جمعه شب رگبار شهابی جوزایی را ببینید

بارش شهابی جوزایی در راه است

در آخرین روزهای فصل پاییز، آسمان میزبان شهاب‌های جوزایی است. طبق پیش بینی‌ها، این بارش چشمگیرترین بارش شهابی امسال خواهد بود.

 

هر ساله در بلندترین شب‌های سال، در دهه‌ی آخر آذر، آسمان میزبان شهاب‌های جوزایی است. شهاب‌های پرنوری که در دل هوای سرد زمستانی آتش بازی زیبایی راه می‌اندازند تا منجمان آماتور را به زیر سقف زیبای آسمان بکشانند و دقیقاً در آغازین روزهای فصل سرما به ملاقات جو زمین می‌آیند تا آخرین بارش چشمگیر سال را به نمایش بگذارند.

 

شهاب‌های این بارش برخلاف اکثر بارش‌های شهابی سال بر اثر عبور زمین از میان ذرات به جا مانده از سیارک فایتون۳۲۰۰ پدید می‌آیند. این شهاب‌ها سرعت خیلی کمی نسبت به شهابهای دیگر دارند (۳۵ کیلومتر در ثانیه) و با رنگ سفیدشان مانند شعله‌ای زیبا به نظر می‌رسند.

کانون این بارش در ۲ درجه‌ای شمال شرق ستاره کاستور قرار دارد ولی شما برای دیدن شهاب‌ها باید به شعاع حدود ۴۵ درجه‌ای کانون بنگرید و از دیدن شهاب‌هایی در نزدیکی ستاره‌های زیبای زمستانی لذت ببرید.

امسال نیز زمین در شبهای ۲۲ تا ۲۴ آذر از نزدیک‌ترین فاصله توده ذرات فایتون می‌گذرد. بنابراین از حدود ساعت هشت شب که صورت فلکی جوزا طلوع می‌کند تا صبحگاه شرایط رصدی مهیاست. به ویژه آنکه امسال ماه نیز ساعتی پس از غروب زیر افق می‌رود و هلال باریک آن نیز در اوایل شب مزاحمتی ایجاد نمی‌کند.

همچنین این بارش در زمان تعطیلات آخر هفته رخ می‌دهد. بنابراین فقط کافی است از آلودگی‌های نوری شهرهای بزرگ دور شوید و لباس گرم و تجهیزات ایمنی لازم به همراه داشته باشید. بارش امسال حدود ساعت هشت و نیم شامگاه جمعه ۲۳ آذر به اوج خود می‌رسد؛ یعنی درست زمانی که آسمان به دور از نور مزاحم ماه، صورت فلکی جوزا و کانون بارش را در خود جای داده است. ولی این بارش اوج لحظه‌ای ندارد و به همین خاطر می‌توانید شب پنجشنبه یا شنبه نیز بیش از ۱۰۰ شهاب در هر ساعت در آسمان نظاره گر باشید.

به علت سرعت کمتر شهاب‌های جوزایی، شمارش و تشخیص قدر آنها آسان است و بنابراین این بارش آزمون خوبی به منظور آمادگی برای رصد سایر بارش‌ها است.

محدوده‌‌ی تقریبی کانون بارش با دایره‌ی قرمز رنگ مشخص شده است.

عکاسی از شهاب‌ها فعالیت جالبی است که هر ساله منجمان آماتور این کار را به عنوان قسمتی از برنامه رصدی خود قرار می‌دهند. برای عکاسی از شهاب‌ها به یک دوربین عکاسی دارای سرعت بی ، یک سه پایه محکم و یک سیم دکلانشور نیاز دارید.

عکاسی از شهاب‌ها نسبتاً دشوار است. دوربین شما باید در جهتی مناسب تنظیم باشد و همه چیز درست انجام شود. شهاب‌ها با سرعت بسیاری در آسمان حرکت می‌کنند و لحظه کوتاهی می‌درخشند. در نتیجه هر نقطه از رد تیر شهاب، نور بسیار کمی به دوربین می‌رساند. بنابراین باید از فیلم‌های حساس( حساسیت ۴۰۰ به بالا) استفاده کرد. برخی عکاسان برای آنکه شانس خود را برای ثبت شهاب‌های بیشتر بالا ببرند، از چند دوربین که بخش‌های مختلف آسمان را پوشش داده‌اند، استفاده می‌کنند. به کاربردن عدسی واید گرچه سبب عبور شهاب‌های بیشتری از میدان دید می‌شود، از نورانیت تصویر و اندازه شهاب‌ها می‌کاهد و بسیاری از شهاب‌های ظاهر شده در آن ثبت نمی‌شوند.

بهتر است در عکاسی هدفمند شهاب‌ها از دیافراگم باز و نوردهی‌های نه چندان بلند(حداکثر ۳۰ دقیقه) استفاده کنید. با ظهور هر شهاب در منطقه عکاسی خود، مطمئن نباشید که آن را ثبت کرده‌اید. بسیاری از شهاب‌ها به دلیل سرعت زیادشان ردی از خود بر فیلم باقی نمی‌گذارند، مگر آنکه به راستی درخشان باشند. اگر شهابی درخشان از مقابل دید دوربین گذشت، بهتر است نوردهی را زیاد ادامه ندهید، تا تضاد میان تیرگی آسمان و درخشش شهاب حفظ شود.

در این شب‌ها در منطقه‌ای تاریک می‌توانید در وضعیت ایده آل هر ساعت تا ۱۲۰ شهاب را بشمارید. گزارش‌های دقیق رصدی و عکس‌های خود را برای ما بفرستید.