ستاره شناسی در عمل

ستاره شناسی   برای منجم  شدن باید  آسمان  را مثل کف دستون بلد باشید

ستاره شناسان حرفه ای تمام وقت خود را صرف استفاده از تلسکوپ نمیکنند. ممکن است آنها ماههای بسیاری را به تحلیل تصاویر و اطلاعات گرد آمده از رصد، بگذرانند. گاهی اوقات لازم نیست اخترشناسان به محل تلسکوپ بروند. مثلا تلسکوپ اسحاق نیوتن در جزایر قناری را میتوان از کمبریج انگلیس کنترل کرد. ستاره شناسان غیر حرفه ای بسیاری نیز به آسمان شب می نگرند و از آن عکس میگیرند. تجهیزات این عده معمولا برای کاوش کهکشانهای دور به حد کافی پیشرفته نیست، ولی آنها میتوانند منظومه شمسی رارصد کنند.   نوبت رصد: ستاره شناسان برای ثبت اطلاعات مورد نیازشان، باید از قبل در یکی از رصدخانه های مدرن نوبت بگیرند. شروع ستاره شناسی برای ستاره شناسان غیر حرفه ای، یک دوربین خوب از یک تلسکوپ کوچک ارزان قیمت موثرتر است. با دوربین میتوان کوه ها و گودالهای شهابسنگی ماه را مشاهده کرد و بیشتر از چشم غیر مسلح میتوان ستاره دید، مخصوصا اگر توجه تان به کهکشان راه شیری معطوف است. با دوربین، ستارگان همچنان شبیه نقاط نوری اند، ولی سیارات نزدیک بصورت قرصهایی معلوم میشوند. همچنین میتوانید هلالهای زهره و ماه را ببینید. یافتن سیارات از ستارگان دشوارتر است زیرا موقعیت شان مرتبا تغییر میکند، ولی مجلات ستاره شناسی و برخی از مجلات بطور ماهیانه به شما میگویند که در کجای آسمان در جستجوی آنها باشید. با استفاده از این اطلاعات میتوانید به مشاهده چهار قمر بزرگ مشتری بپردازید و حرکاتشان را به هنگام گردش بدور این سیارهتحت نظر بگیرید. دوربین همچنین جزئیات بیشتری درباره خوشه های ستارگان نظیر پروین و شحابی هایی مانند جبار در اختیار شما قرار میدهد، به مشاهده ستارگان دنباله دار بپردازید، چرا که این ستارگان با نام کاشف شان نامگذاری میشوند. هیچ وقت از اقبال خود ناامید نشوید، شاید شما نیز یکی از آن افراد شوید. شروع مشاهده ستارگان اگر چه از درون باغچه یا پشت پنجره میتوانید مناظر جالبی در آسمان ببینید، اما اگر بتوانید دور از پرتو نور چراغهای خیابان رصدخانه ای بیابید، ستارگان بیشتری خواهید دید. اگر به انجمن ستاره شناسی محل خود بپیوندید، میتوانید دوستانی بیابید تا به اتفاق شان ستارگان را مطالعه کنید و درسفرهای علمی به مشاهده ستارگان بپردازید. نقشه ستارگان به شما کمک میکند محل اجرام سماوی خاص را بیابید. همچنین برای تعیین زمان به ساعت و برای تعیین جهت صحیح به قطب نما احتیاج دارید. 30 دقیقه طول میکشد تا چشم شما به تاریکی عادت کند، ولی برای خواندن نقشه ستارگان از چراغ قوه معمولی استفاده نکنید و دید شبانه خود را مختل نکنید. در عوض چراغ قوه تان را باکاغذ شفاف قرمز بپوشانید تا نور قرمز ساطع کند. شبهای صاف برای مشاهده ستارگان شرایط خوبی را فراهم میکنند ، ولی صافی آسمان شاید نشانه خنکی هوا باشد، پس فراموش نکنید لباس گرم بپوشید. مشاهده ستارگان با چشم غیر مسلح اگر تجهیزات مخصوصی ندارید، باز میتوانید با چشم غیر مسلح اجرام سماوی بسیاری را بیابید. میتوانید هلالهای ماه را دنبال کنید و صور فلکی را بیابید. شاید ستارگان دارای رنگهای مختلف نیز نظیر رجل الجبار، که ستاره ای به رنگ آبی و سفید است و منکب الجوزا، که ستاره ای سرخ است، قابل رویت باشند. میتوانید این دو ستاره را در صورت فلکی جبار بیابید.

دقیق ترین نقشه

دقیقترین نقشه فرو سرخ آسمان

دقیقترین نقشه تمام آسمان در طول موج های فرو سرخ به وسیله ماهواره آکاری (AKARI) تهیه شد.

 

ماهواره آکاری که یک پروژه ژاپنی تحت حمایت آژانس فضایی اروپا (ESA) است در فوریه ۲۰۰۶ در فضا قرار گرفته و مجهز به آیینه ای با پهنای ۷/. متر است. پس از نقشه فروسرخی که ماهواره ایراس (IRAS، ماهواره ستاره شناسی فرو سرخ، پروژه مشترک آمریکا، انگستان و هلند) ۲۰ سال پیش تهیه کرده، این نقشه نخستین نقشه فرو سرخی است که سراسر آسمان را پوشش می دهد. به گفته کریس پیرسون (Chris Pearson)، یکی از اعضا آژانس فضای اروپا و عضو تیم آکاری در آژانس تحقیقات هوا و فضای ژاپن (JAXA)، آکاری به روش های مختلف به بهبود و بسط نقشه برداری ایراس می پردازد. در مقایسه با ایراس، آکاری به جای چهار تا در شش باند فرکانسی فرو سرخ به مطالعه آسمان می پردازد.

صورت ها ی فلکی جبار و تکشاخ در ناحیه های مرئی(راست) و فروسرخ(چپ)، همچنین صفحه کهکشانی به صورت مورب از بالا تا سمت چپ تصویر قابل مشاهده است.

این نخستین بار است که آسمان با طول موجهای بزرگتر از ۱۰۰ میکرومتر کنکاش می شود و ستاره شناسان قادر به تشخیص اهداف بسیار سرد می شوند. پیرسون (Pearson) معتقد است که ستاره شناسان به وسیله آکاری قادر به تشخیص کهکشان های بسیار سرد هستند، اهدافی که حتی برای ایراس نیز بسیار سرد بوده است. شاید مهمترین توانایی آکاری در مقایسه با ایراس تشخیص اهداف نجومی با جزییات بسیار دقیقتر است (شکل را ملاحظه کنید). به گفته چاس بیچمن (Chas Beichman) ستاره شناس ناحیه فرو سرخ ناسا، حساسیت اینگونه نقشه برداری ها به توانایی تلسکوپ در تمییز دادن تجمعات در هم غبار بین ستاره ای از دسته های کوچک ستاره ها و تشخیص دور و نزدیک بودن کهکشان ها بستگی دارد و بهبود در قدرت تفکیک زاویه ای اهمیت ویژه ای دارد. به گفته پیرسون، نقشه برداری آکاری باید کهکشان های تا فاصله در حدود یک میلیارد سال نوری و کهکشانهای پرنور تا فاصله حدود شش میلیارد سال نوری را شامل شود. در پروژه آکاری به سبب وسعت زیاد منطقه زیر دید، احتمال کشف پدیده های نادر و غیر طبیعی مثل کهکشان های اولیه نیز وجود دارد. در این صورت مدارک مهمی از نحوه شکل گیری نخستین کهکشان های جهان فراهم می آید. در ماهواره آکاری ۱۷۰ لیتر هلیوم مایع صرف سرد نگه داشتن آشکارسازهای فرو سرخ می شود و تا پیش از اتمام آن ماهواره می تواند به بررسی آسمان بپردازد. انتظار می رود این حجم هلیوم مایع تا ۹ سپتامبر ۲۰۰۷ کفاف دهد و پس از آن یک سال دیگر با استفاده از کنترل کننده های مکانیکی اهداف نجومی در طول موج های نزدیک به فرو سرخ بررسی می شوند. نقشه ای که آکاری تهیه کرده است، در کنفرانس کیهان شناسی " از ایراس تا هرشل و پلانک" که به تازگی در لندن برگزار شد، ارایه گردید.

تصویر دیسک کهکشان راه شیری در نور فرو سرخ که در نقشه برداری آکاری از کل آسمان تهیه شده است.

(به همراه صورت های فلکی و مناطق مهم رصد شده فرو سرخ)

تصویر دیسک کهکشان راه شیری در نور فرو سرخ که در نقشه برداری آکاری از کل آسمان تهیه شده است.

 

منبع: www.esa.int

عکس های زیبا از عمق آسمان

بازمانده از یک انفجار بزرگ ستاره ای

سحابی چشم گربه ای

M16 در آسمان شب

 لبه های سحابی اوریون

هلیکس زیبا

؟؟؟

زیبایی از نظر هابل HST =   HUBBLE SPACE TELESCOPE

کهکشان های به هم چسبیده

NGC 6826

ستاره های جوان

نیم رخ کهکشانی بسیاربزرگ

  شاد و سربلند باشید

                 آسمانتان پر ستاره

شاید دوخورشید

 

براساس داده های تازه ناسا دو خورشیدی که در جهان لوک

 اسکایوارد در فیلم جنگ ستارگان طلوع و غروب می کنند ممکن

 است فقط متعلق به عالم خیال نباشند.

در یکی از صحنه های کلاسیک این فیلم (1977)، قهرمان داستان به غروب دو خورشید زردرنگ در افق می نگرد.

اکنون مطالعات تازه با کمک تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا حاکی از آن است که حداقل نیمی از منظومه ها در کهکشان ما دارای دو خورشید مرکزی هستند.

جزئیات این تحقیق در نشریه "استروفیزیکال" منتشر شده است.

تکنیک های متداول برای یافتن سیارات خارج از منظومه شمسی (در اطراف سایر ستارگان) معمولا برای کشف منظومه هایی که دو خورشید دارند خیلی موثر نیست.

بنابراین برای این مطالعه تازه، تیمی از محققان از دوربین مادون سرخ اسپیتزر برای جستجوی دیسک های غبار در اطراف به اصطلاح "جفت ستاره ها" (double or binary stars) استفاده کرد. به آنچه از فرآیند تشکیل سیارات در اطراف ستاره ها باقی می ماند دیسک غبار می گویند.

کارل استاپل فلت از دانشمندان پروژه از آزمایشگاه رانش جت در شهر پاسادینای کالیفرنیا گفت: "ما می دانستیم که ستاره ها آنجا هستند، سوال این است که آیا سیاره ای هست که بتوان از روی آن غروب دوگانه را دید."

"با توجه به یافته های اسپیتزر، استنباط ها اکنون در این زمینه که باید چنین سیاراتی وجود داشته باشد قوی و قوی تر می شود."

اما هرچند حضور سیارات در دیسک های غبار استنباط شده اما به هیچ وجه قطعی نیست.

دیوید تریلینگ از دانشگاه آریزونا به بی بی سی گفت: "در منظومه شمسی ما، سیارک ها به یکدیگر برخورد کرده و بارشی از غبار به وجود می آورد و فرض ما این است که این همان چیزی است که در این دیسک ها هم می بینیم - یعنی غبار ناشی از برخورد اجسام بزرگتر."

"ما می توانیم استنباط کنیم که در آنجا اجسام بزرگتری مثل سیارک ها وجود دارند. گام منطقی بعدی این است که اگر فرآیندهایی که به ایجاد این اجسام بزرگتر مانند سیارک ها منجر شده، همان فرآیندها می تواند باعث تشکیل سیارات شود."

تیم پژوهشگران در اطراف 69 سیستم دو ستاره ای در فاصله 50 تا 200 سال نوری به جستجوی چنین دیسک هایی پرداخت.

داده های جمع آوری شده نشان می دهد که 40 درصد سیستم های دوستاره ای دارای دیسک های غبار هستند؛ این در واقع کمی بیشتر از تعداد کشف شده در اطراف ستارگان واحد است.

این یافته حاکی از آن است که تعداد منظومه های پیرامون "جفت ستاره ها" حداقل به تعداد منظومه های اطراف تک ستاره هایی مانند خورشید است.

                            به امید کشف واقعیت ها

کمربند خاکی

کمربندی از گرد و خاک و سنگ حول ستاره‌ها

کمربندی از گرد و خاک و سنگ در منظومه شمسی در مکانی بین مریخ و مشتری به دور خورشید می گردد که منجمان آن را خرده سیاره می نامند. به نظر دانشمندان این خرده سنگ ها در هنگام تشکیل سیاره ها در 5 بیلیون سال پیش باقی مانده اند. نتایج جدیدی نشان می دهد که منظومه شمسی تنها منظومه ای نیست که از این نوع کمربندهای متشکل از سنگ های آسمانی دارد. ستاره شناسان دانشگاه فلوریدا توانسته اند کمربندی از گرد و خاک را در نزدیکی ستاره ای به نام Zeta Leporis (زتا لپوریس) مشاهده کنند. این ستاره خاص برای اولین بار در سال 1980 توجه دانشمندان را به خاطر تابش مقدار زیادی اشعه مادون قرمز که نوعی از انرژی است، به خود جلب کرد. این طور حدس زده شد که مقدار زیادی گرد و خاک در اطراف این ستاره وجود دارد که نور مرئی آن را جذب می کند و در اثر داغ شدن امواج مادون قرمز از خود تابش می کند. دانشمندان پیش از نیز تعداد زیادی از این کمربندها را در اطراف سایر ستاره ها شناسایی کرده بودند ولی ویژگی خاص این مورد، نزدیکی خورده سیاره به ستاره مورد نظر است که شباهت زیادی به منظومه شمسی دارد. زتا لپوریس حدود 70 سال نوری از زمین فاصله دارد و عمر آن 230 میلیون سال تخمین زده می شود که بسیار کمتر از عمر خورشید 4.6 بیلیون ساله است.

بزرگترین تلسکوپ جهان

چند روز پیش خبری در رابطه با آغاز کار بزرگترین تلسکوپ دنیا در وبلاگ گذاشتم و حالا خبر کامل تری رو برای شما دوستان بازدید کننده از این تلسکوپ غول پیکر خواهم گذاشت

بزرگترین تلسکوپ اپتیکی، چشم به جهان گشود

بزگترین تلسکوپ اپتیکی جهان که کار اصلی اش از سالی دیگر آغاز می شود، هم اکنون فعالیت های آزمایشی خود را آغاز کرده است.

محمدجواد ترابی

تلسکوپ عظیم قناری جمعه شب چشمانش را به آسمان گشود. این تلسکوپ با داشتن ۱۰.۴ متر قطر، بزرگترین تلسکوپ ناحیه مرئی و فروسرخ جهان است. پس از آن تلسکوپ های دوقلوی کک(Keck) در موناکی هاوایی ایالات متحده با آینه های اصلی به قطر ده متر بزرگترین تلسکوپ های جهان هستند.

تلسکوپ هابی ابرلی (Hobby-Eberly) در نزدیکی فرت دیویس ایالات متحده و تلسکوپ بزرگ آفریقای جنوبی(SALT) در نزدیکی سودرلند، هر دو دارای آینه اصلی ۱۱.۱ در ۹.۲ متر هستند. اما به سبب نوع ساختشان فقط ناحیه ای به وسعت ۹.۲ متر از آن ها در هر زمان برای رصد استفاده می شود.
ساخت تلسکوپ عظیم قناری، ۱۸۰میلیون دلار هزینه در برداشته و دولت اسپانیا بیشترین بودجه ی تامین شده برای این طرح را گذاشته است. همچنین مکزیک و دانشگاه فلوریدا ایلات متحده دیگر منابع را برای ساخت این تلسکوپ تامین کرده اند.
تلسکوپ جدید، رصدهای آزمایشی خود را به تازگی آغاز کرد و قرار است تا سال آینده فعالیت های علمی خود را نیز آغاز کند. رصدخانه بر بلندای جزیره لاپالما، بخشی از جزایری قناری، مستقر است. این تلسکوپ قادر خواهد بود از اپتیک سازگار استفاده کند به طوری که با تغییر شکل آینه ها اعوجاجات جوی را بر طرف سازد.
گردآوری بالای نور این تلسکوپ(GCT)، توانایی مطالعه اجرام کم فروغی همچون کهکشان های تازه متولد شده در آغاز کیهان را بالا می برد. همچنین این تلسکوپ به بررسی سیارات فراخورشیدی و سیاه چاله ها خواهد پرداخت.
تلسکوپ GCT در ارتفاعات ۲۶۰۰ متری واقع است و هم اکنون ۱۲ آینه شش ضلعی آن از ۳۶ آینه اصلی نصب شده است. تلسکوپ هم اکنون با ۱۲ آینه مشغول کانونی کردن تلسکوپ است و تا سال آینده ۲۴ آینه دیگر به آن اضافه می شود تا بزرگترین تلسکوپ جهان بر دنیای نجوم فرمانروایی کند.

 

 

منابع:

www.redorbit.com
www.newscientistspace.com
سایت رسمی GCT

رگبارشهابی دلتای دلوی

سلام به کسانی که آرزوهای زیادی دارند که تا حالا بر آورده نشده اند امشب رگبارشهابی دلتای دلوی رو فراموش نکنید با هر شهاب یک آرزو به عمق آسمان بفرستید شاید فردا صبح دوشنبه آرزو هایتان براورده شده باشد

رگبار شهابی "دلتای دلوی" از فردا شب در آسمان تهران رویت می‌شود کارشناس علمی ومسئول رصدخانه مرکزعلوم و ستاره‌شناسی تهران گفت: رگبار شهابی "دلتای دلوی" از فردا شب (یکشنبه) در آسمان تهران رویت می‌شود   کارشناس علمی ومسئول رصدخانه مرکزعلوم و ستاره‌شناسی تهران گفت: رگبار شهابی "دلتای دلوی" از فردا شب (یکشنبه) در آسمان تهران رویت می‌شود. "زهرا مبینی" روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا مرکز استان تهران افزود: اوج بارش این رگبار شهابی هفتم مردادماه بود وبارش آن تا ‪ ۱۵‬مرداد ماه ادامه دارد. وی اظهار داشت: حداکثر تعداد بارش رگبار شهابی دلتای دلوی ‪ ۳۵‬عدد در ساعت است. مبینی افزود: کانون این بارش، ستاره دلتا از صورت فلکی دلو است و به همین دلیل به آن رگبار شهابی دلتای دلوی می‌گویند. وی اظهارداشت: بروز این رگبار شهابی همیشه در فصل تابستان در ماه‌های تیر و مرداد اتفاق می‌افتد. وی خاطرنشان کرد: ذراتی که از فضاهای دور آمده و معمولا به اندازه شن هستند با اتمسفر زمین برخورد و ایجاد اصطکاک کرده و آتش می‌گیرند و نوری متصاعد می‌شود که به آن شهاب می‌گویند.

نواخترها و کوتو له هایشان وجود دارند

 

 نواختر ها و کوتوله های نواختر وجود دارند . برخلاف شبیه

 

 بودن نامهایشان ، انها با مکانیزمی کاملا" متفاوت به وجود

 

 می آیند و ستاره شناسان هنوز فکر می کنند که ستاره های

 

 مشابه هردو کار را انجام میدهند . 

 

 

z زرافه ، یک کوتوله نواختر در آسمان شمالی دور ، کوتوله ای آشنا برای نسل آماتور رصد کنندگان ستارگان متغیر بوده است . این کوتوله هر سه هفته یا بیشتر با قدر10تا 13  روشن است و بعضی اوقات  در میانه راه متوقف می شوند .این فعالیت بر این مبنا  استوار شده است که ناپایداری در صفحه گازی پیوسته سبب از بین رفتن تدریجی یک ستاره معمولی و کاهش یافتن آن به یک کوتوله سفید می شود . در فاصله های زمانی منظم ، این صفحه پیوسته دارای بار اضافی شده و ناگهان چسبندگی خود(اصطکاک سیال ماده )  را تغییر داده  و محتویات خود را در کوتوله رها می کند. در زمانی دیکر این چرخه جهش و انفجار شکسته می شود و گاز به آرامی کاهش می یابد.یک چنین ستاره ای باید  هر چند هزار سال یا بیشتر با شیوه ای  متفاوت و بسیار بزرگتر منفجر شود . لایه نازکی از هیدروژن تازه که بر سطح کوتوله سفید جمع شده است باید به تدریج عمیق و متراکم شود که بتواند مانند یک بمب هیدروژنی منفجر شود .ولی هیچ یک از کوتوله های نو اختر از زمانی که کشف شده اند چنین فرایندی را نداشته اند .

سرانجام منجمان یک توپ دودزا پیدا کرده اند .میشل ام شارا  Micheal M. Shara) (و 15نفر از  همکارنش در شماره ی 8 مارس مجله ی نیچر گزارش دادند که  Z زرافه  چندین سال نوری توسط حلقه ای از گازهای متراکم فرا بنفش احاطه شده است . آنها حلقه ها را در منطقه وسیعی جایی که ماهواره محقق تحولات ناسا (GALEX NASA) در پی بررسی کهکشان نزدیک بود ، کشف کردند. مطالعات بعدی ثابت کرد که حلقه ها با سرعت زیادی بیرون ریخته می شوند . جرم بدست آمده از پوسته با آنچه که از نواختر کلاسیک انتظار می رفت تطابق داشت ولی به هیچ روش دیگری با این موضوع که ستاره گاز را به بیرون می اندازد تطابق نداشت .انفجار نواختر ممکن است چندین هزار سال گذشته اتفاق افتاده باشد – وفتی که زرافه فروتن Z به طور موقت با قدر 1 یا 2 درخشان شود .

 

 

تصویر : در این تصویر که با اشعه فرابنفش از ماهواره GALEX کرفته شده است ، پوسته نازک گاز توده ای نشان می دهد که سالها پیش انفجار یک نواختر کامل  بر روی کوتوله نواختر Z زرافه  اتفاق افتاده است (بالای مرکز) .زرد، نور فرابنفش را با طول موج حدودا"230 نانومتر نشان می دهد؛ آبی فرابنفش قوی در 150 نانومتر است . چهارچوب دو سوم درجه  مربع است .زرافه Z 530 سال نوری دور است که این بدان معناست که روشنترین قوس 2سال نوری با ستاره فاصله دارد .

 

 

رصد خانه ملی ایران

سرپرست پژوهشکده رصدخانه ملی ایران منصوب شد

دکتر محمد جواد لاریجانی طی حکمی از سوی وزیر علوم، تحقیقات و فن آوری سرپرست پژوهشکده رصدخانه ملی شد. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دکتر محمد جواد لاریجانی در حال حاضر ریاست پژوهشگاه دانش های بنیادی را نیز بر عهده دارد. پژوهشکده رصدخانه ملی که در راستای اجرای طرح رصدخانه ملی ایران در پژوهشگاه دانش های بنیادی تاسیس شده، در حال حاضر به عنوان پژوهشکده ای مستقل زیر نظر وزارت علوم فعالیت می کند.

سنگ های آسمانی

سنگ های آسمانی اعضای کوچک منظومه ی شمسی

سنگ های آسمانی یکی از بیشمار اجرام در حال گردش به دور خورشید می باشند. به این سنگها گاهی سیارک یا خرده سیاره نیز گفته می شود. بیشتر آنها در کمربندی بین مدار مریخ و مشتری قرار گرفته اند. این کمربند بیش از 200  سنگ آسمانی با قطری بیش از 100 کیلومتر دارد. دانشمندان تخمین می زنند که قریب به 750.000 سنگ آسمانی با قطر بیش از 1 کیلومتر و میلیونها قطعه کوچکتر در این کمربند حضور دارند. میانگین دمای سطح این اعضای منظومه شمسی 73- درجه سانتیگراد است.

ستاره شناسان به درستی منشاء این اجرام را نمی دانند. بر اساس تئوری های اولیه، بیشتر سنگهای شناخته شده تکه ای از باقیمانده یک جرم بزرگترند. این اجرام از زمان تشکیل سیارات باقی مانده اند. در جاهای دیگر از منظومه شمسی، اجرام با یکدیگر متصل شده و سیارات و اقمار را تشکیل داده اند. ابعاد تنوع ابعاد در سنگهای آسمانی بسیار زیاد است. بزرگترین و نخستین سنگ شناخته شده، سرس (Ceres)، در سال 1801 کشف شد. قطر آن 933 کیلومتر است. به نظر می رسد جرم سرس به اندازه جرم یک سوم از کل سنگهای آسمانی باشد. یکی از کوچکترین سنگهای آسمانی که در سال 1991 کشف شد و 1991بی ای (1991 BA) نام گرفت، قطری تنها معادل 6 متر دارد. ترکیب بندی مطالعاتی که بر روی نور بازتابانده شده از سطح سنگهای آسمانی صورت گرفته ، اطلاعاتی درباره ترکیب بندی آنها به ما داده است. ستاره شناسان این سنگها را بر اساس ترکیب بندیشان به دو دسته کلی تقسیم کرده اند. یک گروه آنهایی هستند که در قسمت بیرونی کمربند قرار گرفته اند. این سنگها غنی شده از کربن می باشند. ترکیب بندی آنها از زمان شکل گیری منظومه شمسی تغییر زیادی نکرده است. گروه دیگر سنگهایی هستند که در قسمت درونی کمربند جای دارند. آنها سرشار از مواد معدنی هستند. این گروه از سنگهای آسمانی از مواد مذاب شکل گرفته اند. اندازه گیری سنگهای آسمانی از دهه 1990، ستاره شناسان به سه روش ابعاد سنگها را مشخص می کنند. در روش اول، آنها از تلسکوپ برای تشخیص فاصله سنگ آسمانی تا خورشید، مقدار بازتاب نور و مقدار حرارتی که سنگ متساطع می نماید، استفاده می کنند. مقدار نور یا حرارتی که به زمین می رسد به اندازه و فاصله سنگ آسمانی تا خورشید بستگی دارد. بنابراین محاسبه فاصله و نور، بیانگر ابعاد سنگ است. در روش دوم، هنگامیکه سنگی از مقابل ستاره ای عبور کند، ستاره شناسان با تلسکوپ آنرا زیر نظر می گیرند و در روش سوم از رادیو تلسکوپ یا تلسکوپ رادیویی برای تهیه تصویری از سنگ آسمانی استفاده می شود. در سال 1991، دانشمندان روش چهارم را نیز برای این منظور به کار گرفتند. روش چهارم مشاهده از فاصله نزدیک است که توسط تلسکوپ های فضایی صورت می گیرد. در آن سال سفینه ایالات متحده، "گالیلو"، نخستین عکس دقیق از یک سنگ آسمانی را تهیه کرد. این سنگ گاسپرا (Gaspra) نامیده می شد و ابعاد آن 19*12*11 کیلومتر بود. در سال 1969، ناسا سفینه نییر(Near Earth Asteroid Rendezvous (NEAR)) را ارسال کرد. این سفینه در سال 1997 به فاصله 1216 کیلومتری سنگ آسمانی به نام متیلد (Mathilde) قرار گرفت. یک سال پس از آن این سفینه به فاصله 2378 کیلومتر از سنگ آسمانی اروس (Eros) فرستاده شد. در فوریه 2000 سفینه نییر در مداری حول اروس قرار گرفت. در سال 2001، برای یادبود شومیکر(Shoemaker)، ستاره شناس آمریکایی، نام سفینهء نییر به نییر شومیکر تغییر پیدا کرد. در فوریه 2001، نییر شومیکر نخستین سفینه ای بود که بر سطح یک سنگ آسمانی فرود آمد. مدار بیشتر سنگهای آسمانی در یک کمربند، مدارهای بیضی شکلی را دنبال می کنند. گروه های سنگهای آسمانی که در یک مدار قرار دارند را به یاد کیوتسوگو هیرایاما، ستاره شناس ژاپنی که برای نخستین بار آنها را کشف کرد، خانواده های هیرایاما می نامند. بسیاری از سنگها، در مدارهایی خارج از کمربند سنگهای آسمانی قرار دارند. برای مثال تعدادی از سنگها که تروجن (Trojan) نام دارند در مداری که سیاره مشتری آنرا طی می کند، حرکت می کنند. سه گروه از سنگها به اسامی آتن (Aten)، آمور (Amor) و آپولو (Apollo) در قسمت داخلی منظومه شمسی می باشند و اصطلاحا سنگهای همسایه زمین یا نزدیک به زمین نامیده می شوند. برخی از همین سنگها گاهی مدار مریخ را قطع می کنند و برخی دیگر گاهی وارد مدار زمین می شوند. برخورد سنگهای آسمانی بسیاری از دانشمندان بر این باورند که در 65 میلیون سال پیش یکی از سنگهای نزدیک به زمین با این سیاره برخورد کرده و ضمن ایجاد تغییرات وسیع آب و هوایی به انقراض دایناسورها منجر گردیده است. این شهاب سنگ چاله ای بزرگ به نام چیکشولوب (Chicxulub) در مرکز شبه جزیره یوکاتان مکزیک به قطر 300 کیلومتر ایجاد کرده است. در سال 1908، یک شیء در ارتفاع 10 کیلومتری رودخانه تونگوسکا (Tunguska) در سیبری منفجر شد. این احتمالات وجود دارد که این شیء هسته یک دنباله دار، یک شهاب سنگ بزرگ و یا یک سنگ آسمانی کوچک بوده است. به هرحال این انفجار موجب نابودی جنگلها و آتش سوزی منطقه ای به عرض 80 کیلومتر شد. گرانش سیاره مشتری باعث وقوع تغییرات آهسته ای در مدار سنگهای آسمانی می شود. این تغییرات منجر به برخورد این سنگها با یکدیگر و ایجاد تکه های کوچکتر می گردد و در نتیجه احتمال برخورد آنها باهم بیشتر و بیشتر می شود. گاهی برخی از این تکه ها به شکل شهاب سنگ وارد جو زمین می شوند. منبع: Rudnyk, Marian E. "Asteroid." World Book Online Reference Center. 2005. World Book, Inc.

آسمان و زیبایی در تیر ماه

یکم دیر شده اما فایده هایی داره

آسمان تیرماه

تهیه و تدوین:مهندس مسعود عتیقی،مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران

اولین ماه فراغت از تحصیل را دانشجویان و دانش آموزان عزیز پیش رو دارند البته معلمان و استادان را نیز می توان به این فهرست اضافه نمود و رویدادهای این ماه را برای بررسیهای شما عزیزان یادآور می شویم.

مهر درخشان در صورت فلکی دو پیکر است و برخی رویدادهای شاخص در تیرماه بدین شرح است :

*ماه در این ماه

از چهارشنبه 6 تیر تا شنبه 9 تیر ماه نور ماه پس از بدر مزاحم اصلی برای بررسی غیر ستاره ای های صور کژدم و کمان است و بهتر است زمان دیگری را برای مطالعات خود بر روی اجرام زیبا و فراوان غیر ستاره ای این برجهای آسمانی اختصاص دهید.

بامداد جمعه 15 تیر ماه در افق شرق جنوب شرق ، ماه در تربیع آخر به حدود ...

بامداد چهارشنبه 20 تیر ماه نیز هلال زیبای صبحگاهی جمادی الثانی همراه با خوشه باز ستاره ای پروین 45 M بعد از ساعت 4 صبح طلوع می کند ...

جدایی خوشه بازستاره ای 35 M در دو پیکر با هلال صبحگاهی جمادی الثانی در بامداد 22 تیر است.روزی که باید با کمان ابروی این ماه وداع نمایید (رجوع به بخش رویت هلال فصل نامه)

در اولین شامگاه ماه رجب کمان ابروی این ماه در پایین و سمت راست سیاره حلقه برگردن کیوان ...

 در شب بعد هلال افزاینده بالای ناهید جا خوش کرده است و ...

شنبه 30 تیر، ماه درتربیع اول پایین ستاره سماک اعزل در صورت فلکی ...

حتماً اواسط خرداد و مشاهده سیاره زیبای تیزپا عطارد را در پایین دو پیکر بخاطر داریدو حالا اگر قصد دارید سیاره تیر این غزال تیزپا و از سوی دیگر این سیاره کم رو که در فرصتهای کمتری به زمینیان رخ می نماید را مشاهده کنید  روزهای پایانی تیر ماه را انتخاب و قبل از روشنی هوا و طلوع خورشید را بدین منظور انتخاب نمایید.جدایی بسیار کم و شاخصی در بین سیارات و ماه در تیرماه مشاهده نمی گردد . مطالعه صور قابل مشاهده را به شما توصیه می کنیم. فراموش نکنید خورشید دو پیکر را  طی می کند  و صور زمستانی  همچون  شکارچی  با  غروب  آفتاب  غروب می کند.   

 آسمانتان صاف

مطلب کامل آسمان این ماه از طریق فصلنامه تابستان انجمن همراه با مطالب مفید دیگر ارایه شده است.

آسمان با مهمان هایش

مهمانی آسمانی

در شامگاه ۲۲ تیر ماه،‌ناهید و کیوان و قلب الاسد در کنار هم منظره زیبایی را در افق غربی آسمان پدید می‌آورند. شامگاه ۲۵ تیر ماه ماه هم به این مهمانی می‌پیوندد.

مقارنه ها از پدیده های زیبای آسمانی هستند، فقط کافی است تصور کنید که آسمان چگونه اجرامی را که میلیونها میلیون کیلومتراز هم فاصله دارند، را در کنار یکدیگر می نشاند.
این شبها اگرپس از غروب خورشید،به افق غربی نگاه کنید، مثلث نجومی زیبایی را میبینید. سیاره کیوان که حدود ۲هقته پیش در کنار زیبای

شامگاه ۲۲ تیر ماه

منظومه خورشیدی، زهره می درخشید، به همراه زهره و دل تپنده شیر آسمان تشکیل متساوی الساقین زیبایی را داده اند.
اوج این مقارنه را می توانید، شامگاه ۲۲تیر شاهد باشید.زهره از قدر۴.۳-و قلب الاسد ازقدر ۱.۳ که قاعده این مثلث را به اندازه ظاهری۱.۴ درجه تشکیل داده اند، ودر راس این مثلث زحل از قدر .۵، به فاصله حدود۶.۲ درجه از قاعده کوچک دیده می شوند.

شامگاه ۲۵ تیر ماه

دراین میان جای روشنایی بخش آسمان شب خالی است. هلال۲ روزه ونازک ماه نیز شامگاه ۲۵ تیر به این جمع اضافه میشود؛ داس مه نو به فاصله حدود ۲.۳ درجه از زحل و ۹.۵ درجه از ناهیدو آلفا اسد، لحظات به یادماندنی را خلق می کند.