلفای برساوش چند تا عکس قشنگ

 

گرفتم که توی مطلب بعدی میزنم 

بارش شهابی برساوشی

امشب

 

بارش شهابی برساوشی است

 

این بارش میتونه در ساعت ۸۰ تا شهاب بزنه

 

خیلی از دوستان به خارج از شهر سفر می کنند

 

واین شب زیبا و به یاد ماندنی را با به ثبت

 

 رساندن

 

 شهاب ها به صبح می رسانند

 

اوج بارش در ساعت ۳:۳۰ یا ۴ صبح به وقت

 

 ایران

 

هست فراموش نکنید بهترین لحظه ها را با

 

دیدن این

 

 بارش شهابی

تصاویر اندیوور

اندیوور به روایت تصویر

 

 

 

 

 

 

 

اندیوور کشف شکاف

کشف شکاف در سپر حرارتی «اندیوور» حین پیوستن به

ایستگاه فضایی


آژانس فضایی ناسا اعلام کرد که در جریان بازرسی‌های معمول شاتل فضایی «اندیوور» حین پیوستن آن به ایستگاه فضایی بین‌المللی، متخصصان شکافی در سپر حرارتی شاتل پیدا کردند.

 

 

به گزارش سرویس «فن‌آوری» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، یک بازوی روبوتیک قرار است برای وارسی منطقه‌ای مربع شکل به ابعاد ‌٦/٧ سانتیمتر در قسمت آسیب دیده شاتل مورد استفاده قرار گرفته و همزمان با چرخیدن شاتل در بخش زیری شاتل تصاویری خواهد گرفت.

آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا)، پیش‌بینی کرده است که احتمالا مدت کوتاهی پس از پرتاب شاتل در روز چهارشنبه از پایگاه کیپ کاناورال در فلوریدا قطعه‌ای با شاتل برخورد کرده و باعث بروز این شکاف شده است.

به گفته متخصصان آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا)، این شکاف خطرناک است و فضانوردان در طول یک پیاده روی فضایی برای تعمیر آسیب وارده اقدام خواهند کرد.

جان شانون، مدیریت ماموریت مزبور اظهار داشت: در این لحظه نمی دانم این آسیب تا چه اندازه اهمیت دارد.

فضانوردان طی پیاده روی فضایی با استفاده از یک بازوی رباتیک و تیرک شناور گسترده و به کمک یک لیزر و یک دوربین اندازه و عمق دقیق این شکاف را اندازه‌گیری و مشخص خواهند کرد.

پس از این بازرسی، متخصصان تصمیم خواهند گرفت که آسیب وارده تحت چه شرایطی تعمیر خواهد شد.

اگر این آسیب قابل تعمیر نباشد خدمه در ایستگاه فضایی خواهند ماند تا زمانی که شاتل کمکی به مقصد ایستگاه فضایی پرتاب شود.

مریخ و ققنوس

 

ققنوس و مریخ

 

مریخ نشین «ققنوس» ناسا روز جمعه نخستین و بزرگترین اصلاحات 6 مرحله‌یی را که برای این فضاپیما در حین سفرش از زمین به مریخ برنامه‌ریزی شده بود، تکمیل کرد.

 

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مریخ‌نشین «ققنوس» (Phoenix) در روز 13 مرداد ماه سال جاری برای فرود در سردترین نقطه در شمال مریخ در 25 ماه مه سال 2008، زمین را ترک کرد.

این فضاپیمای اکتشافی با سیستم رباتیک یخ‌های زیرین را در این سیاره حفاری خواهد کرد و آزمایش‌ها و مطالعات آزمایشگاهی انجام خواهد داد تا معلوم شود که آیا این منطقه برای زندگی میکروبی مناسب بوده یا نه.

روز جمعه این فضاپیما که با سرعت 33 هزار و 180 متر در ثانیه در حال حرکت بود، چهار موتور کنترل کننده خود را به مدت سه دقیقه و 17 ثانیه برای تنظیم مسیر حرکت خود روشن کرد.

فعالیت‌های اصلی در هفته‌های آینده شامل کنترل ابزار علمی، رادار و سیستم ارتباطاتی است که در حین و پس از فرود مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

اندیوور

          
 

اندیوور 

به ایستگاه فضایی متصل

شد 

 

 

فضاپیمای "اندور" پس از وارونه شدن در فضا به منظور عکسبرداری از سطح تحتانی آن، در کنار ایستگاه بین‌المللی فضایی پهلو گرفت.
فضاپیمای "اندور" در کنار ایستگاه فضایی پهلو گرفت
به گزارش شبکه خبری بی‌بی‌سی، این عمل آکروباتیک که با سرعت کم انجام شد امکان تهیه عکس‌های دیجیتال از سپر ضد حرارتی زیر شاتل را فراهم کرد.

مهندسان ناسا پس از رفتن شاتل به فضا باید مطمئن شوند که تکه‌های عایق که در جریان پرتاب روز چهارشنبه از مخزن سوخت کنده شدند به بدنه شاتل برخورد نکرده و به آن آسیب نزده باشند.

تصور می‌شود که از ‪ ۹‬تکه چوب پنبه (عایق) که از مخزن سوخت جدا شده سه عدد آنها به شاتل برخورده باشد.

"جان شنون" مدیر تیم هدایت این ماموریت، گفت که هیچ یک از قطعات آن قدر بزرگ نبوده که صدمات جدی وارد کند.

دیروز (جمعه) خدمه اندور (‪ (Endeavour‬با استفاده از بازوی روبوتیک که مجهز به یک دوربین و لیزر است اقدام به بازرسی شاتل کردند تا هرگونه صدمه‌ای را بر بال‌ها و دماغه شاتل شناسایی کنند.

از زمان انهدام فضاپیمای کلمبیا در سال ‪ ۲۰۰۳‬خسارات ناشی از قطعات عایق یک نگرانی عمده برای ناسا بوده است.

انهدام کلمبیا ناشی از ایجاد حفره‌ای در اثر برخورد یک قطعه عایق بود که هنگام بازگشت شاتل به جو زمین باعث نفوذ گازهای به نهایت داغ به شاتل و انفجار آن شد. هفت خدمه کلمبیا در آن حادثه کشته شدند.

زمانی که اندور در روز جمعه برای پهلوگیری در کنار ایستگاه فضایی آماده می‌شد، خدمه شاتل آن را طی مانوری در فاصله ‪ ۲۰۰‬متری ایستگاه برگرداندند تا بتوان از قسمت تحتانی آن عکس گرفت.

پس از آن شاتل به ایستگاه نزدیک و در ساعت دو بعد از ظهر به وقت شرق آمریکا به آن متصل شد.

شاتل اندور برای اولین بار پس از پنج سال راهی نخستین ماموریت به فضا شده است تا عملیات احداث ایستگاه بین‌المللی فضایی را پیگیری کند.

پرواز اندور که قرار است ‪ ۱۱‬تا ‪ ۱۴‬روز به طول انجامد دومین ماموریت از چهار ماموریتی است که آژانس فضایی آمریکا قصد انجام آنها در سال جاری را دارد.

این آژانس با تمام توان می‌کوشد ساخت ایستگاه ‪ ۱۰۰‬میلیارد دلاری فضایی را تا پیش از بازنشستگی ناوگان فرسوده شاتل‌ها در سال ‪ ۲۰۱۰‬تکمیل کند.

فضاپیمای اندور از پیش از فاجعه انهدام کلمبیا در سال ‪ ۲۰۰۳‬هیچ پروازی انجام نداده بود.

اندور پس از بازسازی‌های مفصل در این مدت اکنون مجهز به ابزاری است که می‌تواند به شبکه برق ایستگاه فضایی متصل شده و امکان تمدید ماموریت خود از ‪ ۱۱‬روز به ‪ ۱۴‬روز را بیابد.

شاتل حاوی یک به‌اصطلاح "چوب بست" به اندازه یک اتومبیل کوچک به وزن ‪ ۱/۵۸‬تن است که هدف آن افزایش طول استخوان بندی ایستگاه فضایی به ‪ ۱۰۸‬متر است.

فضانوردان همچنین یکی از چهار ژیروسکوپ ایستگاه که به تعادل آن کمک می‌کند را تعویض خواهند کرد و یک قطعه ‪ ۳/۳‬تنی موسوم به سکوی بار را نصب خواهند کرد.

اندور در بخش بار خود همچنین حامل مخزنی ‪ ۲/۷‬تنی از تدارکات، آذوقه و تجهیزات دیگر است.

سه پیاده‌روی در خارج از ایستگاه فضایی که هر یک شش ساعت و نیم طول خواهد کشید به دو نفر از فضانوردان امکان خواهد داد کار مونتاژ و تعمیر ایستگاه را تکمیل کنند.