شما نوجوانان ایرانی می توانید خانواده ی خود
را به
آسمان و زیبایی هایش علاقه مند کنید
خود من هم این کار رو کردم چند نفر از اعضای
خانواده ام رو به این علم زیبا علاقه مند کردم
حالا ببینید خانواده ای که با یک تلسکوپ
آماتوری و
اولیه با چه شوق و ذوقی به آسمان شب نگاه
می کنند
|
نگاهی به برنامه انتخاب فضانوردان چین
|
|||||||||||||||||
شبیه ساز آنلاین منظومه شمسی
این نرم افزار نسخه فارسی Solar System Simulator Version 4 می باشد و کلیه گزینه های آن به غیر از اعداد به صورت فارسی ارائه شده است.
پس از دانلود پک نرم افزار آن را از حالت فشرده خارج کرده و فایل Read_Me را مطالعه کنید.
حجم نرم افزار: 298 کیلو بایت
حجم: 303 کیلو بایت
مریخ نشین فونیکس برای سفر به قطب شمال مریخ آماده است .
پس از ماموریت موفقیت آمیز دو مریخ نورد روح و فرصت که بر خلاف پیش بینی ها هنوز به کار خود ادامه می دهند ، ناسا خود را برای پروژه بزرگتری در مریخ آماده می کند .
مریخ نشین فونیکس یا ققنوس در 12 مرداد (سه آگوست) بوسیله یک راکت دلتا II به سمت قطب شمال مریخ پرتاب خواهد شد .
فونیکس بر خلاف ماموریت های قبلی همچون روح و فرصت به جای حرکت در میان دشت ها یا دره ها ، در جای خود ثابت می ماند . در این ماموریت فونیکس با حفاری به عمق سنگ ها و یخ های قطب شمال مریخ نفوذ می کند تا به
طور مستقیم آنها را بررسی کند . این بررسی به دانشمندان کمک خواهد کرد تا تاریخچه آب در این سیاره را بهتر بشناسند ، دانشمندان امیدوارند به کمک این ماموریت به آثاری از حیات میکروبی باقیمانده از گذشته دست پیدا کنند و یا احتمال ذوب شدن یخ ها در دوره های مشخص را بدست بیاورند .
راکت دلتا که فونیکس را تا مریخ حمل خواهد کرد در سکوی پرتاب 17A در پایگاه فضایی کندی در جنوب فلوریدا آماده می شود ، همزمان با این کار فونیکس از مرکز فضایی کلورادو به نزدیکی پایگاه فضایی کندی انتقال میابد تا در یک "clean room" مورد بازبینی نهایی قرار می گیرد و آماده پیوستن به راکت اصلی شود (در مرکز فضایی کلورادو فونیکس را در یک محیط بیابانی شبیه به مریخ تحت آزمایش قرار داده بودند ) .
پس از این مرحله فونیکس به پایگاه فضایی کندی انتقال می یابد و در آنجا آخرین تست قبل از پرواز بر روی آن انجام می شود ، برای مثال صفحه های خورشیدی ، چتر نجات ، رادار پرواز و سپر حرارتی برای آخرین بار کنترل می شوند .
قرار گرفتن فونیکس در کپسول مخصوص در فضاپیما نیز در سه مرحله انجام می شود . ابتدا آن را در یک محفظه حفاظت شده قرار می دهند و سپس آن را تا محل فضا پیما حمل می کنند و در آخرین مرحله ، فضا پیما را بالا برده و در جای مخصوص قرار می دهند .
هم اکنون فونیکس به راکت اصلی خود متصل و آماده است تا چند روز دیگر به سمت سیاره سرخ پرتاب شود و تمامی عملیات بالا تا سه هفته قبل از پرتاب به پایان رسیده است .
پس از پرتاب این فضاپیما بیش از نه ماه در راه خواهد بود تا به مقصد برسد ، پس از رسیدن فونیکس به مریخ نوبت به فرود بر سطح مریخ می رسد که یکی از حساس ترین مراحل کار است . در هنگام فرود چتر نجات و موتور هیدروزین هردو وظیفه دارند تا با کاهش و کنترل سرعت ، فضاپیما را به سلامت بر روی سطح سیاره فرود آورند . پس از برخورد فضاپیما با جو مریخ ، همزمان با کاهش ارتفاع چتر نجات و موتور هیدروزین تعبیه شده سرعت را از حدود 125 مایل بر ساعت به 5 مایل بر ساعت کاهش می دهند تا فضاپیما بتواند دقیقا در نقطه مورد نظر در قطب شمال مریخ به آرامی بنشیند .
هنگامی که فونیکس به سلامت بر روی مریخ فرود آمد 30 دقیق صبر می کند تا گرد و غبار بوجود آمده در اثر فرود محو شود سپس دو صفحه خورشیدی مدور خود را باز می کند و بعد از آن دیگر ابزار های خود نظیر بازوی روباتیک ، دکل کوچک هواشناسی و دوربین خود را فعال خواهد کرد .
هنگامی که این مریخ نشین صفحات خورشیدی خود را باز کند 5.5 متر پهنا و 1.5 متر طول خواهد داشت ، بازوی روباتیک آن 2.3 متر طول دارد و به مریخ نشین این امکان را می دهد تا محیط اطرافش را به راحتی بررسی کند این بازو قادر است یخ های مریخ را تا چند اینچ حفاری کند و از لایه سطحی یخ ها عبور کرده به یخ ها ی عمیق تر و مدفون شده در زیر سطح سیاره دست یابد و همچینن قادر است مقداری از خاک سطح مریخ را به عنوان نمونه وارد آزمایشگاه کوچکی کند که در بدنه مریخ نشین طراحی شده . در این آزمایشگاه بوسیله حرارت به این نمونه ها می توان به مواردی مثل آب و همچنین کربن ها ی سازنده ی بلوک های حیات دست یافت . دکل کوچک هواشناسی ققنوس نیز می تواند به بررسی جو سیاره بپردازد و میزان آب و غبار موجود در اتمسفر محل فرود را مورد بررسی دهد . و در طی دوره ی 3 ماهه فعالیت مریخ نشین وضعیت جو سیاره در بهار و تابستان مریخی نیز تحلیل خواهد شد .
این پروژه توسط گروهی از دانشگاه آریزونا به سرپرستی پیتر اسمیت هدایت خواهد شد.
پروازهای فضایی سرنشیندار چین
|
|||
|
ماهوارهی ردیاب چین
|
|||
|
نقص فنی در تلسکوپ فضایی هابل
|
|||
|
دوشنبه ی دو هفته ی آینده را در آسمان سیر کنید با
شهاب ها بزرگترین بارش شهابی دوشنبه ی ۲۲ مرداد ماه
است بارش شهابی برساووشی
از دست ندهید بهترین عکاسان و منجمان این شب را با
بیداری و خیره به آسمان جشن می گیرند
با آرزوی موفقیت و آسمانی صاف برای شما دوستان |
این تاریخ را در تقویم خود علامت بگذارید: یکشنبه 21 مرداد. کنار آن بنویسید
«تمام شب» و «شهابها». کاغذ را روی یخچال بچسبانید تا در دید شما باشد
و بارش شهابی برساووشی سال 1386 را فراموش نکنید.
بیل کوک (Bill Cooke) از دفتر محیطی شهابسنگها متعلق به ناسا در مرکز پروازهای فضایی مارشال می گوید: «نمایش بزرگی در پیش داریم. ماه در21 مرداد نو است؛ یعنی آسمانی تاریک ، بدون مهتاب و پر از شهاب خواهیم داشت.» او در مورد تعداد شهابها حدس می زند یک یا دو شهاب در دقیفه در اوج بارش خواهیم داشت.
شرح تصویر: عکس یک آذرگوی که در 21 مرداد 1385 توسط پیر مارتین (Pierre Martin) از آرنپریور، انتاریوی کانادا گرفته شده است. منبع بارش شهابی برساووشی، دنباله دار swiff-tuttleاست . اگرچه دنباله دار هیچ جای نزدیک به زمین نیست، دم دنباله دار مدار زمین را قطع می کند. ما هر سال در ماه آگوست (مرداد-شهریور) از درون آن عبور می کنیم. ذرات ریز با جو زمین با سرعت 132000 مایل در ساعت (212433 کیلومتر بر ساعت) برخورد می کنند. در این سرعت حتی یک ذره کوچک از غبار هم هنگام از هم پاشیدن، خط روشنی از نور یا همان شهاب تولید می کند. از آنجا که شهابهای دنباله دار swiff-tuttle از صورت فلکی برساووش خارج می شوند، به آن بارش برساووشی گویند. توجه: در ادامه متن همه زمانه زمانهای محلی هستند؛ 9 شب یعنی 9 شب به وقت محلی که در آن زندگی می کنید. نمایش بین ساعت 9 و 10 شب یکشنبه 21 مرداد هنگامیکه برساووش از شمال شرق طلوع می کند آغاز می شود. این زمانی است که باید به زمین خراشهای (Earth grazer) برساووشی نگاه کرد– شهابهایی که از افق می رسند و مانند سنگی که روی سطح یک دریاچه می پرد، به فراز جو می روند-. کوک می گوید: « زمین خراشها بلند، کند و رنگی هستند. آنها از زیباترین شهابها
می باشند.» او می گوید که شاید در یک ساعت تماشا حداکثر تعداد کمی از آنها را
ببینید، اما دیدن حتی یکی از آنها می تواند تمام طول شب را با ارزش کند. هرچه شب پیش می رود، برساووش بالاتر آمده و نرخ بارش شهابها به تعداد زیادی افزایش می یابد. در ساعت 2 صبح دوشنبه 22 مرداد چند دوجین از شهابها در هر ساعت ممکن است از آسمان عبور کند. اوج بارش در نزدیکی های طلوع خورشید رخ می دهد که در آن نرخ بارش ممکن است به بیش از یک شهاب در دقیقه برسد. کوک برای رسیدن به بهترین نتیجه توصیه می کند: « از نورهای شهر دور شوید. درخشانترین شهابها در شهر نیز دیده می شود، اما شهابهای کم نورتر فقط در خارج شهر قابل رویت هستند. زمان مناسبی است تا به خارج شهر بروید.» شرح تصویر: آسمان شرقی قبل از طلوع خورشید دوشنبه 22 مرداد 1386 و این هم یک جایزه : درست زیر برساووش، مریخ در صورت فلکی ثور مانند یک ستاره سرخ پرنور می درخشد. بسیاری از شهابهایی که در 21 و 22 مرداد می بینید درست از پشت آن عبور می کنند. شاید متوجه شوید که چشم برداشتن از مریخ سخت است و به دنبال کردن شهابها نپردازید. چیزی مسحور کننده درباره مریخ وجود دارد، شاید رنگ قرمز و یا این واقعیت که مانند یک ستاره چشمک نمی زند. شما به مریخ خیره می شوید و آن هم به شما. زمین و مریخ در دسامبر 2007 به فاصله نزدیکی از هم می رسند، ناسا از این مزیت سود برده و ماموریت جدیدی را به مریخ آغلز می کند: فضاپیمای فونیکس در سرزمینهای شمالی فرود می آید. در آنجا خاک مریخ را حفر کرده و لایه های خاک ویخ را کاوش می کند و علاوه بر چیزهای متنوع، به دنبال ناحیه ای قابل سکونت برای موجودات میکروبی اولیه می گردد. پنجره پرتاب در روز 12 مرداد (سوم آگوست) باز می شود ، بنابراین در زمان بارش شهابی برساووشی، فونیکس ممکن است با سرعت به سمت سیاره سرخ در حرکت باشد. تاریخ فرود : بهار 2008. در ساعت چهار صبح چیزی است که درباره آن فکر کنید: در حالیکه مریخ از شرق طلوع می کند، شهابها از آسمان عبور می کند و نسیم در لباس شما به صدا در می آید. شاید لازم باشد که بار دیگر این تاریخ را در تقویم خود علامت بگذارید. دنباله دار Swiff-tuttle آخرین بار در سال 1862 مشاهده شد. مدار آن محاسبه و دوره تناوب آن حدود 120 سال بدست آمد. پیش بینی می شد که این دنباله دار در سال 1982 باز گردد، اما چنین نشد. به همین دلیل تصور می شد که این دنباله دار متلاشی شده باشد. این دنباله دار مجدداً در سال 1992، یعنی 10سال بعد از زمان مورد انتظار رصد شد. دنباله دار Swiff-tuttle آخرین بار در سال 1862 مشاهده شد. مدار آن محاسبه و دوره تناوب آن حدود 120 سال بدست آمد. پیش بینی می شد که این دنباله دار در سال 1982 باز گردد، اما چنین نشد. به همین دلیل تصور می شد که این دنباله دار متلاشی شده باشد. این دنباله دار مجدداً در سال 1992، یعنی 10سال بعد از زمان مورد انتظار رصد شد. |
پسماندهای فضایی و ایستگاه فضایی بینالمللی
|
|||
|