به همت پژوهشگران ایرانی
نرمافزار شبیه ساز ردگیر ایستگاه زمینی و کنترل وضعیت ماهواره طراحی شد
نرمافزار شبیه ساز ایستگاه زمینی و کنترل ماهواره به همت یک دانشآموخته دکتری رشته مهندسی برق دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی طراحی شد.
دکتر مهرزاد نصیریان، دانشآموخته دکتری رشته مهندسی برق دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی اظهار داشت: این نرمافزار شبیه ساز جهت ردیابی ماهواره از طریق هدایت و کنترل دقیق محورهای چرخنده آنتن ایستگاه زمینی طراحی شده است.
وی گفت: این شبیه ساز قادر است که با توجه به نوع کنترل کننده به کار رفته و نوع تعیین وضعیت ماهواره و نحوه ترکیب آنها با هم و با توجه به نوع مدار و ماموریت و اختلالات فضایی مربوطه، علاوه بر تعیین وضعیت ماهواره در مدار، نمایش انیمیشنی از حرکت ماهواره در فضا با قابلیت تعیین منطقه دید بر روی زمین ارائه دهد.
نصیریان افزود: این نرمافزار شبیه ساز رایانهیی که KNTUSAT نام دارد، ویژه ایستگاه زمینی، با توانمندیهای تولید زوایای ارتفاع و سمت آنتن ایستگاه زمینی با سرعتها و مشتقات مربوطه به منظور ردگیری هر نوع ماهواره مشخص است و همچنین قابلیت نمایش انیمیشنی حرکت ماهواره بر روی صفحه گسترده زمین و فضای سه بعدی را داراست، این شبیه ساز، مدار و موقعیت حرکت ماهواره به دور زمین را را به صورت واقعی در فضایی سه بعدی به نمایش در میآورد.
نرمافزار طراحی شده منطقه دید دوربین ماهواره در حین حرکت در مدار با قدرت بزرگنمایی تصویری را شبیه سازی کرده و قدرت عکسبرداری از هر منطقه را به صورت زمان واقعی و عملیاتی را دارد.
تعیین منطقه دید زمین از ماهواره و تعیین منطقه دید ماهواره از ایستگاه زمینی از ویژگیهای این نرمافزار است.
نصیریان در پایان اظهار داشت: نمونه نرمافزارهای خارجی که دارای قابلیتهای نرمافزار ارائه شده باشند محدود و گران قیمت و در بعضی اوقات نمونه اجرایی آنها (و نه اصل و دانش فنی مربوطه) در حد میلیون دلار است؛ لذا کسب این دانش فنی قدرت طراحی و ساخت سختافزارهای داخلی با قابلیتهای دلخواه را به سازندگان ایرانی برای تکمیل ایستگاههای زمینی با قابلیتهای مطلوب را میدهد .
این نرمافزار دارای قابلیتهای منحصر به فرد و در بعضی موارد کاملتر از نرمافزارهای نمونه خارجی است. صحت نتایج این شبیه ساز با تستهای عملیاتی و مقایسه نرمافزاری مورد تایید قرار گرفته است.
اسامی برگزیدگان این رقابت در ایران به شرح زیر است: (به ترتیب حروف الفبا نام خانوادگی)
شایان اصانلو، پویا بنی اسدی، فاطمه پاکدامن، ایلیا تیموری، سپیده حسن مقدم، نیلوفر خاوری، سارا رحمانی، نگار زاهدی مهر، کیمیا سلحشوری، سیده شیرین شیوایی، مهسا عرب کوهی، زهرا معافی مدنی، زرین منتظری و شیرین منتظری
این افراد به صورت شخصی یا گروهی ۶ مقاله را برای وبگاه نجوم ارسال کرده بودند.
مقالات برگزیده ای که به زبان فارسی نوشته شده بودند، با همکاری آقای افشین نصیری که نزدیک به سه دهه در خارج از ایران زندگی می کنند به زبان انگلیسی ترجمه شد.
علاوه بر مقالات برگزیده شرکت کنندگانی که در بالا نامشان آمده بود، مقاله خانم ها پروین مزیدی از علی آباد کتول و سوسن ترابی پاریزی از زاهدان نیز در رده ی بعد مورد سفارش وبگاه نجوم برای شرکت در رقابت قرار گرفت.
وبگاه نجوم با تشکر از تمامی شرکت کنندگان، از آن ها به نحوی شایسته تقدیر خواهد کرد. اسامی شرکت کنندگان در رقابت دانشمند یک روزه فضاپیمای کاسینی به شرح زیر است: (به ترتیب حروف الفبا نام خانوادگی)
این عزیزان از شهرهای تهران، مشهد، همدان، شاهرود، کرج، تبریز، رامسر، زاهدان، علی آباد کتول، سنندج و اصفهان با ارسال مقالاتشان در این رقابت شرکت کرده بودند.
وبگاه نجوم ۲۶ مقاله را در رده دبیرستان(۲۱ مقاله رده دبیرستان + ۵ مقاله ای که رده سنی مشخص نکرده بودند) و ۴ مقاله را در رده راهنمایی داوری کرد. در میان این ۳۰ مقاله، آمار نشان دهنده مقبولیت هدف دوم فضاپیمای کاسینی بود به طوری که ۶۳ درصد افراد به این هدف رای داده بودند. هدف سوم نیز با ۲۶ درصد مقبولیت دومین رده را به خود اختصاص داد. از هرکدام از هدف های اول و چهارم نیز فقط یک مقاله در ایران به دست ما رسید.
آمار برگزاری رقابت دانشمند یک روزه کاسینی، به همراه مقالات کامل برگزیدگان ایرانی ساعت ۱۹:۰۰، سه شنبه ۶ آذر ۱۳۸۶ برای مرکز پیشرانش موشک ناسا ارسال شد.
وبگاه نجوم با آرزوی موفقیت برای تمامی شرکت کنندگان منتظر اعلام رسمی نتایج از مرکز پیشرانش موشک ناسا است.
دانشمندان ناسا:
با هواپیما هم میتوان به فضا رفت!
اگر چه جاذبه زمین مانع از رسیدن هواپیماهای استاندارد امروزی به فضا میشود و این مساله هواپیماهای عادی را به سطح زمین سنجاق کرده است اما برخی پژوهشگران معتقدند که هنوز راههایی برای پرواز با هواپیما به فضا وجود دارد.
دانشمندان آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا)، اظهار داشتهاند که هر نوع وسیله نقلیهای را میتوان به مدار فرستاد در صورتی که با سرعت حدود 7 مایل در ثانیه یا حدود 25 هزار مایل در ساعت حرکت کند که این البته بسیار سریعتر از متوسط سرعت حرکت هواپیماهای مسافربری زیر صوتی است.
همچنین کوتاهترین فاصله مستقیم بین زمین و فضا حدود 62 مایل است که منطقهای است که مرز زمین پایان یافته و پایینترین مدار فضا آغاز میشود.
این مساله نیز میتواند به بروز مشکلات سوختی منجرشود؛ از این رو برای رسیدن به مدار با این روش، ناسا حدود 520 هزار گالن از ماده مولد فشار راکت و دو بوستر راکت برای بلند کردن یک شاتل فضایی 100 تنی نیاز دارد.
با این حال دانشمندان این سازمان فضایی ادعا میکنند که راههایی برای رساندن وسایل نقلیه هواپیمایی به فضا وجود دارد و تاکنون چندین شرکت فضایی آمریکایی موفق شدهاند که تا حدودی هر چند اندک به این هدف نزدیکتر شوند.
با وجود این که انسان از ابتدای خلقت ماه را رصد کرده است، امروزه نیز رصدگران بسیاری در سراسر جهان این جرم آسمانی پرنور را رصد میکنند و از رصد آن لذت میبرند. همچنین میتوان پروژههای رصدی آماتوری بسیاری در رابطه با ماه انجام داد.
در اولین نگاه با چشم غیر مسلح، ماه به صورت کرهای نورانی با لکههایی تیره دیده میشود که از ترکیب این لکهها به صورت ذهنی، میتوان اشکال و چهرههای بسیاری را بر روی ماه ساخت.
اما این لکههای سیاه رنگ که به عنوان دریاهای ماه شناخته میشوند، در واقع گدازههای سرد شده حاصل از برخوردهای شهاب سنگی بزرگ با این قمر، در ابتدای تشکیل آن هستند. این سنگهای سرگردان پس از برخورد با سطح ماه، آن را شکافتهاند و از این شکافها مواد مذاب به بیرون راه پیدا کردهاند. این گدازههای روان، مناطق پست و هموار را پوشاندهاند که امروزه تضاد روشنایی این نقاط با مناطق مرتفع و بدون گدازه مشهود است.
در گذشته، رصدگران به گمان این که این مناطق تیره تر دریا هستند، به آنها نام «دریا» دادهاند و هر کدام از این دریاها نیز با اسامی خاصی همچون بحرانها، شهد، آسایش، برودت و... شناخته میشوند.
حال به بررسی برخی از چهرههای معروف روی سطح ماه میپردازیم:
برای دیدن چهره اول، از شب هفتم یا هشتم ماه قمری شروع میکنیم که ماه بصورت نیم دایره دیده میشود. در این مواقع دریای بحرانها، حاصلخیزی، شهد، آسایش، برودت و همچنین بخارها به خوبی دیده میشوند.
برای دیدن «دختری روی ماه» از دو دریای بحرانها و حاصلخیزی چشم پوشی کنید. سپس مطابق شکل، دریاهای شهد، آسایش و آرامش را توسط بستهای فرضی از دیگر نقاط جدا کنید، در مرحله بعد دو خط یکی از ابتدای دریای آسایش(نسبت به غرب و شب اول) و دیگری از انتهای آرامش به طرف دهانه بارز تیکو بکشید. اگر دقت کنید درون این دو خط خمیده، دریای بخارها نیز قرار میگیرد، که نشان دهندهی چشم دختر است. اگر کمی دقت کنید میتوانید نیمرخ دختری را روی ماه ببینید!
از شب نهم به بعد میتوانید در جستجوی نیمرخ «مردی روی ماه» باشید، مطابق شکل دو دریای آرامش، آسایش و قسمت زائده مانند آسایش را داخل بستهای از حاشیه دریاها قرار دهید که نشانگر موهای مرد هستند، سپس از قسمت جنوبی دریای ابرها خطی را از حاشیه دریا به شمال (به طرف آرامش) بکشید، که این خط از حاشیه غربی اقیانوس طوفانها نیز بگذرد، اگر دقت کنید میتوانید با در نظر گرفتن دریای بخارها به عنوان چشم، تصویر مردی را روی ماه تصور کنید.
اما بر روی ماه چهره دیگری را نیز به نام «سگ تنبل» می توانید ببینید. کافی است که دو دریای آرامش و قسمت شمالی بارانها را به صورت مستقل از دیگر نقاط جدا کنید، سپس دریای بخارها و قسمتی از دریای بارانها (شمال دهانه اراتستن) را به عنوان دو چشم سگ در نظر بگیرید، اگر دقت کنید میتوانید دهان و بینی سگ را به ترتیب در شمال دریای ابرها و جنوب کوهستان آپنین ببینید.
شب بدر فرصت مناسبی است که به دیدار "دزد دریایی" در میان دریاهای ماه بروید، تصور این شکل هم چندان سخت نیست، ولی توصیه میکنیم، برای دیدن آن از فیلتر کاهش دهنده نور ماه استفاده کنید. برای دیدن این شکل، قسمت تقریباً روشن اقیانوس طوفانها (محدوده کوپرنیک و کپلر) را از دیگر نقاط جدا کنید. توصیف این که چگونه میتوان این چهره را دید، به خاطر عدم وجود دریاهای مختلف در این ناحیه ممکن نیست، ولی میتوانید با استفاده از مثلث دهانههای کپلر، کوپرنیک و آریستارخوس و تصور کوپرنیک به عنوان گوش دزد، این شکل را تصور کنید.
بر روی ماه میتوانید با استفاده از تصور خود، اشکال و چهرههای دیگری را همچون پسربچه، مرد عینکی، هندو، خرگوش، کشیش، مرد مصری، حمال، چهره معروف ماه، کلمهی مکه و همچنین کلمهی علی و چهرهها و اشکال دیگری را ببینید که به میزان تخیل و تصور شما متغیر هستند.
............................................................................................................................................................................................
اما دقت کنید که همهی این تصاویر ساختهی ذهن ما هستند و جستجو برای یافتن آن ها تنها میتواند روشی برای یادگیری عوارض سطحی ماه باشد. بنا بر این دقت کنید که این تصویرسازی علمی نیست و بهتر است که در برنامههای عمومی نجومی، بدون توضیح دقیق از آن استفاده نکنید.
UNIVERSE DENSITY چگالی عالم
قسمت دوم
(NASTARAN SOHRABI)
NASA_AKA
«چگالی عالم»
اندازه گیری چگالی جهان:
حال ببینم چگالی جهان را چگونه اندازه بگیریم؟
چگالی کمیت یک ماده در واحد حجم معین است.حجم موردنظر در مورد کائنات باید بسیار بزرگ
باشد.حجمی شاید به اندازه یک ابرخوشه برای محاسبه ماده موجود دراین حجم،جرم کهکشان ها را
باهم جمع می کنیم.این کار در مورد مواد مرئی که به سمت ما نور می فرستند،میسر است.ولی در
مورد ماده ای که نمی بینیم،نمی توانیم جرم ۀن راحدس بزنیم.موادی مثل ستارگان و سیاره های
مرده.سیاره هایی که دور از هرمنشاء نوری قرار دارند.صورت های احتمالی ماده که هنوز
نمی شناسیم،ماده تاریک و ...
اسحاق نیوتن می گوید.ماده چه نورانی چه تاریک شناخته شده یا ناشناخته ازطریق نیروی گرانشی
خود را به ما نشان می دهد.فرض کنیم خورشید نور افشانی نمی کرد ، در این صورت نمی توانستیم
آن را ببینیم،ولی حرکت سیاره ها به دور خورشید همچنان ادامه داشتو اخترشناسان
می توانستند،بدون آن که قادر به دیدن خورشید باشند،به وجود آن پی ببرند و با دنبال کردن حرکات
زمین نسبت به ستارگان،جرم آن را اندازه بگیرند.
اخترشناسان با بهره گیری از روش های مشابه می توانند چگالی کل کائنات را اندازه بگیرند.نتیجه
اندازه گیری آن ها در کل فضای قابل مشاهده به طور میانگین حدود یک سوم اتم از حجم یک
مترمکعب فضا است.به لحاظ نظری برای این که حرکت کهکشان ها درآینده متوقف یا معکوس
شود.این چگالی باید بیش از 10 اتم در هر مترمکعب باشد.باتوجه به واقعیات مشهود چنین امری بعید
به نظر می رسد.ولی چون ابزار دقیق اندازه گیری نداریم.نمی توانیم این امکان را کاملاً منفی
بشماریم.ولی اگر چنین باشد،کائنات باز خواهد بود.نسبت فراوانی هیدروژن سنگین (دوتریم) به
هیدروژن سبک از فرضیه کائنات باز حمایت می کند.پس سبک بودن کائنات و فراوانی دوتریوم نشان
می دهد که کائنات تا ابد منبسط خواهد شد.
هرگونه کپی برداری و چاپ این مطلب
بدون ذکر نام و نشانی وبلاگ و یا نام نویسنده ی پیگرد قانونی و برخورد دارد
از انگلیسی ها و اخترشناسان اون ها هم خبری دارم که دارم کم کم به خودم و ایرانی بودنم شک می کنم یه روزی ایران بود که از همه جلو تر بود همین ایران بود که یه قدرتی داشت که هیچ کس حرش نمی شد اما چرا ؟ چرا اینقدر پس رفت کردیم؟
اینجا جای این حرف ها نیست ولی من به عنوان یه ایرانی حسرت می خورم و در حسرت خودم باقی می مونم
که الان یک دانشآموزی آمریکایی که قصد داره در آینده فضانورد بشه در مدارس NASA تحصیل می کنه و منی هم که می خوام فضانورد بشم در یک مدرسه ای که اسمش رو گذاشتن مرکز استعداد های درخشان و . . . . . .
دانشمندان در انگلیس برای نخستین بار 27 پروتوکهکشان شبیه به کهکشان راه شیری کشف کردهاند.
این کشف تاکیدی بر این مطلب است که کهکشانهای دیگر شبیه به راه شیری در نتیجه جمع شدن ابرهای کوچکتر از گاز و غبار به وجود آمدند.
پروتو کهکشانهای کوچک در فواصل بسیار دور کشف شدهاند و عمر آنها به زمانی باز میگردد که کائنات فقط دو میلیارد سال داشتهاند.
وارد بحث های سیاسی نشم بهتره ولی
ما خیلی از دنیا عقب موندیم
آژانس فضایی روسیه اعلام کرد یک فضاپیمای باری روسی به عنوان M-62 PROGRESS روز 23 دسامبر (دوم دی) از مرکز پرتاب بایکونور در قزاقستان به مقصد ایستگاه فضایی بینالمللی پرتاب خواهد شد.
این فضاپیمای باری قرار است آب و غذا مورد نیاز خدمه و سوخت لازم برای ایستگاه فضایی را به همراه سایر لوازم و تجهیزات تحقیقاتی به ایستگاه برساند.
این فضاپیما که قرار است با یک راکت حامل سویوز پرتاب شود، آخرین مراحل آزمایش و آمادهسازی را پشت سر میگذارد.
در مراحل نهایی آزمایشها فضاپیمای مزبور برای کنترل سیستم رادیویی در یک اتاق صوتی مورد بررسی قرار گرفت.
روسیه از زمان ارسال اولین انسان به فضا تاکنون، برای ارسال ماموریتهای سرنشین دار خود از پایگاه «بایکانور»(Baikonur) در قزاقستان استفاده کرده است.
مرکز پرتاب بایکانور قزاقستان به همراه مرکز فضایی کندی در ایالات متحده و مرکز «جیوکوان»(Jiuquan) در چین، تنها محلهای پرتاب فضاپیماهای سرنشین دار به فضا هستند.
پس از فروپاشی شوروی سابق، روسیه پایگاه فضایی بایکانور را با مبلغ ۱۱۵ میلیون دلار در سال از قزاقستان اجاره کرد. بنا بر توافق دو کشور، قرار بود پایگاه بایکانور تا سال ۲۰۵۰ استفاده شود اما در ماه سپتامبر، سقوط یک موشک پروتون در نزدیکی یکی از شهرهای مورد بازدید رئیس جمهور قزاقستان، موجب بروز تردید در ادامهی همکاری دو کشور شد.
روسیه مراکز پرتاب بسیاری در خاک کشور خود دارد اما از هیچ یک از آنها برای ماموریتهای سرنشین دار استفاده نمیشود. روسیه قصد دارد تا سال ۲۰۱۸ اولین ماموریت سرنشین دار ارسالی از خاک کشور خود را انجام دهد.
منبع: نیو ساینتیست
اخترشناسان ایالات متحده میگویند به نظر میرسد سیارات تازهای گردِ ستارهای در خوشهی پروین، به تازگی شکل گرفته
یا در حال شکل گیری باشند.
عملیات آماده سازی ایستگاه فضایی برای تحویل آزمایشگاه اروپایی تکمیل شد
دو فضانورد ایستگاه فضایی، پیاده روی فضایی اخیر خود را پس از هفت ساعت به پایان رسانده و عملیات آماده سازی ایستگاه فضایی بینالمللی را برای تحویل آزمایشگاه اروپایی تکمیل کردند.
واحد بعدی که قرار است به ایستگاه فضایی ملحق شود سومین آزمایشگاه فضایی و دائمی اروپایی خواهد بود.
این پیاده روی فضایی توسط پگی ویستون، فرمانده ایستگاه و دان تانی، مهندس پرواز صورت گرفت.
آزمایشگاه اروپایی موسوم به کلمبوس قرار است توسط شاتل فضایی آتلانتیس که هم اکنون در سکوی پرتاب فلوریدا مستقر است و برای پرتاب در روز ششم دسامبر برنامهریزی شده، به ایستگاه فضایی منتقل شود.
در این عملیات ویستون و تانی بیشتر زمان خود را صرف جا به جا کردن دومین صفحه ١٣٦ کیلوگرمی و ٦/٥ متری به یک موقعیت جدید کردند.
عالم به چه جهتی می گردد؟
بیش از 100 هزار داوطلب مشخص کردند از دید ناظر زمینی، بیشتر کهکشانها پادساعتگرد می چرخند.
دانشمندان برای آزمایش نظریات خود در مورد سیر تحول کهکشانها، ساختار کیهان در مقیاس بزرگ و تشخیص سوی حرکت عالم، نیاز به بررسی کهکشان های بسیاری دارند.
از جمله تلاش های انجام شده در این زمینه میتوان به پروژه «پیمایش دیجیتالی آسمان اسلوان» (SSDS - Sloan Sky Digital Survey) که بسیاری از کهکشان را نقشه برداری کرده است، اشاره کرد؛ با این حال در سراسر جهان به تعداد کافی اخترشناس برای بررسی این کهکشان ها نبود.
در این بین پروژه اینترنتی «باغ وحش کهکشان» (Galaxy Zoo) با همکاری مشترک محققان از دانشگاه آکسفورد، دانشگاه پورت اسموث (pourth smouth) از ایرلند و جونز هاپکینز از امریکا به منظور استفاده از داده های SSDS و بررسی یک میلیون کهکشان، شروع به کار کرد.
آن ها از منجمان آماتور برای تفکیک کهکشان ها استفاده کردند و ابتدا مشخص کردند که هر کهکشان بیضوی است یا مارپیچی؛ سپس کار خود را به «جهت حرکت کهکشانهای مارپیچی» محدود کردند.
در نهایت نتیجه بر این شد که بیشتر این کهکشان ها پادساعتگرد می چرخند و اصطلاحاً گفتند که عالم چپگرد است!
این نتیجه بسیار تامل برانگیز است؛ زیرا بر اساس نظریات متداول در ویژگی های بنیادیعالم (مثل چرخش اجزای آن) نباید شاهد نظم خاصی باشیم.
به نوشته نجوم، «کریستوفر لینتوت» (Christopher Lintott) از مسوولان پروژه در آکسفورد، طی پیامی از طرف موسسان «باغ وحش کهکشان» از تمامی شرکت کنندگان در این کار تشکر کرد و گفت: «ما 20 رده از کهکشان ها را مورد هدف قرار داده بودیم که با کمک شما به هدف خود رسیدیم. اکنون بسیاری از شما هر کهکشان را دستهبندی کردهاید و هر کدام از شما منجمی شگفت آور هستید.»
آنها اکنون امیدوارند تا بتوانند از تلسکوپهای رصدخانه «کیت پیک» (Kitt Peak) برای بررسی اجرام غیر کهکشانی استفاده کنند که این اطلاعات به اخترشناسان کمک می کند تا زوایای دورتری از جهان را که شامل اجرام پرجرم و لنزهای گرانشی می شود، ببینند.