اشتباه بزرگ
یافته های جدید درباره متغیرهای میرا گونه
یکی از بزرگترین انواع ستاره های شناخته شده، متغیر های میراگونه هستند.ستاره های میرا، غول های سرخی اند که به مراح پایانی زندگی خود رسیده و چنان باد کرده اند که اگر یکی از آنها در منظومه شمسی به جای خورشید قرار می گرفت، احتمالا سیارات داخلی را می بلعید. اما تحقیقات جدیدی نشان می دهد که تخمین اخترشناسان از اندازه ستاره های میرا، بیش از حد بزرگ بوده است. میراگونه مرحله ای از تحول ستاره هایی مانند خورشید یا کمی پر جرمتر اند. آنها پس از 5 تا 10 میلیارد سال زندگی آرام در رشته اصلی به غول سرخ تپنده ای تبدیل می شوند و قطرشان صد بار بیشتر می شود. لایه های بیرونی آنها به دلیل فاصله زیاد از کوره گرمابخش ستاره، بسیار سردتر از ستاره های عادی است. با بزرگ و کوچک شدن ستاره، درخشندگی آن صدها یا حتی چند هزار بار تغییر می کند. تخمین اندازه میراگونه ها همواره دشوار بوده است. زیرا اندازه آنها در طول موج های مختلف تغییر می کند. یعنی بسته به اینکه در چه نوری رصد شوند، لایه های مختلفی نقش سطح قابل مشاهده ستاره را ایفا می کنند. آنها در نور مرئی بزرگتر هستند و در نور فروسرخ کوچکتر می شوند.