عکس های اشخاص NASA

این عکس ها واسه کسانی هست که تا به حال

شگفتی آفرینان و پایه گذاری علم وفضا و نجوم

 بوده اند اسامی این اشخاص از چپ به راست

 هستند

 John Glenn, Gordon Cooper, John Young, and Buzz Aldrin جان گلن نفر آخر از سمت چپ هست

Becky Lowder, Dorian Janney, Ginny Mauldin-Kinney, Bryan Fagan, Ken Brandt, Gary Fujihara, Kay Ferrari. Front row: Don Brown, Jill Tartar, David Morrison -- at the Fernbank Science Center in Atlanta, Georgia

David Morrison, Dr. William "Mac" Sudduth, Jill Tartar, Kay Ferrari -- at the Fernbank Science Center in Atlanta, Georgia

Ambassador Scott Roberts meets Jet Propulsion Laboratory Director Charles Elachi at 2004 JPL Open Hous Ambassador Richard Arguijo meets Jet Propulsion Laboratory Director Charles Elachi at 2004 JPL Open House وحالا مهم ترین شخص NASA مایکل گریفین ریس سازمان فضایی آمریکا موفق باشید Ambassador Richard Arguijo meets Jet Propulsion Laboratory Director Charles Elachi at 2004 JPL Open House

در کهکشان

در کهکشان ها گاهی اتفاقاتی رخ می دهد که

 باعث تعجب می شود

ابرنواخترها پدیده هایی نادر اند که در هر 25 تا 100 سال یکبار در کهکشان رخ

می دهند... 

ابرنواخترها پدیده هایی نادر اند که در هر 25 تا 100 سال یکبار در کهکشان رخ می دهند. به همبن دلیل سازمان فضایی ناسا از کشف چنین پدیده ای بسیار حیرت انگیز شد، این واقعه در حالی رخ داد که ماهواره سوئیفت توانست دو ابرنواختر با فاصله 16 روز از انفجار را در یک کهکشان ردیابی کند.

تاکنون اخترشناسان ابرنواختری به اینگونه؛ درکهکشان MCG +05-43-16 مشاهده نکرده بودند، که ناگهان انفجاری مهیب رخ می دهد. این دو ابر نواختر با نام های SN 2007ck و SN 2007co شناخته می شوند.این انفجارها شش هفته گذشته در این کهکشان کم نور واقع در صورت فلکی جاثی و با فاصله ای معادل 380 میلیون سال نوری از ما رخ دادند. 

اخترشناسان بر این باورند که این پدیده بسیار نادر و متمایز است، SN 2007ck ابرنواختری نوع II است و هنگامی رخ می دهد که ستاره بسیار پرجرم تر از خورشید است در این هنگام ستاره شروع به بیرون ریزی شدید ماده و در نهایت انفجاری مهیب را به وجود می آورد و واقعه ای عظیم پدیدار می شود سیاهچاله، ستاره نوترونی یا دمیدن پوسته های گازی ستاره به دیگر نواحی فضا. 

ابرنواختر بعدی، یعنی، SN 2007ck از نوع Ia است و در حالی رخ داده که ماده کوتوله ای سفید توسط همدمی غیر قابل دید ربوده شده است تا جایی که ستاره توانایی نگهداری هیچ ماده ای را بر خود نداشته سپس انفجاری مهیب و پرصدا و حجیم رخ داده است.

در حقیقت این پدیده تصادفی و نادر در دو بازه زمانی کم سبب پر نور تر شدن کهکشان به اندازه دهها هزار بار بیشتر از آنچه بوده شده است.

منبع : Universe Today 

خبری از یک ستاره نوترونی

زمانی اخترشناسان بر این باور بودند که تنها سیاهجاله ها هستند که می توانند جت هایی از ماده را فوران کنند 

زمانی اخترشناسان بر این باور بودند که تنها سیاهجاله ها هستند که می توانند جت هایی از ماده را فوران کنند. تغییرات به سبب وجود افق رویداد، و فقدان ماده در نگاه به آن تمام این موارد وجود سیاهچاله را تایید می کنند، اما، اکنون ستاره ای نوترونی دارای تمام این موارد است.

این ها داده هایی ثبت شده توسط رصدخانه پرتو ایکس ناسا (چاندرا) است این تصویر در سیستم X-1صورت فلکی دوپرگار ثبت شده است. درحقیقت این یک سیستم دونایی، شامل ستاره ای فوق العاده پرجرم تر از خورشید و ستاره ای نوترونی است. در این سیستم ستاره نوترونی از ماده ستاره پرجرم تغذیه می کند و سبب می شود تا مواد در دیسکی اطراف ستاره نوترونی گردهم آیند. در این فرآیند ماده زیادی از ستاره پرجرم مصرف می شود تا از رشد دیسک در ستاره نوترونی پشتیبانی کند و در نهایت دیسک چنان داغ می شود که در طیف پرتو ایکس شروع به تابش می کند.

در این هنگام مرکز دیسک توسعه یافته شروع به فعالیت می کند و مانند  موتوری قدرتمند مواد داغ را همچون جتی بلند از قطبین به بیرون فضا پرتاب می کند، این پدیده فقط در سیاهچاله ها رخ می دهد اما این بار در یک ستاره نوترونی حادث

شده است.

در تصویر چاندرا (بالا، چپ) می توانید مخروطی را در دو طرف ستاره نوترونی مشاهده کنید. ستاره نوترونی بر گرد محور آن در چرخش است و جت های بلندی از مواد را از خود به بیرون پرتاب می کند.

منبع : Universe Today 

آتلانتیس آمد

یه خبر خوش

                 آتلانتیس پس از ۱۶روز سخت

    بر کره ی زمین فرود آمد

 

 سرانجام آتلانتیس 28 ساله آمد. خسته از سفر. اما با دستانی پر از موفقیت. شاید بتوان علت خستگی سرنشینان را در اضطراب و نگرانی حاصل از جدا شدن قطعه ای 10 سانتیمتری از مخزن اصلی در هنگام پرواز دانست. علاوه بر آن تعمیر مخزن و انجام چهار راهپیمائی، خستگی مربوط به خود را به دنبال داشته است. با این وجود هدایایی که برای ایستگاه تدارک دیده شده بود یا به عبارت بهتر همان صفحات خورشیدی و لوازم جانبی با موفقیت به ایستگاه رسید و طی راهپیمایی های مختلف بر روی آن نصب گردید. آتلانتیس علاوه بر اینکه سرنشینان خود را سالم به زمین رساند حامل یک میهمان از ایستگاه نیز بود. این مهمان خانم " سونیتا ویلیامز " است که با 6 ماه ماندن در ایستگاه توانست دو رکورد جدید را در قلمرو زنان فضانورد از آن خود کند. اینک آتلانتیس، شاتلی که 244 روز از عمر خود را در فضا سپری کرده، به آشیانه خود برده می شود تا خستگی این یکی دو هفته ماندن در فضا از تنش بیرون رود.                       

 

 

 

 

 

 

نسل جدید رصدخانه

 

 

                         سوفیا نسل جدید رصدخانه های هوائی ناسا

" سوفیا " نسل جدید رصدخانه های هوائی ناسا است که در مدت کوتاه فعالیت های خویش، کمک های زیادی به اخترشناسان کرده است. در این طرح یک تلسکوپ 2.5 متری در هواپیمای بوئینگ 747 نصب می شود. سوفیا چهار شب در هفته اخترشناسان را به فاصله حدود 12 کیلومتری از سطح زمین می برد تا در نور فروسرخ رصد کنند.

در این فاصله تلسکوپ از بخار آب موجود در جو که امواج فروسرخ را جذب می کند در امان است و اخترشناسان به خوبی می توانند به رصد پدیده هایی بپردازند که مشاهده آن ها از روی زمین مشکل است، مانند بررسی ماهیت سیاهچاله های مرکز کهکشان ها، ترکیب شیمیائی گازهای میان ستاره ای، مولکول های پیچیده در دنباله دار ها، چگونگی شکل گیری ستاره ها و منظومه شمسی و... همان طور که در تصویر می بینید با تغییر در این بوئینگ 747، تلسکوپ 2.5 متری در انتهای آن نصب شده است.  

                                                                                                                                

بازهم NASA

فضانورد آمریکایی رکورد بیشترین حضور زنان    در فضا را شکست

"سونیتا ویلیامز" فضانورد هندی‌تبار آمریکایی، رکورد طولانی‌ترین مدت زمان حضور در فضا را در میان فضانوردان زن جهان از آن خود ساخت.   "سونیتا ویلیامز" فضانورد هندی‌تبار آمریکایی، رکورد طولانی‌ترین مدت زمان حضور در فضا را در میان فضانوردان زن جهان از آن خود ساخت. به گزارش روز شنبه شبکه خبری بی‌بی‌سی، یکی از کارشناسان سازمان فضایی آمریکا "ناسا" که از ذکر نامش خودداری کرد،صبح روز شنبه اعلام کرد ویلیامز مهندس ایستگاه فضایی بین‌المللی رکورد اقامت ‪ ۱۸۸‬روز و ‪ ۴‬ساعت در فضا را که در سال ‪ ۱۹۹۶‬توسط "شانون لوسید" دیگر فضانورد زن آمریکایی ثبت شده بود، شکست . پدر سونیتا ویلیامز یک هندی از ایالت گجرات هند است. ویلیامز از ده دسامبر به فضا سفر کرد و در ایستگاه فضایی بین‌المللی مستقر شد و قرار است فضاپیمای آتلانتیس که ‪ ۸‬ژوئن به فضا پرتاب شد وی را به زمین بازگرداند. ویلیامز پیش از این رکورد بیشترین پیاده روی خارج از ایستگاه فضایی بین‌المللی را درمیان زنان فضانورد با ‪ ۲۹‬ساعت و ‪ ۱۷‬دقیقه و بیشترین راهپیمایی ماراتن به مدت ‪ ۴‬ساعت و ‪ ۱۷‬دقیقه در فضا را به نام خود ثبت کرده است.

سونیتا ویلیامز

 

    زن رکوردشکن

 

 

 

 " سونیتا ویلیامز " . فضانورد آمریکائی با اصلیت هندی که زندگی خود را از گجرات هند آغاز کرد. مهندس ایستگاه فضائی است. ماموریت خود را دسامبر سال گذشته با شاتل فضائی دیسکاوری آغاز کرد و توانست 188 روز 4 ساعت طعم زندگی را در فضا بچشد و رکورد قبلی اقامت زنان در فضا را که توسط " شانون لوسید " به ثبت رسیده بود و 11 سال بدون تغییر مانده بود بشکند.

         او به این کار اکتفا نکرد. در طول این مدت 4 بار راهپیمائی فضائی انجام داد. در طول این راهپیمائی ها جمعا 29 ساعت و 17 دقیقه در بیرون از ایستگاه فضائی گذراند و توانست با این کار خود رکورد " کاترین ترانتون " را در قسمت گردش های فضائی نیز بشکند. قرار است " کلیتون اندرسون " که 18 خردادماه با شاتل فضائی آتلانتیس به ایستگاه فضائی سفر کرده بود طی یک ماموریت چهار ماهه جایگزین خانم ویلیامز شوند. ایشان همراه با دیگر خدمه آتلانتیس امروز به زمین باز خواهند گشت. او با اینکه بیش از شش ماه را در فضا سپری کرده است امروز صبح در پایان ماموریتش گفت : " در طول این مدت اینجا خانه من بوده است. من هنوز دوست دارم در اینجا زندگی کنم. " اما از ایستگاه فضائی چه خبر ؟ آخرین خبرهای رسیده از ایستگاه فضائی حاکی از آن است که فضانوردان توانسته اند چند ریز تراشه ایستگاه را که در حین ماموریت از کار افتاده بودند تعمیر کنند. همچنین امروز آخرین راهپیمائی فضانوردان نیز به پایان رسید. اینک باید منتظر بازگشت آتلانتیس باشیم. 

                                                                  

NASA

NASA

                        تکه تو دنیا

 

 

 

چندی پیش ناسا مسابقه ای را مبنی بر " نقاشی پرچم فضائی برای ماموریت اس.تی.اس 118 " در میان کودکان برگزار کرد. اینک برنده مسابقه معلوم شده است. تاپاسیا داس از مونت لورا. این کودک نام نقاشی خود را " آموزش و پویش 4 " گذاشته است. نقاش این کودک در ماموریت بعدی شاتل ها که مردادماه امسال انجام می شود در حالی که بر روی شاتل فضائی ایندیور نقش بسته است به ایستگاه فضائی برده می شود. اما جایزه ای را که ناسا برای این کوچولو در نظر گرفته : فرصت مشاهده پرواز ایندور از نزدیک.  

 

 

 نقاشی تاپاسیا

 

تاپاسیا این برنده کوچک می گوید : " پرچمی را که من کشیده ام تصویر زمین را در یک کتاب نشان می دهد و در کنار آن شاتل ایندیور می خواهد به فضا برورد. همچنین خانم معلمی که همراه با بچه ها درون فضاپیما قرار دارند و با یکدیگر از پنجره شاتل فضا را می نگرند. " جالب است بدانید در ماموریت اس.تی.اس 118 یک معلم نیز شرکت خواهد کرد. باربارا مورگان اولین مربی خواهد بود که در طول تاریخ پرواز شاتل ها به فضا سفر می کند. وی در طول سفر خویش با شاتل فضائی ایندیور بازدید مختصری را از ایستگاه فضائی خواهد کرد.                 

 خانم باربارا مورگان : اولین معلم متخصص ناسا که همراه با ایندیور در مردادماه راهی فضا می شود

 

 

 

 فرهنگ نامه متن

   

توضیح	کلمه
یکی از شاتل های فعال ناسا که با 19 بار انجام ماموریت 207 روز را در فضا سپری کرده است. در سال 1987 توسط آمریکا ساخته شد و هم اکنون ماموریتی را در مرداد ماه امسال در پیش رو دارد. آخرین ماموریت خود را در 7 دسامبر 2002 به پایان رساند و از آن به بعد بیکار ماند ! دوره گردش آن به دور زمین 3.2 روز است و تا فاصله تقریبا 137 میلیون کیلومتری قدرت دور شدن از زمین را دارد.	ایندیور
ماموریتی که مردادماه امسال توسط شاتل فضائی ایندیور صورت خواهد گرفت. در این ماموریت 8 نفر از متخصصین زبده ناسا شرکت خواهند کرد. این ماموریت که 11 روز به طول خواهد انجامید سفر خود را از سکوی پرتاپ آ.39 به سمت ایستگاه فضائی آغاز می کند.	STS-118
سازمان فضائی آمریکا و فعالترین نهاد در امر گشودن مرزهای بیکران فضا. هر ساله با بودجه 15.5 میلیارد تومانی خود که از دولت آمریکا می گیرد به گسترش فعالیت های خود می پردازد. هم اکنون ریاست آن را " مایکل د.گریفین " بر عهده دارد.	ناسا
خانه بشر در فضا. بزرگترین سازه دست بشر که سازمان های فضائی بزرگ با همکاری هم در حال تکمیل آن هستند. اکثر پرواز شاتل ها هم به همین منظور انجام می شود. با وزن 214000 کیلو گرمی خود هر 91 دقیقه یکبار به دور زمین گردش می کند. در طول گردش خود به دور زمین 2 میلیارد کیلومتر راه را پیموده و هم اکنون میزبان 3 نفر خدمه است. آخرین سفر شاتل ها به آن توسط آتلانتیس به انجام رسید.	ایستگاه فضائی

سرگذشتی مانند کلمبیا

روز جمعه است. همه نگاه ها به آتلانتیس. شمارش معکوس به پایان می رسد.1.2.3.... موتور ها روشن می شوند. در حالی که همه به شعله های قرمز آتلانتیس خیره شده اند این سازه دست بشر از سکوی پرتاب بلند می شود. با بلند شدن شاتل مسئولان بخش پرواز نفس راحتی می کشند. اما هیچ کس نمی داند که چه سرنوشتی در پیش روی آتلانتیس است. سرنوشتی شاید شبیه کلمبیا. باز هم جدا شدن تکه ای از فوم به کار رفته در مخزن سوخت اصلی. اما خوشبختانه این ماموریت پیامدی نظیر انفجار کلمبیا را در پی ندارد. اینک 10 سانتیمتر از فوم جدا شده و همه منتظر این هستند که ببینند چه پیش می آید. شاتل به سفر خود ادامه می دهد و با وجود تمامی مشکلات 48 ساعت بعد به ایستگاه می رسد. " ریک استارکو " فرمانده شاتل به محض رسیدن این خبر شادی بخش را برای مسئولان و ناظران مستقر در هیوستون تگزاس می فرستد. خوشحالی وجود همه را فرا می گیرد. حالا نوبت آن است که فضانوردان توانائی خود را نشان دهند و آموزه های خود را برای تعمیر شکاف موجود به کار بندند. اما سوراخ کجاست ؟

 

حفره ایجاد شده بر اثر جدا شدن تکه ای 10 سانتیمتری از مخزن اصلی

 

گروه فضانوردان با استفاده از دوربین هائی که تمام زوایای شاتل را زیر نظر داشتند و همچنین بررسی وضعیت بدنه با استفاده از بازوی رباتیک این حفره را در قسمت چپ بدنه یافتند. حالا چکار کنیم ؟ فضانوردان باید با استفاده از تصاویر مدل سه بعدی آن را طراحی کنند و جای آن را با قطعه کنده شده عوض کنند. در همان هنگام که فضانوردان مشغول این کار بودند، " لینت مدیسون " سخنگوی ناسا در جمع خبرنگاران حضور داشت. او گفت : " این قسمت در هنگام بازگشت به جو زمین بیش از هزار درجه فارنهایت گرما نمی‌بیند و این حفره دقیقا درجایی نیست که باعث نگرانی کارشناسان باشد. " با این حال هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و فضانوردان نباید کارهای خود را بر اساس ضرب المثل هرچه پیش آید خوش آید، جلو ببرند. مدل سه بعدی از روی شکاف ساخته می شود و حالا نوبت نصب آن است. راهپیمائی فضائی انجام می شود و این قطعه با موفقیت در جای خود نصب می شود. پس از انجام این کار نوبتی هم که باشد نوبت نصب صفحات خورشیدی جدیدی است که فضانوردان برای ایستگاه فضائی به عنوان هدیه برده اند. نصب این قطعات نیز به خوبی انجام می شود. اینک مدت زمان ماموریت فضانوردان از 11 روز به 13 روز افزایش یافته است.( به دلیل تعمیر همان شکاف ایجاد شده ) لحظات حساس این ماموریت که با موفقیت به پایان رسید اما معلوم نبود اگر مهندسان ناسا متوجه شکاف نمی شدند چه آینده ای در انتظار آتلانتیس بود. تا ساعاتی دیگر فضانوردان همراه با آتلانتیس با سربلندی به سمت زمین حرکت می کنند. گزارش و تصاویر مربوط به بازگشت شاتل را ساعات آینده در پارس اسکای ببینید. در ضمن اگر دوست دارید بازگشت آتلانتیس را به طور مستقیم مشاهده کنید به رسانه ناسا تی.وی مراجعه نمائید.   

تکه جدا شده از فوم اصلی و فوران گازها                                                  

 

معمای هابل حل شد

با لاخره این یک معما هم با وجود هابل حل شد:

شما نمی توانید آن را ببینید. اما وجود دارد. در حد و اندازه نپتون. خودش را درون

حلقه ای از گاز در اطراف ستاره فم الحوت مخفی کرده است. چندی پیش که

هابل نمائی از این گازها را تهیه کرد دانشمندان متوجه شدند که حلقه اطراف

ستاره در حال لنگ زدن است. اما عامل این ارتعاشات چه بود؟ کسی در آن

زمان علت را متوجه نشد تا اینکه... 

       حلقه های گاز در اطراف ستاره فم الحوت

وجود چنین حلقه هائی از گاز و غبار در اطراف ستاره های در حال تشکیل عادی است. ستاره ها در چنین مکان هائی متولد می شوند. بادها و انفجارات ستاره ای حاصل از ابرنواختر ها موجب متراکم شدن این گازهای عظیم می شوند و سرانجام طی فرآیند های پیچیده ای ستاره ها به دنیا می آیند ! اما داستان به همین جا ختم نمی شود. سیارات نیز در چنین مکان هائی چشم باز می کنند و پس از تکامل به دور ستاره مادر گردش می کنند. اما اندازه ی آنها متفاوت است. از سیاراتی در حد و اندازه عطارد گرفته تا مشتری. همه نوع رقمی را در آن می یابید. بعضی پس از تشکیل ممکن است در میان گرد و غبار اولیه مخفی بمانند و در نتیجه اثری از آنها دیده نشود. به طور حتم با این راهنمائی ها خود جواب معمای تصویر هابل را یافته اید. درست است. علت لنگ زدن حلقه به خاطر وجود سیاره ای در اطراف ستاره فم الحوت است. این سیاره با ایجاد آشفتگی در حلقه های گاز اطراف ستاره سرانجام وجود خود را به ما اثبات کرد. هم اکنون می توانید نام سیاره ای دیگر در حد و اندازه نپتون را به لیست اکتشافات هابل اضافه کنید.                     

کلماتی که در متن با رنگ آبی مشخص شده اند در فرهنگ نامه زیر به اختصار توضیح داده شده اند :

 

توضیح	کلمه
ستاره ای در حال انفجار که موقتا درخشندگی آن افزایش می یابد و روشنائی آن احتمالا یک میلیون مرتبه بیشتر از روشنائی پیش از فورانش می شود.	ابرنواختر
آلفا حوت که در زبان عربی با نام " ضفدع اول " نیز شناخته می شود. با قدر ظاهری 1.15 در فاصله 25 سال نوری از ما قرار گرفته است.	فم الحوت
آخرین سیاره منظومه شمسی از لحاظ فاصله با خورشید. با قطر 24763 کیلومتر در فاصله 29 واحد نجومی از ما قرار گرفته و با قدر ظاهری 7.8 خودنمائی می کند.	نپتون
تلسکوپی با وزن 11 تن که با همکاری ناسا و اسا در سال 1369 توسط شاتل فضائی دیسکاوری در فاصله 600 کیلومتری از زمین قرار گرفت. در طوال 17 سال فعالیت خود توانسته حدود 15 ترابایت اطلاعات از کیهان برای بشر فراهم کند.	هابل