ابرنواخترهای دور

ابرنواخترهای دورتر درخشان‌ترند

نتیجه‌ی تحقیقات تیمی از منجمان دانشگاه تورنتو نشان می‌دهد درخشندگی ابرنواخترها، آن‌طور که پیش از این تصور می‌شد، با هم برابر نیست.

 

ابرنواخترها نقش مهمی را در کیهان‌شناسی ایفا می‌کنند. امروزه ابرنواخترها به عنوان شمع‌های استاندارد برای بررسی فواصل اجرام کیهانی، ابعاد هستی و انرژی تاریک به کار می‌روند. همه‌ی این‌ها مرهون درخشندگی برابر ابرنواخترهاست. خاصیتی که با انجام بررسی‌های جدید مورد تردید قرار گرفته است.

 

به کمک تلسکوپ هابل، دانشمندان موفق شدند نور دورترین ابرنواختر کشف شده را دریافت نمایند. این ابر نواختر که  SN 1997ff نام دارد باقی­مانده­ی یک انفجار ستاره­ای در حدود 10 میلیارد سال قبل است.

این تحقیق، که به مقایسه‌ی ابرنواخترهای موجود در کهکشان‌های همسایه و ابرنواخترهای دوردست می‌پردازد، نشان می‌دهد که ابرنواخترهای دوردست حدود ۱۲ درصد درخشان‌ترند. علت این افزایش درخشندگی، جوان‌تر بودن ستاره‌ی مادر به هنگام انفجار و تبدیل به ابرنواختر است. چرا که ابرنواخترهای دورتر چیزی حدود ۹ میلیارد سال پیش منفجر شده‌اند.

از آنجایی که درخشندگی یکسان ابرنواخترها کمک بزرگی برای دانشمندان در مطالعه‌ی انرژی تاریک به شمار می‌رود، نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که پژوهش‌های آتی روی انرژی تاریک با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. زیرا فرض یکسان بودن انفجارهای ابرنواختری دیگر صحیح نیست. البته دانشمندان می‌توانند اثر این تغییرات درخشندگی را در محاسبات خود وارد کنند اما این امر چالشی پیش روی این محققان محسوب می‌شود.

سرپرست نگارندگان تیم تحقیقاتی دانشگاه تورنتو، «اندرو هول»(Andrew Howell)، معتقد است:‌"می‌توان یک ابرنواختر را به صورت یک لامپ تصور کرد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که ابرنواخترهای ابتدایی، توان بیشتری از ابرنواخترهای فعلی داشته‌اند. البته مادامی که بتوانیم مقدار توان آن‌ها را محاسبه کنیم، قادر خواهیم بود محاسبات خود را تصحیح نماییم. اما بررسی ماهیت انرژی تاریک مستلزم انجام تصحیحاتی فوق‌العاده دقیق است و ما هنوز نمی‌دانیم تا چه حد قادر خواهیم بود این محاسبات را با دقت انجام دهیم."

منابع:sciencedaily.com

http://www.news.utoronto.ca

درخشانترین انفجار ابرنواختری

علت درخشانترین انفجار ابرنواختری کشف شد

اخترشناسان در پی کشف ابرنواختر ۲۰۰۶gz به یافته‌های مهمی در خصوص علت درخشش زیاد آن و رازهای جدیدی از کوتوله‌های سفید دست یافتند.

 

 

طرحی هنرمندانه از به دور هم چرخیدن دو ستاره کوتوله و سرانجام، برخورد آن ها با هم. دانشمندان معتقدند برخورد این چنینی، باعث بوجود آمدن ابرنواختر ۲۰۰۶gz شده است. (عکس از ناسا)

اخترشناسان مرکز هاروارد اسمیت سونیان ( (Harvard-Smithsonian (CfA ) دریافتند که ابرنواختر کشف شده در سال گذشته از برخورد دو کوتوله سفید بوجود آمده است. این دو کوتوله سفید که به صورت ستاره‌های دوتایی به دور هم در گردش بودند بتدریج و بصورت مارپیچی به طرف مرکز حرکت کرده تا اینکه با هم ادغام شده و یک برخورد انفجاری مهیب را بوجود آورده‌اند. مشاهدات مرکز CfA شواهدی محکم به دست می‌دهد مبنی بر اینکه آن‌چه تا به حال در مورد خلق یک ابرنواختر می‌دانستیم صرفاً مکانیزمی تئورى بوده است.

«مالکوم هیکن» (Malcolm Hicken) دانش‌آموخته‌ی مرکز هاروارد می‌گوید:" این کشف نشان می‌دهد که طبیعت با‌شکوه‌تر از آن چیزی است که گمان می‌کردیم و بیش از یک راه برای انفجار یک کوتوله سفید وجود دارد".

اخترشناسان، ابرنواختر مشاهده شده را بر اساس اینکه آیا طیف آن هیدروژن نوع II را نشان می‌دهد یا هیدروژن نوع I، مورد بررسی قرار دادند. در هیدورژن نوع II، ستاره‌ای پرجرم و کم عمر دستخوش فروریزش هسته شده و منفجر می‌شود. در تصویری متعارف برای ابرنواخترهای نوع Ia، بیشتر انفجارهای ابرنواختری فاقد هیدروژن، اینگونه اتفاق می‌افتد که یک کوتوله سفید گازهای اطراف ستاره‌ی‌ همدم خود را جمع‌آوری کرده تا اینکه دستخوش یک همجوشی هسته‌ای هولناک شده و با انفجاری متلاشی می‌شود.

ابرنواختر ۲۰۰۶gz که به تازگی کشف شده، به خاطر کمبود هیدروژن و برخی خصوصیات دیگر در گروه ابرنواخترهای نوع Ia دسته بندی شده است. با این حال تحلیل محاسباتی که در دانشگاه ایالت اهایو بر روی اطلاعات ترکیبی مرکز CfA صورت گرفته، نشان می‌دهد که این، ابرنواختری نامتعارف بوده و به مطالعه دقیق‌تری نیاز دارد.

مهم‌ترین نکته در خصوص ابرنواختر ۲۰۰۶gz، اثر طیفی مستدلی از وجود کربن نسوخته است. وقتی دو کوتوله‌ سفید درهم ادغام می‌شوند، انتظار می‌رود در چگال‌ترین نواحی خارجی خود مقادیری کربن داشته باشند بطوریکه انفجار قدرتمند مرکزی این لایه‌های خارجی سرشار از کربن را به بیرون پرتاب می‌کند.

همچنین ابرنواختر ۲۰۰۶gz، لایه‌هایی متراکم از سیلیکون را نیز نشان می‌دهد. در این فرآیند سیلیکون در طی انفجار تولید و پس از آن به‌خاطر موج ضربه‌ای انفجار که از طریق لایه‌های کربن و اکسیژن پیرامون منعکس گردیده متراکم شده است. مدل‌های کامپیوتری صورت گرفته برای کوتوله‌های سفید ادغام شده، اثرات طیفی مارپیچ گونه‌ای از کربن و سیلیکون را پیش‌بینی می‌کند.

علاوه بر این، ابرنواختر ۲۰۰۶gz، درخشان‌تر از حد انتظار بوده است و این را می‌رساند که ستاره های سازنده ی آن، جرمی بیش از ۱.۴ برابر جرم خورشید که به حد چاندراسکار معروف است داشته‌اند. تاکنون تنها یک نمونه انفجار ابرنواختری فراتر از حد چاندراسکار مشاهده شده است و آن ابرنواختر ۲۰۰۳fg است. درحالیکه مشاهدات صورت گرفته بر روی ابرنواختر ۲۰۰۳fg گویاتر و مهیج‌تر بوده است، اما اطلاعات حاصله از ابرنواختر ۲۰۰۶gz به مراتب متقاعد کننده‌تر و مستدل‌تر هستند.

منبع: مرکز اخترفیزیک هاروارد

زحل و اصوات آن

اصواتی جالب از زحل

صدای شفق‌های قطبی و میدان‌های مغناطیسی زحل و بادهای سطح بزرگ‌ترین قمر این سیاره، تیتان، را بشنوید.

 

 

بیشتر این صداها٬ صداهای ضبط شده نیستند. بلکه نتیجه‌ی تبدیل داده‌های غیر صوتی نظیر اندازه گیری میدان‌های مغناطیسی به صدا به وسیله‌ی رایانه هستند.

اصوات بدست آمده نسبتا عجیب هستند. یکی از این اصوات که به وسیله‌ی مغناطیس سنج فضاپیمای کاسینی از نزدیکی انسلادوس٬ قمر زحل٬ بدست آمده است صدایی شبیه به برخاستن و فرود سفینه‌ی فضایی بیگانه‌ای را در گوش تداعی می کند. در حقیقت این مغناطیس‌سنج نوسانات میدان‌های مغناطیسی را که ناشی از حضور ذرات باردار اطراف کاسینی است، ضبط می‌کند.

دو فایل دیگر که از امواج رادیویی آشکار شده مرتبط با شفق های قطبی در جو زحل بدست آمده است، بسیار جالب هستند. به نظر می‌رسد این اصوات کم و بیش شبیه به صدای تفنگ های لیزری در فیلم‌های علمی- تخیلی است!

یکی از فایل‌ها از ضبط واقعی میکروفونی متصل بر تجهیزات فرود هویگنس بدست آمده است. این میکروفون صدای بادها را در هنگام فرود کاوش‌گر بر سطح قمر تیتان ضبط کرده است.

منبع: وبلاگ نیوساینتیست

نظر یکی از دوستان

سلام

بالاخره هفته ی مرگ گذشت ۱۲ تا امتحان یا نمی دونم بیشتر رو  گرفتن

یکی از دوستان بازدیدکننده کامنتی نوشتند و گفتند که هچل هفت ننویسم و مرتب باشه

مهدی جان دوست عزیز من به دلیل امتحانات زیادی که داشتم فرصت سر خاروندن پیدا نکردم و وقتی ۲۰ اینچی مید رو دیدم وسوسه شدم تا عکس ها و توضیحاتی رو در وبلاگ قرار بدم می دونم بد شده ولی ببخشید که تر و تمیز وقت نبود

قابل توجهت جواد نه جوات چشم بر می دارم پیام رو

اگر انتقاد دیگه ای دارید بنویسید ممنون می شم 

چانگ ۱ پرتاب شد

«چانگ ۱» پرتاب شد

اولین ماه‌گرد چینی، ساعاتی پیش به فضا پرتاب شد. این فضاپیما با استفاده از ابزار خود از سطح ماه به صورت سه بعدی نقشه برداری خواهد کرد. رئیس جمهور چین این پرتاب موفق را تبریک گفت.

 

مدارگرد ماه چینی چانگ ۱، حرکت خود را به سوی ماه آغاز کرد.

اولین مدارگرد ماه(ماه‌گرد) چین، ساعاتی پیش با موفقیت پرتاب شد.

«لی شانگ فو»، مدیر پرتاب «چانگ ۱» این خبر را پس از قرار گرفتن آن در مدار زمین و باز شدن صفحات خورشیدی اعلام کرد.
چین در ساعت ۶:۰۵ بعد از ظهر به وقت محلی از از مرکز فضایی زی چانگ پرتاب شد. ۳A موشک

در روز ۳۱ اکتبر، فضاپیما در مسیر زمین-ماه قرار خواهد گرفت و در ۵ نوامبر به مدار ماه وارد می شود.

چانگ ۱ با استفاده از دوربین های چندگانه و طیف سنج پرتو ایکس خود، نقشه ای سه بعدی از سطح ماه تهیه خواهد کرد.
انتظار می رود اولین تصاویر از ماه در نیمه دوم نوامبر ارسال شود.

پرتاب این مدار گرد، اولین مرحله از طرح سه مرحله ای چین برای ارسال یک مدارگرد به ماه، فرود یک ماه نورد در سال ۲۰۱۲ و بازگرداندن خاک ماه به زمین در سال ۲۰۱۷ است.

«هو جینتائو»، رئیس جمهور چین، پرتاب موفقیت آمیز چانگ ۱ را به تمامی دست اندرکاران این پروژه و مردم چین تبریک گفت.

منبع:
http://news.xinhuanet.com

چاندرا و مرگ یک ستاره

چاندرا با دقت به ستاره ای در حال مرگ نگریست

تصاویر جدید تلسکوپ فضایی چاندرا، باقی مانده‌ها‌ی یک انفجار ابرنواختری را ثبت کرده‌اند که خصوصیات عجیب و غیر معمولی دارد. پخش ناهمگن مواد و محل غیر عادی تپ‌اختر مرکزی از این دسته‌اند.

 

 

شما در این تصویر شاهد جرمی زیبا با نام علمی بلندی هستید که هنوز برای منجمان رازهای فراوانی را در دل دارد، این جرم که یک باقی مانده ابرنواختری است، G۲۹۲.۰+۱.۸، نام دارد و با استفاده از تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا و تلسکوپ‌های زمینی ثبت شده است. قبلا در کتاب‌ها با ای‌گونه مثال‌ها زیاد برخورد کرده‌ایم، که چگونه یک ستاره پرجرم بعد از انفجار، باقی مانده‌ای ابرنواختری بر جا می‌گذارد. اما در حقیقت دانسته‌های جدید در این موضوع شگفت انگیزتر است.

هر کدام از رنگ‌‌های تصویر نشان دهنده‌ی یک عنصر خاص است. از نکات عجیب دیگر در این تصویر، پخش ناهمگن عناصر پس از انفجار است.

تقریبا در وسط G۲۹۲.۰+۱.۸، تپنده ای (پالسار) وجود دارد که بر این سحابی می‌دمد، این موضوع با برسسی پرتوهای ایکس و به سبب برون ریزش این جرم آشکار شد. در حقیقت این جرم در حبابی مغناطیسی و حاوی ذرات پرانرژی که به واسطه چرخش سریع خود به وجود آورده، محاصره شده است. این تپنده باقی مانده همان ستاره ایست که دچار انفجار ابرنواختری شده بود.

شگفتی دیگر آن است که این تپنده اندکی در سمت پایین و چپ مرکز سحابی قرار دارد، و این بدان معناست که انفجار ابرنواختری به صورت مایل و نامتعادل انجام شده و این موضوع سبب شده تا تپنده‌ی باقی مانده در نقطه ای دیگر به جز مرکز قرار بگیرد. این امر می‌تواند توضیح خوبی بر جهت چرخش و موقعیت کنونی تپنده باشد.

جنبه شگفتی آور دیگر، رشته ی درخشانی از پرتو X است که از میان استوا و مرکز این سحابی عبور کرده است.تصور می‌شود که ستاره، این حلقه از ماده را پیش از انفجارش به بیرون پرتاب کرده باشد. جهت یابی در این کمربند نیز نشان می‌دهد ستاره منفجر شده در قبل و بعد از انفجار دارای محور چرخش یکسان بوده است، و انفجار نامتقارن فقط صرف تغییر مکان تپنده شده است.

تپ اختر مرکزی این سحابی و محل عجیب آن

اخترشناسان متوجه شدند این باقی مانده، باریکه‌هایی از پرتو پرانرژی ایکس را از خود خارج می‌کند. اندیشه‌ها بر این است که این تابش‌ها منشا پرتوهای پرانرژی کیهانی هستند، نمونه‌های آن در بسیاری دیگر از باقی مانده‌های ابرنواختری مشاهده شده است. این احتمال وجود دارد که این باقی مانده اکنون بسیار کهن سال باشد و موضوعات فوق زمانی روی داده‌اند که باقی مانده ابرنواختری بسیار جوان بوده است.

منابع:
http://www.universetoday.com/
http://chandra.harvard.edu/

NASA کار لحظه ها کرد

تصاویر ماهواره‌ای ناسا از آتش سوزی‌های شدید در کالیفرنیا

ماهواره‌های ناسا تصاویر جدید و استثنایی از آتش سوزی‌های اخیر در کالیفرنیا گرفته‌اند. این تصاویر سرعت زیاد گسترش آتش را به خوبی نشان می‌دهند.

 

 

ماهواره‌های ناسا تصاویر جدید و استثنایی از آتش سوزی‌های اخیر در کالیفرنیا گرفته‌اند. دست کم ۱۴ حریق عظیم در حدود ۱۱۰۰ کیلومتر مربع از شمال لس آنجلس تا جنوب شرقی سن دیگو را سوزاند. در تصاویر٬ فعالیت آتش با نقاط قرمز نشان داده شده است. آخرین تصاویر ماهواره‌ای ناسا در ۳۰ مهر مهر ماه ٬۱۳۸۶ ضخامت و زبانه کشیدن و پخش شدن دود ناشی از این حریق را بر فراز اقیانوس آرام نشان می‌دهد.

بادهای سانتا آنا(Santa Ana) که سرعت بسیار زیادی دارند به گسترش آتش سوزی دامن می‌زنند.

بر طبق گزارش‌های خبری اخیر در حدود ۷۰۰ خانه ویران و صد ها هزار نفر از ساکنان منطقه مجبور به ترک خانه‌هایشان شده اند. در این تصاویر شعله‌های ناشی از حریق در مقیاس بسیار بزرگ نمایش داده شده است.

هواپیمای تحقیقاتی بدون سرنشین «ایخانا»(Ikhana) ناسا با پرواز بر فراز چندین حریق و به کمک تجهیزات تصویر برداری گرمایی-مادون قرمز٬ از نزدیک و از میان دود و غبار تصاویری با کیفیت بالا از نقاط داغ را ثبت کرده است. در این تصاویر سه بعدی، نقاط داغ به رنگ زرد مشخص شده است.

این تصویر سرعت و جهت بادها را نشان می‌دهد (بر اساس رنگ‌ها). رنگ سبز نمایانگر باد با سرعت‌های بالا است. .

این دو تصویر به وضوح٬ سرعت رشد حریق را نشان می‌دهد.
سرعت باد در این مناطق در گستره‌ی ۵۰ تا ۸۰ کیلومتر بر ساعت اندازه گیری شده است.
این بادها رطوبت نسبی بسیار کمی دارند و به همراه شرایط خشک و بی باران این مناطق منجر به آتش سوزی‌های اخیر شده است.

منبع: NASA

جهان آفرینش و هستی ما ۲

جهان آفرینش و هستی ما

            (قسمت دوم)

                            نویسنده NASA_AKA

                                (NASTARAN SOHRABI)

اما به مرور زمان از میزان پرتو های موجود در جهان کاسته می شود و دنیا به سوی تاریکی

مطلق پیش می رود.به گزارش سایت اینترنتی «اسپیس کام»ابعاد جهان هستی هم اکنون

 در حال گسترش است و به دلیل وجود نوعی انرژی اسرارآمیز به نام « انرژی تاریک»سرعت

 این گسترش پیوسته  در حال افزایش و تحقیقات جدید نشان می دهد این گسترش ابعاد

 جهان در آینده سبب می شود انرژی پرتوهای نور موجود در جهان کاهش یابد و دنیا در

خاموشی فرو رود .

در این مطالعه «لارنس کراوس»فیزیکدان دانشگاه «کیس وسترن ریزرو» و «رابرت

شیرر»فیزیکدان دانشگاه«وندربیلت» توسط مدل های ریاضی نشان دادند که در آینده بسیار

دور ،تمامی انواع پرتوهای الکترومغناطیسی شامل گرما،نورمرئی و سایر انواع تابش ها

باسرعتی بیش از سرعت خلق شدن در نتیجه تبدیل ماده به انرژی،نابود خواهد شد.

به عبارت دیگر ،هرچند مولکول های سازنده مواد با تجزیه به ذرات سازنده ماده ،یعنی

 پروتن ها الکترون ها ونوترون ها سبب آزاد شدن این ذرات در فضا و پیدایش انواع مختلف پرتو ها

 می شوند .اما در آینده سرعت نابودی پرتوها بیشتر از سرعت آزادشدن این ذرات خواهد بود

 و درنهایت جهان از همه انواع پرتوهای الکترومغناطیسی خالی خواهد شد.

به گفته «کراوس»دلیل اصلی پیدایش این وضعیت نیز اثر«انرژی تاریک» است که با احاطه

کامل برجهان سبب گسترش ابعاد جهان می شود.واین وضعیت را پدید می آورد.نتایج این

مطالعه حاصل نتایج تمامی مطالعاتی است که قبلاً در این زمینه انجام گرفته است .پیش از

این تصور می شد.از آن جا که باگذشت چندین تریلیون سال تمامی ماده در جهان به انواع

مختلف پرتوها تبدیل می شود،درنهایت جهان خالی از ماده اما سرشار از انواع پرتو ها خواهد

 بود.

«کرواس»افزود : تحقیقات جدید نشان داد آینده جهان متفاوت از تصورات قبلی خواهد بود . به

 گفته این فیزیکدان در ابتدای عمر جهان هستی دنیاسرشار از انواع پرتوهای

الکترومغناطیسی بود و ماده کمی در آن حضورداشت.این در حالی است که هم اکنون ماده

ی زیادی در جهان وجود دارد و پرتوهای اندکی درجهان باقی مانده اند و درنهایت جهان

تنهادارای ماده خالی از پرتوها خواهد بود

نتایج همین تحقیقات نشان می دهد که جهان آینده ای بسیارسرد خواهد داشت،به طوری

که تا 100میلیارد سال دیگر ،اثر انرژی تاریک سبب می شود ابعاد جهان همچنان بزرگتر شود و

 ستاره های موجود در کهکشان ها با سرعتی حتی بالاتر از سرعت نور از یکدیگر دور

شوند.این بدان معناست که چون سرعت دورشدن ستاره ها از یکدیگر بیشتر از سرعت او

خواهد بود بنابراین هیچ نوری از آن ها به یکدیگر نمی رسد.وناظران احتمالی موجود در کره

 زمین در آن زمان دیگر قادر به مشاهده هیچ ستاره ای در آسمان نخواهند بود.

به گفته کرواس :در سال های بسیار دور منجمان دیگر قادر به مشاهده ستارگان حقایقی

 نظیر گسترش ابعاد جهان نخواهند بود و به همین جهت این بسیار جالب است که ما در دورانی از عمر جهان زندگی می کنیم که می توانیم حقایق دنیا را درک کنیم.

از لحظه آغاز جهان تاکنون حدود14میلیارد سال از عمر جهان گذشته است.

 هرگونه چاپ و کپی برداری از این مقاله بدون نام و نشانی از وبلاگ یا بدون نام نویسنده پیگرد قانونی و موجب برخورد می شود.

دیسکاوری می خواهد بپرد

دیسکاوری و پرتابی دیگر برای او

 

امروز، در صد و بیستمین ماموریت شاتل‌های فضایی ناسا، شاتل دیسکاوری راهی بیست و سومین سفر خود به سوی ایستگاه فضایی بین‌المللی است.

شاتل دیسکاوری امروز، ۲۳ اکتبر(۱ آبان ماه) ساعت ۶ و ۵۳ دقیقه ی بعد از ظهر از پایگاه فضایی کندی واقع در ایالت فلوریدای امریکا به سمت ایستگاه فضایی حرکت می کند.

در این ماموریت، پنج راهپیمایی فضایی برای تکمیل بخش های مختلف ایستگاه فضایی بین المللی انجام خواهد شد. از سال ۲۰۰۱ تا کنون بخشی آزمایشگاهی و بخشی که خدمه ی ایستگاه بتوانند در آن حضور داشته باشند به ایستگاه فضایی اضافه نشده است.

بخش ایتالیایی که باید به ایستگاه فضایی بین المللی اضافه شود.

در این ماموریت، یک بخش ایتالیایی به ایستگاه فضایی بین المللی اضافه می شود و یکی از آرایه های باطری های خورشیدی ایستگاه که به صورت موقت روی آن نصب شده بود به مکان اصلی خود منتقل می شود.

اخبار بعدی این ماموریت را همین جا دنبال کنید.

منبع: NASA

رویداد های آبان ۸۶

سلام 

تابیشتر از این درگیر امتحانات نشدم رویدادهای آبان رو می نویسم امان از دست این درس خوندن که نمی ذاره هر روز وبم رو آپ کنم

• رگبار شهابی اسدی در ۲۶ آبان به اوج می رسه و می تونید لذت ببرید تعدادش مشخص نیست و متغیر می باشد

• رگبار شهابی ثور که طرف های ۱۲ آبان به اوج می رسه تقریباْ درساعت ۱۰ تا میزنه ولی قشنگن ببنید من هم رگبار امتحانی دارم : فیزیک . ریاضی و ...

حالا موقعیت سیارات رو براتون می نویسم اگر بینید کلی حال میکنید

 ۱.  زهره دنبالش نرید بهتره چون قبل از طلوع آفتاب هستش

 ۲.  مریخ رو اگر با یک اپتیک قوی ببنید خیلی قشنگه می تونید از بعد از غروب آفتاب تاصبح ببنید(برای کسانی مثل من که رگبارامتحانی دارن خوبه چون تا دم دمهای صبح درسه تموم میشه و می تونن یه سری به آسمون زیبای بالا ی سرشون بزنن)

 ۳.  مشتری هم که اصلا کلاْ بی خیالش بشید توی این ماه موقعیتش خرابه در ابتدای شب غروب می کنه

 ۴.  زحل که عشق و صفامی ده به آدم ها و زندگی می بخشه آرامش بخشه بدرد امتحان فیزیک و ریاضی برای روحیه دادن می خوره هم می تونید از بعد از نیمه شب تا صبح ببنید زحل فراموش نشه که یه چیز دیگه است 

                              خوش بگذره آسمانتان پر ستاره