ساخت و ساز در ماه

دانشمندان در حال بررسی و آزمایش پروژه‌ای برای

 ساخت خانه و تلسکوپ‌هایی در ماه با استفاده از غبار آن هستند.

 یک گروه از ستاره شناسان چگونگی تهیه یک ترکیب غیر زمینی برای تولید بتن قمری را پیشنهاد کردند. این بتن قمری برای ساخت خانه بر روی کره ماه کاربرد خواهد داشت.

                     

این ابتکار که ترکیبی از کربن، چسب و غبار کره ماه است ماده ای را تولید می کند که برای ساخت سازه‌های دیگری مانند تلسکوپ‌های غول آسا و آرایه های انرژی خورشیدی مفید خواهد بود.

به جز امکان زندگی بر روی ماه، تعداد زیادی از اخترفیزیکدانان بر این باورند که ساخت تلسکوپ‌های بزرگ روی ماه مزیت‌هایی دارد. کره ماه فاقد ابر و جو کدر کننده است. این دو عامل باعث تیرگی تصاویر گرفته شده توسط رصد خانه‌های زمینی می‌شود. علاوه بر این، کره ماه یک سکوی ثابت و دائمی خواهد بود.

یک عامل محدود کننده برای ساخت بتن مقدار مصالحی است که یک راکت می تواند با خود تا کره ماه حمل کند؛ اما اگر بخش عمده این مصالح در کره ماه موجود باشد، باری که راکت با خود به ماه می برد سبک خواهد شد.

پیتر چن از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا می گوید: ما به سادگی می توانیم تلسکوپ‌های بسیار بزرگی روی کره ماه بسازیم و از صرف هزینه های بسیار زیاد برای حمل یک آینه بزرگ به ماه جلوگیری کنیم. به دلیل اینکه تمامی مصالح لازم به صورت غبار در آنجا وجود دارند نیازی نیست که مواد زیادی با راکت حمل کرد که در نتیجه هزینه های زیادی صرفه جویی خواهد شد.

چن همچنین اشاره می کند که این نوع بتن مانند بتن زمینی دارای استفاده های زیادی است.

وی ادامه می دهد: ما می توانیم سازه‌هایی از قبیل خانه برای فضا نوردان و حتی خانه‌هایی شبیه ایگلوها (خانه های برفی اسکیموها) بر روی ماه بسازیم.

برای تولید این بتن، چن و همکاران وی مقادیر کمی نانولوله و اپوکسی (مواد شبیه به چسب) و غبار ماه (از نوع شبیه سازی شده) یا سنگ خرد شده که دارای همان خواص و دانه بندی غبار ماه است را با هم ترکیب کردند.

به گزارش ایسنا، بعد از اینکه ترکیب مواد چندین بار تکرار شد، این گروه موفق به ایجاد یک ماده محکم شد که استحکام بتن را داشت. آنها سپس این ماده را با اپوکسی پوشانده و بتن قمری را چرخش داده تا تبدیل به یک سازه شبیه کاسه با عرض 30 سانتی متر شد و شکل یک آینه تلسکوپ به آن داده شد.

رابین، دانشمند دیگری که در این پروژه همکاری می کند می گوید: بعد از آن، تنها کاری که می باید انجام می شد این بود که آینه را با پوشش دادن بدون لک صیقل داد. ما با مقدار کمی آلومینیوم این کار را انجام دادیم و این سازه تبدیل به یک آینه تلسکوپی با انعکاس بسیار بالا شد. ما می توانیم این روش را در کره ماه و با استفاده از غبار کاملا در دسترس آنجا توسعه دهیم.

به نوشته پارس‌اسکای، چن پیشنهاد می کند که برای ساخت یک تلسکوپ به اندازه تلسکوپ فضایی هابل به 60 کیلوگرم اپوکسی و 1200 کیلوگرم غبار ماه نیاز خواهد بود.

چن و رابین ساخت یک آینه تلسکوپی با قطر 50 متر بر روی کره ماه را در سر دارند. یک رصد خانه مانند این باعث می شود که حتی بزرگترین تلسکوپ اپتیکی موجود در زمین (تلسکوپ 10.4 متری جزیره قناری) کوچک به نظر برسد.

یک تلسکوپ غول آسا مانند این و یا ترکیبی از دو تلسکوپ با این اندازه بر روی ماه به جست‌وجو برای یافتن سیارات خورشیدی کمک خواهد کرد و رصدهای دقیقی از کهکشان‌های دوردست فراهم می کند.