ناسا برای کشف آب بر روی ماه آماده میشود | ||||
|
در ایام سوگواری امام حسین (ع) هم به آسمان نگاه کردن آدم را آرام می کند
پس فراموش نکنید
این توده که در سال ۱۹۶۳ کشف شده است با پهنای ۲۵۰۰ سال نوری و طول ۱۱ هزار سال نوری، توجه گروهی از اخترشناسان را به خود جلب کرد تا دانشمندان با تلسکوپ رادیویی «گرین بنک»(Green Bank)، به رصد آن بپردازند.
این توده پس از برخوردی با زاویه حدود ۴۵ درجه به یکی از بازوهای کهکشان، با تغذیه ستارههای راه شیری و برهم زدن شکل خوشههای ستارهای، مقدمه ظهور ابرنواخترهای پی درپی پس از چند میلیون سال خواهد بود، که بی شباهت به آتش بازی کریسمس نیست!(محل برخورد و چگونگی آن را در شکل مقابل ببینید)
این دانشمندان با نقطه گذاری بیش از ۴۰۰۰۰ منطقه از این سحابی به منظور تعیین دقیق شکل و موقعیت سحابی، اندازه ظاهری این توده را در آسمان زمین در حدود ۱۵ درجه برآورد کردند یعنی ۳۰ برابر قطر ماه در آسمان! اما به خاطر این که در سحابی ستارهای وجود ندارد، به صورت مرئی دیده نمیشود.
دانشمندان در ابتدا قادر به تشخیص این که این توده از کهکشان خارج میشود، یا از آن دور میشود نبودند، ولی پس از مشاهده سرعت زیاد توده و رصد آشفتگی در نواحی نزدیک به توده متوجه نزدیک شدن سحابی به کهکشان شدند. در این برخورد منظومه شمسی با زاویهای در حدود ۹۰ درجه، از محل برخورد دور خواهد بود.
همچنین اثرات ناشی از نیروهای کشندی راه شیری در این سحابی مشاهده شده است که شباهت زیادی به اثر گرانش خورشید به دنبالهدارها در منظومه شمسی دارد و ممکن است موجب گسیختگی و از هم پاشیدن قسمتهای کم چگال سحابی قبل از برخورد بخش چگال توده شود.
پس از برخورد توده به راه شیری، گاز هیدروژن
همچون بارانی بر کهکشان فرو خواهد ریخت که در این مرحله احتمال تشکیل سریع ستارههای پرجرم و بزرگ به خاطر شوک برخورد و تزریق گاز هیدروژن وجود دارد.
گروهی از دانشمدان علت پیدایش حلقهای از ستاره های درخشان به نام کمربند «گلد»(Gold) در نزدیکی خورشید را تصادمی مشابه با راه شیری در گذشته میدانند.
ضد ماده که به محض تماس با ماده آن را نابود می سازد پدیده نادری در کیهان بنظر می رسد. برای
چندین دهه
دانشمندان سرنخ هائی از وجود یک ابر بسیار بزرگ ضد ماده که در فضا سرگردان بود در دست داشتند
اما نمی دانستند
که این ابر از کجا منشا می گیرد.
اکنون منبع اسرار آمیز این ابر ضد ماده کشف شده است: ستاره هائی که توسط سیاهچاله ها و ستاره های نوترونی متلاشی می شوند.
در حالیکه سامانه های پیش رانش از سوخت ضد ماده تا این زمان فقط موضوعاتی در حد داستانهای علمی تخیلی هستند اما ضد ماده بسیار واقعی است.
ضد ماده چیست؟
تمامی ذرات اولیه ، ماننده پروتونها و الکترونها ، قرینه هائی از ضد ماده از جرم مشابه اما بار متضاد دارند. برای مثال ، ضد ماده مخالف یک الکترون که پوزیترون نامیده می شود دارای بار مثبت است.
زمانیکه یک ذره با ضد ذره خود برخورد می کند یکدیگر را نابود می کنند و طی این فرایند یک انفجار انرژی مانند پرتوهای گاما آزاد می گردد. در سال 1978 ، تجهیزات ردیابی پرتوهای گاما که با استفاده از بالون به آسمان فرستاده شدند یک نوع پرتو گاما را ردگیری کردند که از فضا منشا می گرفت. بنظر می رسید که برخورد الکترونها با پوزیترونها باعث انتشار این پرتو می شد و این بدان معنی بود که در فضا ضد ماده وجود داشت.
ظاهرا این پرتوهای گاما از یک ابر ضد ماده که حدود صد هزار سال نوری پهنا داشته و هسته کهکشان راه شیری را احاطه کرده بود منتشر می شده است. این ابر غول آسا با پرتوهای گاما و انرژی برابر صد هزار خورشید می درخشد.
اینکه دقیقا چه عاملی باعث ایجاد ضد ماده می شد برای چندین دهه یک راز باقی مانده بود. ستارهای در حال انفجار و ماده تاریک از جمله مظنونین بودند.
اکنون ، یک گروه تحقیقاتی بین المللی با چهار سال مطالعه داده های ماهواره بین المللی آزمایشگاه اخترفیزیک پرتو گاما از آژانس فضائی اروپا مظنونین اصلی را به دقت تعیین کرده است. این یافته های جدید پیشنهاد می کنند که این پوزیترونها اساسا از ستاره هائی که توسط سیاهچاله ها بلعیده می شوند و همچنین ستاره های نوترونی تولید می شوند.
زمانیکه یک سیاهچاله یا یک ستاره نوترونی یک ستاره را نابود می کنند مقادیر عظیمی پرتو آزاد می شود. دانشمندان بر این باورند که وقتی الکترونها و پوزیترونها در زمان نابود شدن پرتوهای گاما "آشکار گر" را منتشر می کنند ، این پرتوهای گاما نیز می توانند با ترکیب شدن ، الکترون و پوزیترون تولید کنند تا مکانیسم ایجاد ابر ضد ماده را فراهم نمایند.
بر اساس محاسبه پژوهشگران یک ستاره نسبتا عادی که توسط سیاهچاله یا ستاره نوترونی متلاشی می شود قادر است صد هزار بیلیون بیلیون بیلیون بیلیون پوزیترون (عدد یک با چهل و یک صفر) در ثانیه تولید کند.
یافته های پژوهشگران در نسخه دهم ماه ژانویه 2008 مجله Nature به چاپ رسیده است
تحقیقات جدید نشان می دهند که سرعت چرخش سیاهچالهها از مرزهای پیش بینی شده در فرضیه
نسبیت فراتر می رود.
ممکن است این هیولاهای آسمانی با سرعت بسیار بالا چرخش کنند به گونه ای که این سرعت به حداکثر میزان در نظر گرفته شده در فرضیه نسبیت انشتین نزدیک شده باشد.
این یافتهها نتیجه رصدهای 9 کهکشان غول آسا با استفاده از تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا سازمان ناسا هستند.
این یافته پیشنهاد می کنند که این چاههای گرانشی غول آسا در هر روز یک دور کامل می چرخند.
ممکن است این چرخش چندان سریع به نظر نرسد اما این میزان سرعت برای چنین اجرامی با این اندازه بسیار سریع است.
یکی از پژوهشگرانی که در این تحقیق شرکت دارد می گوید: چرخش سیاهچالهها کلید معماهای علم اخترفیزیک را در اختیار دارد.
این چرخشها میتوانند چگونگی تولد سیاهچالهها، رشد آنها و همچنین چگونگی عملکرد انفجارهای پرتو گاما را روشن کنند.
یک سیاهچاله که با سرعت زیاد می چرخد فضا را نیز به چرخش در می آورد. این تاثیر، زمانی که با گاز در حال جریان به سوی سیاهچاله میپیوندد میدان مغناطیسی را ایجاد می کند که مقدار بسیار زیادی از گاز را به صورت یک فوران پرسرعت و پر انرژی از مجاورت سیاهچاله به اطراف پرتاب می کند.
به نوشته پارساسکای، مقدار انرژی که این فورانها در هر ثانیه آزاد می کنند پنجاه برابر انرژی است که خورشید ما در یک سال به صورت پرتو آزاد میکند. سیاهچالهها حتی با فشرده کردن شکل گیری ستارهها در رشد کهکشانها تاثیر میگذراند.
سرپرست این گروه از پژوهشگران می گوید: چرخش سیاهچالهها بین 90 تا 100 درصد از حداکثر میزان مجاز در فرضیه نسبیت است. این بدان معنی است که بزرگترین سیاهچاله های موجود در مرکز کهکشانهای غول آسا با چرخشهای بزرگ مرتبط هستند.
در آسمان بهمن ماه می توانید هر چیز را که اراده کنید ببینید
مریخ می تونید از شب تا قبل از طلوع خورشید ببینید
مشتری دنبالش نگردید که وقتی طلوع می کند خورشید هم طلوع می کند وی اگر تیز باشید و تجربه داشته باشید می توانید در همان دقایق اولی طلوع ببینیدش
زحل زیباترین سیاره منظومه شمسی را هم می توانیداز ابتدای شب تا صبح به استقبالش بروید
همچنین در شرق استرالیا و زنلاند نو و قطب جنوب امسال شاهد خورشید گرفتگی حلقوی در ۱۸ بهمن ۱۳۸۶ هستند یا ۷ فوریه ۲۰۰۸
متاسفانه ایران به شدت از تحقیقات فضایی و ماهواره های فضایی و پرتاب شاتل و حتی ساخت پایگاه
و یا خود راکت
از دیگر کشورهای دنیا عقب افتاده ما از مسئولین محترم کشور خواهشمندیم کمی هم به علائق ما
عاشقان فضا
NASA رسیدگی کنند و حالا خبری از پایگاه فضایی هندوستان
سازمان تحقیقات فضایی هند اعلام کرد که در نظر دارد یک ماهواره برای مطالعه و تحقیق در زمینه خورشید پرتاب کند.
به گزارش سرویس فنآوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در میان همهمه ها درباره ماموریت کره ماه موسوم به چاندرایان، سازمان تحقیقات فضایی هند درصدد است که ماهواره ای را با هدف مطالعه روی خورشید به فضا بفرستد.
این ماهواره موسوم به آدیتیا تا سال 2012 به فضا پرتاب خواهد شد و ماموریت آن بررسی تاج متحرک خورشیدی که خارجی ترین منطقه در این ستاره فروزان است، خواهد بود.
این منطقه آتشین دمایی بالاتر از یک میلیون درجه دارد و سرعت بادهای خورشیدی که از آن ساطع میشود به 1000 کیلومتر در ثانیه میرسد.
این ماهواره حامل یک کورونوگراف خورشیدی پیشرفته نیز خواهد بود.
نخستین پرتاب 2008 راکت پروتون ــ ام روسیه حامل ماهواره اکسپرس ــ AM33 برای روز 28 ژانویه (8 بهمن) برنامهریزی شد.
این پرتاب از مرکز فضایی بایکونور در قزاقستان صورت خواهد گرفت.
مرکز فضایی تحقیق و تولید دولتی خرونیچف اعلام کرد که این راکت حامل با تقویت کننده بریز ــ ام در برنامه پرتاب قرار گرفته است.
ماهواره اکسپرس ــ AM33 از سوی انجمن تولید و علوم مکانیکی کاربردی رشتنیو برای ارائه ارتباطات ماهوارهیی و
تلویزیونی در سرتاسر روسیه طراحی شده است.
به امید پرتاب اولین فضاپیمای ایرانی به فضا
اکتشاف بزرگ
کاریل گرونوال، استادیار تحقیقاتی ارشد دانشگاه ایالتی پن و اریک گاوسیر، استادیار دپارتمان فیزیک و اخترشناس
دانشگاه روتگرز
این دو دانشمند آمریکایی به تازگی به سرنخ ها و اسرار جدیدی درباره ی اسرار نهفته ی کهکشان راه شیری دست
یافته اند که در کنفرانس دیروز که در تگزاس برگزار شده بود آن را اعلام کردند
کشف دو کهکشان جدید که می تواند راه را برای شناسایی بیشتر کهکشان راه شیری باز کند
این دو کهکشان به وسیله HST : HUBBLE SPACE TELESCOPE دیده شده اند
به گفته این دو منجم، کهکشانهای کشف شده از ابتداییترین کهکشانهای شکل گرفته در کائنات هستند که زمانی که کائنات تنها دو میلیارد سال سن داشت، تشکیل شدهاند.
این کهکشانها بسیار کوچکتر از کهکشان راه شیری بوده و حدود 10 درصد اندازه و 5 درصد چگالی کهکش
ان راه شیری را دارند.
این پژوهشگران میگویند کشف این اجرام آسمانی و درک این که آنها مرحلهای در تکامل کهکشان ما هستند،
کلیدی برای کشف فسیلی اصلی در مسیر تکامل بشر است.
بعد از مشکلات سخت درسی و امتحانات بسیار
از امروز تا آخر هفته تقریبا هر روز آپ می کنم و بازدید کنندگان عزیزی که از داخل و خارج کشور از وبلاگ دیدن
می کنند می توانند هر روز مطالب جدید تری را بخوانند
به امبد نظرات و COMENT های بیشتر
نویسنده وبلاگ : NASA_AKA
گئورگی گرچکو، فضانورد روسی در افتتاحیه نمایشگاه فضایی در تهران با ابراز خرسندی از اشتیاق
جوانان ایرانی به علوم فضایی، چشمانداز روشنی را برای حضور ایران در فضا طی سالهای آینده
پیشبینی کرد.
*** با وجود جوانان ایرانی مثل من****
گئورگی گرچکو، فضانورد روسی در حاشیه بازدید از نمایشگاه فضانوردی در مرکز علوم و ستارهشناسی تهران اظهار کرد: در سال 1975 در سن 47 سالگی اولین و طولانیترین پروازم در اتحاد جماهیر شوروی انجام شد و زمانی که زمین را از بالا نگاه کردم، پی به زیبایی آن بردم. وی خاطر نشان کرد: جوانان ایرانی، فوق العاده و دارای روابط اجتماعی بالا هستند و آینده بسیار خوبی خواهند داشت و من هم از اینکه به ایران سفر کردهام، بسیار خوشحالم. اگرچه گذشته متعلق به کشورهایی دیگر بوده و آمریکا، روسیه و اروپا در عرصه فضا پیشگام بودهاند، اما مطمئنم که ایران در آینده به جایگاه خوبی در عرصه فضا خواهد رسید. به گزارش ایسنا، گئورگی گرچکو در 25 می 1931 در لینگراد روسیه متولد شد. وی پس از اتمام دبیرستان، به دانشکده مکانیک همان شهر رفته و در سال 1955 به عنوان مهندس مکانیک فارغالتحصیل شد. سپس در سال 1966 به عنوان فضانورد انتخاب شد و طی 10 سال به عنوان مهندس محاسب در قسمت مهندسی فضاپیماها مشغول کار بود و ضمن تمرینات به درس خواندن ادامه داد و در سال 1967 دکتری علوم فنی گرفت. وی از سال 1975 عضو فعال آکادمی بینالمللی آستروناتیک (فضانوردی) است و در سال 1975 عضو افتخاری فرهنگستان علوم چکسلواکی شد. از گرچکو بیش از 28 مقاله علمی آزاد منتشر شده است. نخستین پرواز وی در 11 ژانویه - 9 فوریه 1975 به عنوان مهندس سفینه سایوز - 17 و سالیوت - 4 بود که 29 شبانهروز به طول انجامید.