شب یلدا

توی سال یه شب بلند داریم

که می تونیم به آسمون نگاه کنیم

به ستاره هاش خیره بشیم به عظمت داخلش فکر کنیم

اون شب همین امشبه

یلدا مبارک باد

عید قربان هم برشما مبارک

شب یلدا و بزرگان نجوم

باشگاه نجوم تهران وناگفته‌های بزرگان در شب یلدا

باشگاه نجوم این ماه تهران، این بار از منظری متفاوت به شب یلدا می‌نگرد. این باشگاه در تالار ورشو تهران برگزار خواهد شد.

 

 

شب یلدا، همواره در برگیرنده‌ی مجموعه‌ای از قدیمی‌ترین فرهنگ‌ها و سنت‌های پارسی آمیخته با دانش فضا و نجوم بوده که اندک زمانی است، به سبب مدرنیزه شدن جامعه و خصوصاً نسل جوان، مورد بی‌مهری و کم‌توجهی قرار گرفته است.

از دیرباز این شب محفلی برای دید و بازدیدها و شنیدن خاطرات و تجارب بزرگان بوده و باشگاه نجوم تهران، همانند سال‌های پیش، در نظر دارد تا با گرامی داشت این وجه مشترک آسمان و ایران، این بار از منظری متفاوت به شنیدن ناگفته های اساتید نجوم آماتوری این دیار بنشیند.

شما نیز به این مراسم ویژه دعوت شده اید تا همراه با آقایان تفرشی، صفاریان پور و ناظمی، به ناگفته‌های نجومی سفر کنیم.

مکان: سالن همایش‌های ورشو ، خیابان استاد نجات الهی ( ویلا ) نبش ورشو

 

زمان: ۱۶ الی ۱۸ چهارشنبه ۲۸ آذر [e-mail]           ۱۳۸۶

منبع: شاخه ی آماتوری انجمن نجوم ایران

ماه و چهره ۴ میلیارد ساله اش

چهره ای مربوط به 4 میلیارد سال پیش !!

زمانی که به ماه نگاه می‌کنیم، تصویری شبیه به چهره انسان به نظرمان می‌رسد اما اکنون ستاره‌شناسان می‌گویند این چهره در واقع ناشی از دشت‌هایی از گدازه سخت شده است که بیش از چهار میلیارد سال از عمر آن می‌گذرد.   زمانی که به ماه نگاه می‌کنیم، تصویری شبیه به چهره انسان به نظرمان می‌رسد اما اکنون ستاره‌شناسان می‌گویند این چهره در واقع ناشی از دشت‌هایی از گدازه سخت شده است که بیش از چهار میلیارد سال از عمر آن می‌گذرد. به گزارش خبرگزاری فرانسه، شاهد این مدعا یک سنگ نقره‌ای- خاکستری غیرزمینی است که احتمالا بر اثر اصابت یک شهاب‌سنگ، از سطح ماه کنده شده و پس از گرفتار شدن در جاذبه زمین، در بوتسوانای افریقا روی زمین افتاده است. در سال ‪ ۱۹۹۹‬مردم محلی این سنگ ‪ ۱۳/۵‬کیلوگرمی را، که فضا را درنوردیده بود، در نزدیکی روستای "کوکه" در چمنزارهای منطقه حفاظت شده کالاهاری یافتند. نشانه‌هایی از ایزوتوپ‌های اکسیژن و نسبت آهن به منگنز در دو ماده معدنی آتشفشانی به نامهای اولیواین و پایروکسین، به این سنگ که میراث ماه است و کالاهاری ‪ ۰۰۹‬نامگذاری شده، مهر تایید می‌زند. ماهیت این مواد شیمیایی، این سنگ را در طبقه "بازالت ماره" یا بازالت دریایی قرار می‌دهد. بازالت ماره، گدازه‌ای است که به آرامی در سطح ماه جاری شد و پس از سخت شدن، دشتهای تیره‌رنگی را به وجود آورده که نخستین کسانی که به آسمان و اجرام آسمانی خیره می‌شدند، آن‌ها را با "دریا" اشتباه گرفتند. در زبان لاتین، "ماره ‪ "Mare‬به معنای دریاست. در مطالعه‌ای که توسط مجله "نیچر" چاپ شده آمده است تحلیل جدیدی از ذرات فسفات موجود در کالاهاری ‪ ،۰۰۹‬برای این سنگ عمر شگفت‌آوری برابر ‪۱۵۰‬ میلیون سال کمتر یا بیشتر از ‪ ۴/۳۵‬میلیارد سال تعیین می‌کند. "کنتارو ترادا" از دانشگاه هیروشیمای ژاپن و ماهش آناند از دانشگاه آزاد انگلستان که هدایت این مطالعه را بر عهده داشتند، در گزارش خود نوشتند این موضوع به طور ضمنی به این معناست که باید در حوالی همین تاریخ، درست پس از نخستین مرحله شکل‌گیری پوسته کره ماه، فعالیت آتشفشانی از نوع "ماره" صورت گرفته باشد. شواهد به دست آمده از سنگهایی که در ماموریت سفینه‌های آپولو از کره ماه به زمین آورده شد، ثابت می‌کند که مرحله دیگری از فعالیت‌های آتشفشانی در ماه رخ داده که گدازه‌های آنها با آتشفشانی "ماره" همپوشانی دارد. چهره "مردی در ماه"، از این قسمتها تشکیل شده: چشمها توسط ماره یا گستره گدازه‌های تیره‌رنگ "ایمبریوم" و ماره "سرنی تاتیس"، بینی شامل ماره "سینوس استوم" و دهان شامل ماره‌های "نوبیوم" و "کوگنیتوم". این‌ها بعلاوه ماره‌های دیگر، نزدیک به یک ششم سطح ماه را تشکیل می‌دهند که بخش اعظم آنها در سمتی قرار دارند که از کره‌زمین قابل رویت هستند.

زرگداشت ۹۰ سالگی سر آرتور سی کلارک

همراه با یک اودیسه

بزرگداشت ۹۰ سالگی سر آرتور سی کلارک، ‌پنج‌شنبه این هفته در فرهنگسرای ارسباران برگزار می شود.

آرتور سی کلارک در دفتر خود و در حال مطالعه ماهنامه نجوم - عکس پوریا ناظمی

سر آرتور چارلز کلارک، ‌مهندس، ‌نظریه پرداز، ‌دانشمند و نویسنده برجسته و ماندگار علمی تخیلی هفته آینده نودمین سالگرد تولدش را در سری لانکا جشن خواهد گرفت. آرتور سی کلارک،‌ طراح مدارهای ماهواره های زمین ثابت،‌ نویسنده داستانهای برجسته ای چون، ‌پایان طفولیت، ‌۲۰۰۱ یک اودیسه فضایی،‌ مجموعه راماها و دهها عنوان دیگر یکی از معدود افرادی است که جهان علم و آینده دانش خود را مدیون او می داند و به همین دلیل در سراسر جهان مراسمی برای بزرگداشت تولد او برگزار خواهد شد.

درتهران ماهنامه نجوم با همکاری سازمان فضایی ایران و برنامه تلوزیونی آسمان شب،‌ ویژه برنامه ای را در روز ۵ شنبه ۲۲ آذر ماه در فرهنگسرای هنر (ارسبارن) و از ساعت ۱۵ الی ۱۸ برگزار خواهد کرد.

در این برنامه سخنرانان به بررسی ابعاد و جلوه های گوناگون زندگی و آثار کلارک خواهند پرداخت.

سخنرانان این برنامه به شرح زیر هستند:

پدیده آرتور سی کلارک: مدیا کاشیگر،‌نویسنده و منتقد ادبی

پیش بینی ها و و اقعیتهای جهان سی کلارک:‌بابک امین تفرشی ،‌سردبیر نجوم

سی کلارک و عصر فضا : شهرام یزدان پناه،‌مدیر روابط عمومی سازمان فضایی ایران

جهان بینی سی کلارک: حسین شهرابی،‌مترجم - عضو موسس آکادمی فانتزی

جهان شگفت انگیز آرتور سی کلارک: پوریا ناظمی،‌روزنامه نگار علمی

ورود در این برنامه که از سوی ماهنامه نجوم و با همکاری سازمان فضایی ایران و برنامه تلوزیونی آسمان شب و حمایت آکادمی فانتزی برگزار می شود،‌ رایگان و برای عموم آزاد است.

تلسکوپی در جو سیاره ای فرا خورشیدی

برای نخستین بار، تلسکوپی زمینی جو سیاره‌ای فراخوشیدی را بررسی کرد

اخترشناسان دانشگاه تگزاس، با استفاده از تلسکوپ هابی-ابرلی موفق شدند برای نخستین بار جو سیاره‌ای فراخورشیدی را با استفاده از تلسکوپی زمینی بررسی کنند.

 

 

ستاره‌شناسی از دانشگاه تگزاس با استفاده از تلسکوپ «هابی- ابرلی»(Telescope Hobby Eberly) موفق به شناسایی جو یک سیاره فراخورشیدی شد. نتیجه‌ی این تحقیق در شماره‌ی آینده نشریه «مقالات اخترفیزیکی» (Astrophysical Journal Letters) منتشر خواهد شد.

تلسکوپ هابی-ابرلی

تلاش بسیار به منظور نخستین نشانه‌های وجود سیارات در اطراف سایر ستارگان (که به نام سیارات فراخورشیدی و یا سیارات بیرونی شناخته می‌شوند) و همچنین کشف سیارات شبیه به زمین گامی رو به جلو در کشف حیات در کیهان به شمار می‌رود.

«ردفیلد»(Redfield)، شخصی که این تحقیق را انجام داده است، می‌گوید:" آنچه همه ما خواهان رسیدن به آن هستیم، وجود سیاره‌ای با جوی شبیه به جو زمین است."

سیاره‌ای که ردفیلد آن را مطالعه نموده است به دور ستاره‌ی HD۱۸۹۷۳۳ که حدود ۶۳ سال نوری دورتر از زمین و در صورت فلکی روباهک (ثعلب) قرار دارد، در حال گردش است. اما این سیاره، مشابه زمین نیست. جرم آن ۲۰ درصد بیشتر از جرم مشتری است و در مداری بسیار نزدیک به دور ستاره‌ی مادر گردش می‌کند بطوریکه فاصله‌اش از ستاره‌ی مادر ۱/۰ فاصله‌ی سیاره عطارد تا خورشید است یعنی چیزی حدود ۵ میلیون و ۸۰۰ هزار کیلومتر.

از دید ناظر زمینی، سیاره در هر بار گردش مداری خود مستقیما از مقابل ستاره عبور می‌کند و این یعنی که این سیاره (HD۱۸۹۷۳۳b) یک سیاره‌ی فراخورشیدی گرفتی است. در واقع همین ویژگی بود که منجر شد «بوچی فرانکویس» از فرانسه در سال ۲۰۰۴ آن را کشف کند و امسال ردفیلد موفق شد جو آن را بررسی نماید.

منجمین قبلا نیز یک بار به کمک طیف نگار تصویربردار موجود بر روی تلسکوپ هابل (STIS) به شناسایی جو سیاره‌ای که به همین ترتیب حول ستاره‌ی دیگری گردش می‌کرد، پرداخته بودند.

به گفته‌ی رد فیلد، STIS خیلی زود و پس از اولین ردیابی خراب شد و دیگر امکان ادامه کار با این تلسکوپ در فضا میسر نبود و اکنون رصدهای زمینی تنها گزینه‌ی پیش رو برای این منظور است.

اثر سدیم در خطوط طیفی ستاره

او می‌گوید در سال‌های اخیر این کار چندین بار از روی زمین انجام شده است که همگی نا‌موفق بوده‌اند. در اکثر موارد منجمین ستاره‌ی مورد نظرشان را تنها از طریق یک‌بار گذر مطالعه می‌کردند. ردفیلد در ادامه چنین می‌گوید:"من می‌دانستم که ما باید یک قدم جلوتر برویم و احتمالا برای شناسایی جوّ سیاره، چندین گذر متوالی آن را بررسی نماییم". او که طی یک دوره یک ساله ۱۱ گذر سیاره را به کمک HET و طیف‌نگار با وضوح بالای آن مورد مطالعه قرار داده است در خصوص روش خود چنین می‌گوید:" ابتدا طیفی از ستاره را هنگامی که سیاره در مقابل آن قرار گرفته است و سپس طیف دیگری را در غیاب سیاره بدست می‌‌آوردیم، حال این دو طیف را با هم مقایسه می‌کنیم و به طیف جوی سیاره می‌رسیم."

به گفته‌ی وی، سیاره با هر بار گذر از مقابل ستاره، بخشی از نور ستاره را سد می‌کند و اگر سیاره جوی نداشته باشد، مقدار برابری نور را در تمام طول موج‌ها سد خواهد کرد. اما چنانچه سیاره جو داشته باشد، گازهای موجود در جو آن مقدار نور بیستری را جذب خواهد نمود.

قبلا پیش‌بینی شده‌ بود که در جو این سیاره اتم‌های سدیم وجود دارد. در چنین شرایطی جو سیاره نور بیشتری از ستاره را در طول موج‌های مربوط به گذارهای اتم سدیم جذب خواهد کرد و به گفته‌ی ردفیلد این موضوع باعث می‌شود که سیاره بزرگ‌تر به نظر برسد.

وقتی این سیاره در طول ‌موج‌های خاصی از گذار سدیم مورد مطالعه قرار گرفت، ۶% بزرگتر از زمانی بود که در سایر طول موج‌ها بررسی شده‌ بود و مشخص شد که جوّ سیاره مورد نظر عمدتا از سدیم تشکیل شده است.

منبع : وبگاه رصدخانه‌ مک دونالد در دانشگاه تگزاس

جمعه شب رگبار شهابی جوزایی را ببینید

بارش شهابی جوزایی در راه است

در آخرین روزهای فصل پاییز، آسمان میزبان شهاب‌های جوزایی است. طبق پیش بینی‌ها، این بارش چشمگیرترین بارش شهابی امسال خواهد بود.

 

هر ساله در بلندترین شب‌های سال، در دهه‌ی آخر آذر، آسمان میزبان شهاب‌های جوزایی است. شهاب‌های پرنوری که در دل هوای سرد زمستانی آتش بازی زیبایی راه می‌اندازند تا منجمان آماتور را به زیر سقف زیبای آسمان بکشانند و دقیقاً در آغازین روزهای فصل سرما به ملاقات جو زمین می‌آیند تا آخرین بارش چشمگیر سال را به نمایش بگذارند.

 

شهاب‌های این بارش برخلاف اکثر بارش‌های شهابی سال بر اثر عبور زمین از میان ذرات به جا مانده از سیارک فایتون۳۲۰۰ پدید می‌آیند. این شهاب‌ها سرعت خیلی کمی نسبت به شهابهای دیگر دارند (۳۵ کیلومتر در ثانیه) و با رنگ سفیدشان مانند شعله‌ای زیبا به نظر می‌رسند.

کانون این بارش در ۲ درجه‌ای شمال شرق ستاره کاستور قرار دارد ولی شما برای دیدن شهاب‌ها باید به شعاع حدود ۴۵ درجه‌ای کانون بنگرید و از دیدن شهاب‌هایی در نزدیکی ستاره‌های زیبای زمستانی لذت ببرید.

امسال نیز زمین در شبهای ۲۲ تا ۲۴ آذر از نزدیک‌ترین فاصله توده ذرات فایتون می‌گذرد. بنابراین از حدود ساعت هشت شب که صورت فلکی جوزا طلوع می‌کند تا صبحگاه شرایط رصدی مهیاست. به ویژه آنکه امسال ماه نیز ساعتی پس از غروب زیر افق می‌رود و هلال باریک آن نیز در اوایل شب مزاحمتی ایجاد نمی‌کند.

همچنین این بارش در زمان تعطیلات آخر هفته رخ می‌دهد. بنابراین فقط کافی است از آلودگی‌های نوری شهرهای بزرگ دور شوید و لباس گرم و تجهیزات ایمنی لازم به همراه داشته باشید. بارش امسال حدود ساعت هشت و نیم شامگاه جمعه ۲۳ آذر به اوج خود می‌رسد؛ یعنی درست زمانی که آسمان به دور از نور مزاحم ماه، صورت فلکی جوزا و کانون بارش را در خود جای داده است. ولی این بارش اوج لحظه‌ای ندارد و به همین خاطر می‌توانید شب پنجشنبه یا شنبه نیز بیش از ۱۰۰ شهاب در هر ساعت در آسمان نظاره گر باشید.

به علت سرعت کمتر شهاب‌های جوزایی، شمارش و تشخیص قدر آنها آسان است و بنابراین این بارش آزمون خوبی به منظور آمادگی برای رصد سایر بارش‌ها است.

محدوده‌‌ی تقریبی کانون بارش با دایره‌ی قرمز رنگ مشخص شده است.

عکاسی از شهاب‌ها فعالیت جالبی است که هر ساله منجمان آماتور این کار را به عنوان قسمتی از برنامه رصدی خود قرار می‌دهند. برای عکاسی از شهاب‌ها به یک دوربین عکاسی دارای سرعت بی ، یک سه پایه محکم و یک سیم دکلانشور نیاز دارید.

عکاسی از شهاب‌ها نسبتاً دشوار است. دوربین شما باید در جهتی مناسب تنظیم باشد و همه چیز درست انجام شود. شهاب‌ها با سرعت بسیاری در آسمان حرکت می‌کنند و لحظه کوتاهی می‌درخشند. در نتیجه هر نقطه از رد تیر شهاب، نور بسیار کمی به دوربین می‌رساند. بنابراین باید از فیلم‌های حساس( حساسیت ۴۰۰ به بالا) استفاده کرد. برخی عکاسان برای آنکه شانس خود را برای ثبت شهاب‌های بیشتر بالا ببرند، از چند دوربین که بخش‌های مختلف آسمان را پوشش داده‌اند، استفاده می‌کنند. به کاربردن عدسی واید گرچه سبب عبور شهاب‌های بیشتری از میدان دید می‌شود، از نورانیت تصویر و اندازه شهاب‌ها می‌کاهد و بسیاری از شهاب‌های ظاهر شده در آن ثبت نمی‌شوند.

بهتر است در عکاسی هدفمند شهاب‌ها از دیافراگم باز و نوردهی‌های نه چندان بلند(حداکثر ۳۰ دقیقه) استفاده کنید. با ظهور هر شهاب در منطقه عکاسی خود، مطمئن نباشید که آن را ثبت کرده‌اید. بسیاری از شهاب‌ها به دلیل سرعت زیادشان ردی از خود بر فیلم باقی نمی‌گذارند، مگر آنکه به راستی درخشان باشند. اگر شهابی درخشان از مقابل دید دوربین گذشت، بهتر است نوردهی را زیاد ادامه ندهید، تا تضاد میان تیرگی آسمان و درخشش شهاب حفظ شود.

در این شب‌ها در منطقه‌ای تاریک می‌توانید در وضعیت ایده آل هر ساعت تا ۱۲۰ شهاب را بشمارید. گزارش‌های دقیق رصدی و عکس‌های خود را برای ما بفرستید.

STS 122

           خبر اصلی برای بازدیدکنندگان خارج از کشور

 

NASA Prepares for Launch Week
Image above: Space shuttle Atlantis rests on Pad 39A awaiting launch on mission STS-122. Photo credit: NASA/Kim Shiflett
+ View larger image

Space shuttle Atlantis is set to begin its launch countdown for the STS-122 mission with a flurry of activities at NASA's Kennedy Space Center in Florida. Atlantis is scheduled to launch at 4:31 p.m. EST on Thursday, Dec. 6.

A green light from senior NASA managers on Friday cleared the way for the last stages of launch preparations.

The seven astronauts who will fly Atlantis to the International Space Station will arrive at Kennedy at 12:30 p.m. on Monday. The countdown officially begins at 7 p.m.

"We have had three outstanding flights this year and we are looking forward to a fourth," space shuttle program manager Wayne Hale said Friday after the Flight Readiness Review concluded.

Atlantis will carry the Columbus laboratory to the space station and install it to the Harmony module, which was brought to the station in October during the last shuttle mission.

 

و حالا ترجمه

شاتل فضایی آتلانتیس آماده پرواز است

در چهارمین پرواز شاتل فضایی آتلانتیس در طی سال اخیر میلادی یک آزمایشگاه اروپایی به بدنه ایستگاه بین المللی فضایی متصل خواهد شد

 خدمه ماموریت فضاییSTS-122 

 منبع : وبگاه پروازهای فضایی سرنشین دار ناسا 

سازمان فضایی آمریکا ،‌ناسا اعلام کرد،‌شاتل فضایی آتلانتیس عصر روز پنجشنبه به وقت محلی فلوریدا،‌از پایگاه فضایی کیپ کندی به مدار زمین و به ملاقات ایستگاه بین المللی فضایی خواهد رفت.

این ماموریت که با کد عملیاتی STS-122 شناخته می شود چهارمین ماموریت شاتل های فضایی در سال جاری به شمار می رود. پنجره پرواز این ماموریت که روز ۵ شنبه ۱۵ آذر باز می شود تا روز ۵ شنبه ۲۲ آذر باز هواهد بود و در صورتی که به هر دلیلی شاتل فضایی آتلانتیس نتواند در این بازه به سوی مدار ایستگاه فضایی بین المللی پرواز کند،‌این فرصت را تا ابتدای سال آینده میلادی از دست خواهد داد.

در این ماموریت فضایی ۳ راهپیمایی برنامه ریزی شده است که برای اتصال بخش جدیدی به ایستگاه فضایی باید صورت گیرد. آزمایشگاه تحقیقاتی کولومبوس ،‌یکی از قطعات تکمیل کننده ایستگاه بین المللی است که از سوی آژانس فضایی اروپا طراحی و برای الحاق به ایستگاه بین المللی فضایی آماده اعزام به مدار زمین شده است.

چنانچه این ماموریت با موفقیت به پایان برسد باید در انتظار ماموریت بعدی شاتل ها در ماه فوریه و بازهم به مقصد ایستگاه بین المللی فضایی بود.

منبع : NASA

NASA وب سایتش رو تغییر داده

یه خبر داغ و تازه

جالب و جذاب برای عاشقان NASA

سایت این سازمان رو تغییر دادند البته قیافه وب سایت رو و بسیار خوشتیپ و خوش قیافه و جالب شده پیشنهاد می کنم حتماً برید و ببینید حتماً لذت می برید .

             VERY BEAUTIFUL

                                                WWW.NASA.GOV                

چین ۲۰۰۹ جفت چانگ یک را می فرستد

چین با هدف تکمیل ماموریت‌های جدید خود، جفت کاوشگر قمری Chang'e-1 را در سال 2009 پرتاب خواهد کرد.

 رییس پروژه اکتشافات قمری چین اعلام کرد که این کشور همزمان دو ماهواره کاوشگر Chang'e-1 تولید کرده بود.

وی افزود: از آنجا که نخستین ماهواره ارسال شده به مدار در حال حاضر به خوبی فعالیت می‌کند، مرکز اکتشافات قمری چین جفت آن را در ماموریت‌های جدید پرتاب خواهند کرد.

این بدان معنی است که چین گامی دیگر در جهت انجام اکتشافات فضایی عمیق خود پیشروی خواهد کرد.

پرتاب موفقیت آمیز نخستین کاوشگر قمری اطلاعات غنی و ارزشمندی در زمینه اکتشافات بر روی کره ماه به دست آورده است.

کاوشگر قمری Chang'e-1 در روز 24 اکتبر پرتاب شد و در مجموع 8/1 میلیون کیلومتر را طی 326 ساعت قبل از ورود به مدار کره ماه طی کرد.

خاستگاه ستاره یی هم کشف شد

کشف خاستگاه ستاره‌یی چندین سیاره و قمر در فضا

پژوهشگران یک خاستگاه ستاره‌یی را در فضا کشف کرده‌اند که از آن چندین سیاره و قمر شکل گرفته‌اند.

اخترشناسان در دانشگاه ایلینویز این خاستگاه را شناسایی کرده‌اند که شامل یک مجموعه مسطح از گاز و غبار است که اطراف یک پیش ستاره جوان را احاطه کرده است.

این خاستگاه با استفاده تلسکوپ فضایی اسپتیزر آژانس فضانوردی ناسا کشف شده است.

سلی لونی، پژوهشگر اصلی این پژوهش در این باره گفت: ما در حال رصد این جرم آسمانی در مراحل اولیه تولد ستاره‌ای هستیم.

در نهایت این پیش ستاره به ستاره‌ای تبدیل خواهد شد که بسیار شبیه به خورشید ما است و از این صفحه، سیارات واتمار شکل خواهند گرفت.

به گفته اخترشناسان، این جرم آسمانی که در فاصله 800 سال نوری در صورت فلکی «سفئوس» واقع است، در میان غبار مسدود شده و با چشم غیر مسلح قابل رویت نیست.

کهکشان از کشمکش ها

کهکشان‌ها از کشمکش بین اجسام تیره و گازهای بین ستاره‌یی متولد می‌شوند

محققان با استفاده از شبیه سازی‌های ابر رایانه‌یی رابطه بسیار خشن و بحرانی را بین گازهای بین ستاره‌یی و اجسام تیره را در لحظه تولد کهکشان‌ها مشاهده کردند، مساله‌ای که در مدلهای اخیر پیدایش جهان اصلا به آن توجهی نشده است.

 به گفته اخترشناسان این یافته‌ها می‌تواند مشکل چند ساله مدل شناخته شده کیهان شناسی اجسام تیره سرد را حل کند. براساس این مدل در نواحی مرکز کهکشانها اجسام تیره بسیار بیشتر از آنچه از طریق مشاهدات علمی تعیین می‌شود وجود دارد. شبیه سازی‌های کیهان‌شناسی ابررایانه‌یی ثابت می‌کند که مساله اسرار آمیز وجود اجسام تیره در توده بسیاری از کهکشانها قابل بازبینی و رفع است .

محققان از کهکشانی کوچک الگوسازی کردند تا پروسه‌های شدیدی را که کهکشانها در لحظه تولد با آن مواجه بوده‌اند را نشان دهند. پروسه‌ای که در آن ابرهای گازی متراکم در کهکشان ستارگان بزرگی را تشکیل می‌دهند که در پایان عمرشان مانند ابراخترها متلاشی می‌شوند.

به گفته محققان این انفجارات عظیم گازهای میان ستاره‌ای را مرکز در کهکشان به این طرف و آن طرف می‌کشد.

این مدل که از رزولوشن(وضوح) بسیار بالایی برخوردارست، شبیه سازی‌های بسیار دقیقی انجام می‌دهد که نشان می‌دهند این اثرات بیشتر اجسام تیره را به خارج از مرکز کهکشان پرت می‌کنند.

این بررسی جدید دانشمندان را مجبور می‌کند که به شکل دیگری تفکر کنند و آنها را به سمت شناخت بهتری از اجسام تیره سوق می‌دهد

SUN BY VISIBILITY SOHO

خورشید از دید سوهو

چرخه ی کامل خورشید از دید سوهوشرح: هر یازده سال خورشید ما یک دوره ی فعالیت های خود را طی می کند که به آن دوره ی فعالیت های خورشید می گوییم. دیروز در جشن دوازده سالگی فضاپیمای خورشیدی سوهو، عکسی از یک دوره ی کامل فعالیت های خورشیدی منتشر شد. دوره ی خورشیدی به علت تغییر در میدان مغناطیسی خورشید به وجود می آید. در اوج فعالیت ها، لکه های خورشیدی و طوفان های خورشیدی که حاصل به بیرون رانده شدن مواد تاج خورشید هستند و پدیده های دیگری مانند زبانه های خورشیدی(توضیح فارسی)، متعارف هستند و در زمان کمترین فعالیت خورشید در طی دوره ی یازده ساله، با خورشیدی روبرو هستیم که نسبت به زمان اوج فعالیت آرام است و به ندرت فعالیت های شدید از آن می بینیم. کمینه ی فعالیت خورشید در سال های 1996میلادی (1375 شمسی) و 2006میلادی(1385شمسی) بود. همچنین بیشینه ی فعالیت های خورشیدی در دوره ی اخیر در سال 2001میلادی(1380شمسی) بود که در طی سالهای این دوره ی خورشیدی، سوهو تصاویری حداکثر تا بازه ی فرابنفش از خورشید تهیه کرده است. با این تصاویر می توان فعالیت های خورشید را نسبت به سالهای دیگر بررسی کرد. عکس بالا از تلفیق همین عکس ها به دست آمده. عکس: SOHO - EIT Consortium, ESA, NASA