انفجار در کالیفرنیا

 انفجار حین انجام آزمایشات فضایی در یک شرکت کالیفرنیایی

 جان سه تن را گرفت

انفجار در فرودگاه موجاوه کالیفرنیا به مرگ سه کارمند یک شرکت خصوصی فضاپیمایی و مجروح شدن سه تن دیگر منجر شد.

به گزارش گروه «حوادث» ایسنا، این انفجار در محلی دورافتاده مخصوص انجام آزمایشات شرکت اسکله کامپوزیتز رخ داد.

این شرکت در سال 2004، نخستین شرکت برای ارسال یک راکت سرنشین‌دار با قابلیت استفاده مجدد موسوم به اسپیس شیپ وان به فضا بود.

این انفجار در حالی رخ داد که کارکنان شرکت در حال آزمایش سیستم جریان رانشی برای راکت اسپیس شیپ وان بوده‌اند.

موسس این شرکت می‌گوید: «ما تصور می‌کردیم که این آزمایشات بی‌خطر است، چرا که چندین بار روی راکت اولی انجام داده بودیم».

وی افزود: مقامات نمی‌دانند چرا این انفجار رخ داده، اما حدس می‌زنند که منبع انفجار اکسیدی نیتروس بوده که معمولا یک ماده خطرناک محسوب نمی‌شود.

مریخ و باد هایش

وزش بادهای مریخی فعالیت «ققنوس» را بر روی این سیاره

مشکل می‌کند

دانشمندان دانشگاه میشیگان اعلام کردند که وزش بادهای تند بر روی سیاره مریخ می‌تواند تلاش‌های کاوشگر مریخ‌نشین «ققنوس» برای جمع‌آوری نمونه های خاکی و یخی از روی این سیاره سرخ را با مشکل و پیچیدگی مواجه کند.

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نیلیتون رینو، دانشمند علوم اتمسفریک در این زمینه ‌گفت: آزمایش‌های تونل باد نشان می‌دهد که وزش باد می‌تواند برخی از نمونه‌های جمع‌آوری شده از یخ و خاک این سیاره در ماموریت مریخی آتی آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) را پراکنده کند که این امر اگر چه آزمایشات را دشوار می‌کند اما احتمالا بر روی آزمایشات داخل آزمایشگاه تاثیری نمی گذارد.

مریخ‌نشین ققنوس که برای پرتاب در هفته آینده آماده می‌شود بر روی دشت‌های قطب شمال این سیاره فرود خواهد آمد و به تجزیه و تحلیل خاک و یخ روی مریخ برای بررسی شواهدی از زندگی میکروبی احتمالی در آن خواهد پرداخت.

این فضاپیما قرار است، بر اساس برنامه‌ریزی انجام شده در روز 25 ماه مه سال 2008 روی مریخ فرود آید و در طول ماموریت سه ماهه آن وزش بادهای مریخی در محل فرود مریخ‌نشین در جریان خواهد بود.

طلوع بدر

طلوع ماه بدر

پس از خورشید ماه ( در حالت بدر ) پرنورترین جسم آمانی، در شامگاه دوشنبه 8 مردادماه، ساعت 19:41 دقیقه از افق شرقی طلوع خواهد کرد. ماه کامل همیشه برای رصدگران علاقه مند به ماه بسیار جذاب بوده، گودالهای ماه، محل برخورد سنگهای بزرگی در میلیونها سال قبل هستند که رصد آن می تواند بسیار ارزشمند باشد. امروزه رصدگران به بررسی ماه در هر لحظه و به دنبال محل برخورد سنگهای جدیدی بر روی ماه هستند. عکاسان از آسمان هم می توانند ماه را در پشت منظره ای بر روی زمین قرا دهند و عکساهای بیادماندنی از طلوع تنها قمر زمین تهیه کنند. رصد ماه را از دست ندهید. در ادامه خبر مشخصات مداری ماه را مشاهده خواهید نمود. طلوع ماه 19h 40m 57s ماه در سمت الراس 0h 4m 17s غروب ماه 5h 10m 6s زمان ماه کامل 04:18 صورت فلکی جدی فاصله ماه از زمین 375884.1 Km قطر ماه بر حست ثانیه قوسی 1924.17"

سلام عطارد و خداحافظی با زهره

فضاپیمای مسنجر با زهره خداحافظی کرد و راه خود را به سوی

 عطارد در پیش گرفت. 

 

 

 

 

فضاپیمای مسنجر، دومین و آخرین پرواز خود را بر فراز زهره انجام داد. فضاپیمایی که مدتی مهمان اله زیبایی بود. ونوس رومی، افرودیت یونانی، ایشتر بین النهرینی و آناهید ایرانی از القاب زهره در میان تمدن های مختلف است. زهره همچون جهنمی با دمای 482 درجه سانتیگراد است که در آن باران اسید سولفوریک می بارد و به جای رودخانه های آب، جریان هایی از گدازه ها بر روی آن روان است. حالا در می یابید که چرا همه از سفر به زهره صحبت می کنند، اما از زهره چیزی نمی گویند ! مسنجر در این عملیات همزمان که ارتفاع خود را از 60 کیلومتر به 90 کیلومتری سطح رسانده بود، تصاویری نیز تهیه کرد.(برای مشاهده کلیپ تصاویر به حجم 3 مگابایت اینجا را کلیک کنید.) اما این پایان کار مسنجر نیست. اینک این فضاپیما خود را برای ملاقات با عطارد آماده می کند. بهمن ماه امسال، مسنجر به عطارد می رسد و مهرماه 1387 و شهریورماه 1388 از نزدیک، بر فراز عطارد به پرواز در می آید. باید منتظر بمانیم و ببینیم که این کاوشگر یکسال و نیمه، چه رازهایی را از عطارد برای ما فاش خواهد کرد.                   

                                                    

                                                    

سرگذشت یک شاتل

          سرگذشت شاتل فضایی

در سوم ژانویه ی 1972 ریچا رد نیکسون رئیس جمهور وقت ایالات متحده ، طراحی و توسعه فضاپیمایی با قابلیت رفت و   برگشت به زمین (چند با ر مصرف) را به طور رسمی تصویب نمود تا جایگزین تمامی فضاپیماهای  یکبار مصرف پیشین گردد و بدین ترتیب مقدار زیادی از هزینه ی فرستادن ماهواره ها به مدار زمین کاسته شود،این هدف هرگز صورت تحقق به خود نگرفت ولی کاری که ناسا انجام داد ساخت نخستین وسیله ی نقلیه ی هوا-فضایی بود.  در طرحهای که از  « ورنر فون براون » نابغه ی موشکی آلمانی از   سالهای جنگ دوم جهانی بر جای مانده حکایت از فضاپیمای بالداری با طول 5/23 متر و دهنه ی بال 5/47 متر و بار مفید36 تن دارد که فون براون در آلمان روی آن کار می کرد و منجر به پرتاب «A-9» نخستین موشک بالدار اقتباس شده از«V-2» گردید.پس از اتمام جنگ جهانی دوم و مهاجرت فون براون به ایالات متحده، شرکت هواپیما سازی «بل»(  (Bell بر طبق طرحهای فون براون ، طرح ساخت بمب افکن موشکی را به نیروی هوایی ارایه داد.این بمب افکن به نام «بامی»(Bomi) سرعتی در حدود 4 برابر صوت(4ماخ)و توانایی حمل یک بمب هسته ای را داشت و به همراه یک خلبان به بردی در حدود24000 کیلومتر دست می یافت.سپس با  تغییراتی تبدیل به طرح «روبو»(Robo)شد،اما در بر نامه ی بعدی به نام mفضاپیمای«داینا-سور»(Dynamic-Soaring)حل شد و چند سال بعد این طرح گسترده و تبدیل به طرح فضاپیمای رفت و برگشتی گردید و تمامی تحقیقات و اطلاعات در طرحهای بامی و روبو و داینا-سور به طرح جدید تزریق شد.کل طرح جدید از دو قسمت تشکیل شده بود:یکی مدارپیما که باید توانایی پرواز در فضا و جو را داشته باشد و بخش دوم شامل هواپیمایی غول پیکر بود به نام «سفینه ی مادر»که پس از اینکه مدارپیما را به سرعت و ارتفاع مناسب رساند،جدا شده ، به جو برمی گردد و در فرودگاه می نشیند.   طرحی بسیار جاه طلبانه که در پی آن تعدادی فضاپیمای تک نفره با بدنه ی برازا ساخته شد که می باید پرواز در شرایط مختلف هنگام ورود به جو و تحمل تنشها و حرارت را در سرعتهای نزدیک 2ماخ شبیه سازی کند که جزو برنامه ای موسوم به START به معنی آزمایشات پیشرفته در زمینه ی ورود دوباره به جو و فناوری فضاپیما بود؛خود برنامه ی استارت از سه برنامه ASSET (آزمایشهای محیطی سیستمهای سازه ای آلاستیک و ترمودینامیک هوایی)PRIME,(بازیابی دقیق فضاپیما هنگام ورود دوباره همراه با مانور به جو)،PILOT(آزمایشهای پروازی سرنشیندار در سرعتهای پایین) تشکیل شده بود که از سال1968 تا 1975 بطول انجامید.

           در حین انجام آزمایشاتو به دنبال آزمایشات فوق،شرکتهای مختلف هواپیما سازی طرحهایی را برای ساخت فضاپیمای چند بارمصرف و سفینه ی مادر به سازمان ناسا ارایه دادند که به دو دسته ی کلی تقسیم می گردید: دسته ی اول به صورت عمود پرتاب و فرود افقی بود،یعنی مدارپیما در پشت فضاپیمای مادر قرار گرفته به صورت عمودی از سکو پرتاب می شوند و در پایان مأموریت مانند یک هواپیما پس از ورود به جو در باند فرودگاه می نشیند ولی دسته ی دوم دارای پرتاب و فرود افقی بودند،بدین صورت که فضاپیمای مادر با مدارپیما از باند فرودگاه برخاسته و پس از رسیدن به ارتفاع و سرعت لازم،از هم جدا می شدند؛البته برای ساختن این طرح(فضاپیمای مادر)نیاز به نوعی موتور جت بود که اکسیژن هوا(اوزون)را جدا کرده و با هیدروژن موجود در مخازن خود ترکیب و ایجاد رانش نماید.در پایان ناسا با توجه به هزینه های دو دسته بین زیاد و زیادتر ، زیاد را برگزید و کار روی طرحهای دسته ی اول آغاز شد( با برآورد بودجه ای معادل 7 میلیارد دلار). در این زمان بود که ناسا کار مطالعات مربوط به عملی ساختن فضاپیمای IRLV(فضاپیمای پرتاب یکپارچه و برگشتی) را به شرکتهای مشهور « نورث آمریکن راکول اینترنشنال » ، « جنرال داینامیکس » و « لاکهید مارتین » واگذار نمود و از آنها خواست روی ترکیبهای مختلف کار کنند.پس از حدود15 ماه طرحهای پیشنهادی عموماً شامل دو سفینه بود که پشت به پشت یکدیگر چسبیده و برای پرواز در جو دارای موتورهای جت بودند،در طرح شرکت جنرال داینامیکس دو فضاپیما بالهای بازشونده هنگام فرود داشتند، در طرح شرکت لاکهید دو فضاپیما دارای بال دلتا و در طرح نورث آمریکن  دو فضاپیما دارای بالهای مستقیم بودند.در نهایت ناسا طرح بال دلتا را بدلیل سادگی و نسبت برا به پسای زیاد پذیرفت.در مرحله ی دوم شرکتهای مک دانل داگلاس ، جنرال داینامیکس ، نورث آمریکن و گرومن ،طرحهای پیشنهادی خود را ارایه کردند، ناسا از شرکتها خواسته بود مطالعات توصیفی در زمینه ی طرحی متشکل از مدارپیما و فضاپیمای مادر چندبار مصرف انجام دهند،مدارپیمایی که بتواند 6800کیلوگرم بارمفید را در محفظه ی باری به ابعاد 4*18 متر با خود حمل کند،زمان توقف میان پروازها از 14 روز تجاوز نکند و بتواند یکصدبار در طول عمرش پرواز نماید.پیشنهادهای ارایه شده عمدتاً از یک هواپیمای مادر با موتورهای موشکی و جت بزرگ و یک مدارپیمای کوچکتر با مخازن سوخت(هیدروژن و اکسیژن مایع) در درون بدنه تشکیل شده بود.در اقدامی دیگر موتورهای جت مدارپیما برای افزایش بارمفید حذف شدند.سپس با پیشنهاد شرکت گرومن برای استفاده از مخازن سوخت خارجی بجای هواپیمای مادر،برنامه ی ساخت آن لغو شد و بجای فضاپیمای مادر پیچیده و حجیم،دستور طراحی یک مخزن سوخت بیرونی و دو راکت محرک کمکی در دو طرف مخزن سوخت به شرکتهای «‌ مکدانلداگلاس » و« نورث آمریکن راکول » داده شد.با این طرح بحث دیگری پیش آمد(ساده اما مهم)راکتهای کمکی سوخت مایع بشوند یا جامد؟ناسا نیز به علت تعداد دفعات استفاده از شاتل،سوخت جامد را برای راکتها برگزید و بدین شکل بود که طرح کنونی شاتل بوجود آمد.

         اما طرح نهایی تازه تثبیت و تصویب شده بود و وقت شروع کار بود.بدین ترتیب ناسا قرار داد ساخت پنج فروند مدارپیما را با شرکت « نورث آمریکن راکول اینترنشنال »و برای ساخت مخزن سوخت خارجی با شرکت « مارتین مارییتا » و برای ساخت راکتهای تقویتی سوخت جامد با شرکت « مورتون تایوکول » امضا نمود.همچنین با خرید یک فروند هواپیمای بوئینگ747 از خطوط هوایی آمریکن ارلاینز و تبدیل آن به هواپیمای مادر( نه فضاپیمای مادر ) آنرا برای نقل و انتقالات و آزمایشات اولیه ی شاتلها اماده ساخت و یک هواپیمای کوچک تجاری را هم با انجام تغییراتی برای آموزش مقدماتی خلبانان شاتل به خدمت گرفت و …

  و بالاخره نخستین شاتل فضایی به نام « اینترپرایز »0V-101(ORBITAL VEHICLE) در سال1976 از خط تولید خارج شد که برای آموزش فضانوردان و چگونگی پرواز استفاده می شد و فاقد برخی تجهیزات پرواز فضایی بود.ناسا تاریخ اولین پروازفضایی شاتل را اوایل سال1979 تعیین کرد. در تاریخ 12 اوت1977 شاتل اینترپرایز نخستین پرواز آزاد خود را بر فراز صحرای موهاوی در ارتفاع 7345 متری با جدا شدن از پشت بوئینگ747 انجام داد و خلبانان توانستند ظرف 5دقیقه و21 ثانیه آنرا بدون نیروی محرکه فرود آورند.پس از ساخت اینترپرایز دومین شاتل به نام « کلمبیا OV-102 » ساخته شد ، همچنین شاتل آزمایشی STC-099 به OV-99  تبدیل و نام چلنجر بر آن نهاده شد ، چهارمین شاتل  به نام « دیسکاوری OV-103 » وپنجمین آنها به نام « آتلانتیس OV-104 » ساخته شد.

           نخستین پرواز انسان با یک مدارپیمای واقعی با تأخیری دو ساله در 12 آوریل 1981 انجام گرفت و آن هنگامی بود که مدارپیمای کلمبیا به فضا پرتاب شد.همچنین چلنجر در4 آوریل 1983 ، دیسکاوری در 30 اوت 1984 و آتلانتیس در3 اکتبر 1985 نخستین پروازهای خود را انجام دادند.اما متأسفانه جمع بسیار گرم این 4 فضاپیما زیاد طولانی نبود ، زیرا در 28 آوریل 1986 ، بست اتصال مخزن سوخت اصلی و یکی از راکتهای کمکی چند ثانیه پس از پرتاب شاتل چلنجر جدا شد( به عبارتی از زیر شاتل در رفت ) و مدارپیما به همراه مخزن اصلی سوخت به کره ای آتشین تبدیل شد و 7 سرنشین خوشحال خود را به کام مرگ فرستاد. پس از آن پروازهای شاتلها حدود 20 ماه به تعویق افتاد و هیأتی برای یافتن دلیل این سانحه ی دلخراش تشکیل شدند.  

         درست است که عامل سانحه یک عدد واشر( معلوم الحال ) به قطر انگشت شصت انسان بود ، ولی نفس سانحه ی چلنجر از بطن هدف و ماهیت ساخت چنین وسیله ای بوجود آمد ، ناسا ابتدا خود و سپس دنیا را متقاعد ساخت که شاتل فضایی یک فضاپیمای عادی و جاافتاده است و قصد داشت در سال هشتم پرتاب ، شمار پرتابها را به 55 پرتاب در سال برساند،اما در عمل پروازهای سالانه ی شاتل از 10 پرواز فراتر نرفت و هم اکنون نیز حمل محموله های تجاری و ماهواره ها با شاتل فضایی ممنوع اعلام شده( هر چند تلاش برای لغو آن ادامه دارد )و بازار داغ پرتاب ماهواره ها را راکتهای یکبار مصرف و مظلوم « آریان » به خود اختصاص داده است.و بعد … در سال 1987 ناسا سفارش ساخت شاتلی جدید را به نام « اندور »(ENDEAVER) OV-105 داد ، این عضو جدید در سال 1991 از خط تولید خارج شد و نخستین پرواز خود را در سال 1992 انجام داد و بجای چلنجر مرحوم وارد خدمت گردید ، ناسا امیدوار است تا 25 سال دیگر پروازهای سالانه ی شاتلها را به 25 پرواز در سال افزایش دهد.     شاتل فضایی نه فضاپیمای بالدار ورنر فون براون است ، نه بامی یا روبو و نه حتی سفینه ی رفت و برگشتی ، بلکه پروژه ی شاتل فضایی طلوع یک رویاست ، نخستین وسیله ی نقلیه ی فضایی است ، تجلی تفکر ورنر فون براون و صدها دانشمند فضایی دنیاست که اکنون برای ما تحقق یافته است.

تاریخچه مختصری از آسمان

تاریخچه مختصری از آسمان

صدها واقعه مهم  در طول تاریخ ستاره شناسی رخ داده است . در زیر به چند اتفاق و فعالیت برجسته در زمینه نجوم و فضا می پردازم.

140 بعد از میلاد تا 2100 میلادی

بخش 2

1981 : انجام نخستین پرواز فضا پیمای شاتل . شاتل کلمبیا 36 بار در مدار زمین چرخید و سپس در یک باند فرود روی کره زمین فرود آمد.

1981 : سفینه ونرا -13 روسی برای مطالعه سیاره ناهید به فضا ارسال شد.

1982 : ماهواره ایراس به فضا پرتاب شد. این ماهواره به تجهیزات مادون قرمزی مجهز بود که می توانست حتی ضعیف ترین منابع گرمایی را در دور دست ترین نقاط کیهان ردیابی کند.

1984 : انجام نخستین عملیات امداد ماهواره ای در فضا. دو ماهواره موسوم به پالاپا-بی2 و ویستار-6  توسط فضا پیمای شاتل به زمین بازگردانده شدند تا پس از تعمیر برای استفاده مجدد آماده شوند.

1986 : لحظاتی پس از پرتاب فضا پیمای چلنجر ، انفجاری رخ داد که باعث مرگ 7 فضانورد سرنشین آن شد.

1986 : از سال 1957 تا این زمان تقریبا 3465 سفینه و کاوشگر فضایی به فضا پرتاب شده بود. 1603 فروند از آنها هنوز در فضا بودند  که اغلب در مدار زمین قرار داشتند. 4420 عدد نخاله فضایی از جمله بدنه و مخازن سوخت فضاپیماه ها نیز در فضا سرگردان بود.

1986 : ایستگاه فضایی روسی میر به فضا پرتاب شد. اگرچه این ایستگاه برای ماموریت 5 ساله طراحی شده بود ، اما به مدت 15 سال در خدمت باقی ماند و عاقبت در سال 2001 به زمین بازگردانده شد .

1990 : تلسکوپ فضایی هابل در مدار زمین قرار گرفت . اندازه آن برابر یک کامیون بزرگ است و پس از 16 سال فعالیت همچنان به مخابره تصاویر زیبا و ژرف فضایی مشغول است. این تلسکوپ نقش بسیار برجسته و درخشانی در اکتشافات و بررسی های فضایی و کیهانی امروز ما داشته است.خدمات تعمیر و نگهداری این تلسکوپ هر چند مدت  توسط فضانوردان مستقر در شاتل و مدار کره زمین انجام می گیرد.

1993 : یک ذره رنگ از بدنه موشک های قبلی به شیشه کابین فضا پیمای شاتل برخورد کرد. سرعت برخورد 60کیلومتر در ثانیه بود که برای در هم کوبیدن شیشه بیرونی کافی بود. تعدادی از متخصصین می گویند به زودی اطراف  کره زمین را حلقه ای از نخاله های فضایی بازمانده  از قطعات فضا پیما ها فرا خواهد گرفت.

1995 :  فضا پیمای گالیله یک کاوشگر را به جو سیاره مشتری فرستاد. پیش از آن که کاوشگر در جو این سیاره غول پیکر از بین برود ، اطلاعات قابل توجه ای به زمین مخابره کرد.

1996 : یک فضا نورد زن آمریکایی  به نام شارون لو سید طولانی ترین اقامت در فضا را تجربه کرد. او188 روز در ایستگاه فضایی میر گذراند.

1997 : سفینه کاوشگر پت فایندر (راه یاب) آمریکایی بر  سطح مریخ فرود آمد . مریخ پیمای کوچکی که از زمین هدایت می شد از آن خارج شد . به مدت سه ماه در فضای اطراف خود به جستجو و گشت زنی پرداخت تا سر انجام  باتری هایش از کار افتاد.

1999 : استار داست  ماموریت خود را برای بررسی ستاره دنباله دار وایلد 2 آغز کرد. از اهداف دیگر این کاوشگر بررسی ذرات غبار موجود در فضای منظومه شمسی ، در جهت یافتن چگونگی پیدایش منظومه شمسی بود.

2000 : نخستین خدمه فضانورد در ایستگاه فضایی بین المللی آی. اس .اس مستقر شدند .

2001 : سفینه کاوشگر موسوم به کفشدوزک بر روی سیارکی به نام اروس فرود آمد. از مدت های طولانی پیش از فرود ، کاوشگر از فضای نزدیک سیارک به جمع آوری اطلاعات پرداخته بود .

2001 : یک مرده 60 ساله به نام دنیس تیتو به عنوان اولین مسافر تفریحی  فضایی به ایستگاه فضایی بین المللی آی. اس .اس  گام نهاد.

2001 : یک فضا نورد روسی به نام سر گئی آودیف  در این سال نشان داد که آدمیان می توانند خود را با شرایط  دشوار پرواز های  طولانی مدت فضایی ساز گار کنند. او به مدت 748 روز در فضا قرار داشت.

2003 : چین نخستین فضا نورد خود را به مدار کره زمین اعزام کرد.

2003 : در روزهای اول فوریه  فضا پیمای  کلمبیا با 7 سرنشین در پایان یک ماموریت 16 روزه در هنگام باز گشت به جو زمین مشتعل  و نابود شد.

2003 : دو مریخ نورد روح و  فرصت  به سوی مریخ ارسال شدند ، تا در دو سوی استوای آن به کاوش بپردازند که هم اکنون پس از گذشت  سه سال ماموریت ، باز هم فعالند.

2004 : استار داست به دنباله دار مورد نظر(وایلد2)  رسید و ماموریت اصلی خود را آغاز کرد.

2004 : سفینه فضایی کا سینی به سیاحت زحل و ماه آن موسوم به  تیتان پرداخت.

2005 : در اوایل این سال  کاوشگر هویگنس  برای کاوش و جستجو دو ساعت ونیم  از تیتان ، این قمر شگفت انگیز از کاسینی جدا شد و از ورای جو رقیق این قمر اطلاعات قابل توجه ای بدست آورد.

2005 : پرتاب مجدد شاتل دیسکاوری با 7 سرنشین به فضا. این بار هم حادثه ای مشابه با فضا پیمای کلمبیا رخ داد. اما کالینز و سایر سرنشینان خوش شانس بودند و قطعه جداشده از روکش تانکر اصلی سوخت از زیر بال چپ عبور کرد.

2005 : در این سال کاوشگر ونوس اکسپرس برای تحقیقات بیشتر از ورای ابر  های اسیدی و جو غلیظ  سیاره خواهری زمین زهره توسط آژانس فضایی اروپا  صفر خود را آغاز کرد.

2005 : فضا پیمای شنجوی 6  به همراه دو سرنشین چینی آن سفر فضایی خود را به ورای جو زمین آغاز کرد و پس از مدتی با موفقیت به زمین نشست.

2005 : ایران نخستین ماهواره خود را به نام سینا-1 به کمک روسیه  و از خاک روسیه  در سال 1384 به مدار زمین فرستاد .

 فرستادن ماهواره های مصباح و زهره ،  از  برنامه های آتی ایران است.

2006 : در اوایل این سال استار داست ماموریت 7 ساله خود را به پایان رسانید و با موفقیت گنجینه خود را  به زمین فرستاد.

2006 : در 19 ژانویه فضا پیمای افق های نو (نیو هو رایزن ) سفر خود را به سوی کمربند کویپر و کاوش دقیق پلوتن ، این سیاره دوست داشتنی در دور دست آغاز کرد . احتمالا این کاوشگر به غیر از پلوتن ، سیارک دیگری را هم بررسی می کند .

این  فضا پیما اوایل سال 2007 میلادی به مشتری نزدیک می شود تا از گرانش آن برای افزایش سرعت خود بهره بگیرد.

سپس این  فضا پیما سفری تقریبا 10 سال را برای رسیدن به نزدیکی پلوتن در سال 2014 و جایگاه خود در نزدیک ترین محل به سیاره در سال 2015 میلادی می پیماید.  

دنیای آتی

2006 : ماهواره کئو دراین سال به همراه سیل عظیمی از  پیغام هایی که برای نسل های بعدی نوشته شده است ( به هر زبانی ) به مدار زمین پرتاب می شود و بعد از یک گردش 50000 ساله به دور مدار زمین ، به زمین باز می گردد.

2010 : فضانوردان چینی به کره ماه گام خواهند گذاشت تا دوران جدیدی از رقابت های فضایی آغاز شود.

2011 :  تلسکوپ نسل بعد از هابل،  تلسکوپ جیمز وب در سال  2011 به فاصله بیش از  یک میلیون کیلومتر از زمین و با آینه ای  سه برابرتلسکوپ فضایی هابل( آینه‌ای به قطر 6 متر) به مدار زمین می رود.ای ن تلسکوپ می تواند به ژرفای کیهان و فضای اطراف بسیار عمیقتر نگاه کند.

2015 : بر سطح کره ماه یک ایستگاه فضایی تاسیس می شود .

2050 : در یک ماموریت اکتشافی  بین المللی ، بشر بر روی  مریخ گام خواهد نهاد .

2100 : نخستین کاوشگر میان ستاره ای موسوم به نور نورد لیزری به فضا پرتاب می شود. هدف این کاوشگر دستیابی  به منظومه 3 ستاره ای آلفا قنطورس است.

پایان بخش دوم مقاله

آنچه که در این دو مقاله به آن پرداختم مروری بسیار گذرا بر فعالیت های بشر در زمینه نجوم این شگفتی طبیعت و فضا بود.

چیزی که شاید بشر در گذشته آن را رویایی دست نیافتنی تصور می کرد. اما حال تک تک رویا هایش  جامه حقیقت بر تن می کنند ، زیرا رویا چیزی را داشتن ،  گام اول رسیدن به آن است.

همچنین باید این نکته را اضافه کنم که در سال 1967 نخستین حادثه منجر به مرگ برای ولادیمیر کومارف در فضا بوقوع پیوست. فضا پیمای او  در هنگام بازگشت مجدد به زمین از بین رفت.

کومارف با مرگ خود در راه پیشرفتی که به آیندگان تعلق دارد ، نام خود را به عنوان اولین از جان گذشته در تاریخ فضا برای همیشه به خاطره ها سپرد.

منابع:

فناوری های فوق پیشرفته(پیشتازان فضا).

آشنایی با ستارگان و سیارات.

مقاله آقای پوریا ناظمی در جام جم .

مقاله آقای بابک امین تفرشی در جام جم.

برنامه آسمان شب.

سایت انجمن نجوم آماتوری ایران.

Sources:

In to infinity: From Earth to the stars. , c 2002   David Jeffris

The young scientist book of stars and planets.    Christopher Maynard    

قمرهای مشتری در هفته دوم مرداد ماه

قمرهای مشتری در هفته دوم مردادماه 1386

رقص قمرهای مشتری برای بسیاری از رصدگران بسیار جالب است. ثبت لحظه به لحظه و ترسیم آنها به صورت نوارهایی به دور مشتری می تواند بسیار زیبا باشد. برخی از رویدادهای جالب در حرکت اقمار این سیارات گذر، عبور سایه و اختفای قمرها می باشد که در ادامه خبر می تواند جدول زمانی آنها را مشاهده نمایید. زمان نام قمر موضوع   22:13 - 7 مردادماه آیو شروع اختفا  01:30 - 8 مردادماه آیو خارج شدن از سایه مشتری  20:38 - 8 مردادماه آیو شروع گذر سایه  21:45- 8 مردادماه آیو پایان گذر   22:50 - 8 مردادامه آیو پایان گذر سایه  00:45 - 11 مردادماه گانیمد شروع اختفا  21:59 - 11 مردادماه اروپا شروع اختفا

مدارهای ماهواره ای

مدار ماهواره مسیری است که ماهواره در اطراف یک    جسم در فضا دنبال میکند. کشش نیروی جاذبه زمین    باعث میشود که ماهواره ها در یک مسیر دایره ای یا    بیضی شکل قرار گیرند. یک مدار زمین ساکن مدار    ممکن است در ارتفاعات متغیری نسبت به سطح زمین    و زوایای مختلفی نسبت به خط استوا قرار داشته    باشد.

اما در هرصورت ، زمین در مرکز صفحه مدار مذکور واقع میشود و این بخاطر نیروی جاذبه زمین است که همه چیز را به طرف مرکز خود میکشد. بسیاری از ماهواره های مخابراتی در مدار مرتفع زمین مرکز (این مدار به مدار هم زمانی زمینی نیز مشهور است.) قرار دارند. برخی از ماهواره های علمی در مدار کم ارتفاع به فعالیت مشغولند. ماهواره های ردیابی در مدارهای تقریبا دایره ای شکل حرکت میکنند. ماهواره های شناسایی منابع زمینی و برخی از ماهواره های هواشناسی در مدارهای قطبی زمیندرحال گردش هستند. مداری که ماهواره ها به آن پرتاب میشوند،طبق کار و وظیفه ماهواره انتخاب میشوند. اغلب ماهواره ها در یک فاصله ثابت به زمین در حال گردش هستند. برخی ماهواره ها در بعضی از قسمتهای مدار به زمین نزدیکتر شده (نزدیکترین نقطه مدار زمین را حضیض میگویند) و در قسمتهای دیگر از زمین دورتر میشوند.(دورترین نقطه از زمین را اوج مینامند.) ماهواره های مخابراتی روسیه که در مناطق دوردست خط استوا قرار دارند، اغلب از این مدار استفاده میکنند. مداری که فاصله های نقاط مختلف آن نسبت به زمین با هم برابر نیستند. ماهواره ه ای که در مدار قطبی قرار دارد توام با حرکت وضعی زمین حرکت میکند و به دو قطب زمین میرسد. در این حالت ماهواره میتواند تقریبا تمام سطح زمین را مشاهده کند. اگر یک نقطه ثابت را در مدار در نظر بگیریم، ماهواره در هر 24 ساعت یکبار و هربار درهمان وقت روز قبل از آن نقطه میگذرد. به این ترتیب میتوانیم عکسهای گرفته شده از آن نقطه خاص را با هم مقایسه کنیم؛ این مدار را مدار همزمان خورشیدی مینامند. سه ماهواره مخابراتی در ارتفاع 36 هزار کیلومتری روی خط استوا قادرند علایم رادیویی را از نقاط مختلف زمین گرفته و به نقاط دیگر در سطح کره زمین بفرستند. مدار زمین ساکن بطور معمول حدود 200 ماهواره فعال در مدار زمین ساکن که مناسبترین مسیر مداری محسوب میشود قرار دارند. در ارتفاع 36 هزار کیلومتری از خط استوا، زمان لازم برای گردش کامل ماهواره به دور زمین درست برابر است با زمان حرکت وضعی زمین – حرکت زمین بدور خود. به همین خاطر ، ماهواره همیشه در یک نقطه ثابت بر فراز خط استوا قرار میگیرد. در صورتی که ماهواره ها از این مدار استفاده کنند، نیازی به حرکت دادن و تنظیم بشقابهای رادیویی با محل استقرار ماهواره ها نیست. استفاده از ماهواره های مخابراتی را نخستین بار آرتور چارلز کلارک، نویسنده داستانهای علمی تخیلی، در سال 1945 یعنی 12 سال قبل از پرتاب اولین ماهواره،اسپوتنیک، پیشنهاد کرده بود. فیلم مسیر ماهواره جهت دانلود روی عکس کلیک کنید. برای دیدن فیلم احتیاج به نرم افزار Real Player دارید. مدار زمین ساکن به ماهواره ها اجازه میدهد علایم خود را به نقاط ثابت مشخصی در زمین مخابره کنند. مدار زمین ساکن آنچنان مورد استفاده این ماهواره ها قرار میگیرد که محل استقرار و امواج رادیویی آنها را توافقهای بین المللی تعیین میکند. در این مدار، ماهواره ها میتوانند تا فاصله 70 کیلومتری به هم نزدیک شوند. برای جلوگیری از تداخل امواج فرستنده هایشان، این ماهواره ها باید از فرکانس های رادیویی متفاوت استفاده کنند. مدار کم ارتفاع (لئو) با استفاده از کمترین انرژی میتوان به این مدار رسید. به همین دلیل است که ماهواره های سنگینتر دسترسی بیشتری به این مدار دارند. شاتل فضایی و ایستگاه فضایی هر دو با حرکت در این مدار – مدار کم ارتفاع – روزانه زمین را چند بار دور میزنند. ایستگاه فضایی میر که در ارتفاع 300 تا 400 کیلومتری از سطح زمین قرار دارد، هر 90 دقیقه یکبار و هرروز 16 بار مدار زمین را دور میزند. از زمین ، حرکت ماهواره ها در مدار کم ارتفاع (لئو) خیلی آهسته به نظر میرسد. مدارهای غیر عادی مدار های غیر عادی برخلاف مدارهای دایره ای، از طول بیشتر و عرض کمتری برخوردار هستند. قسمتهایی از این مدار به زمین نزدیک و قسمتهایی نیز از آن دور هستند؛ این امر باعث میشود، ماهواره ها در بعضی از قسمتهای مدار به زمین نزدیک و در دیگرقسمتهای آن از زمین دور میشوند. برخی از ماهواره های مخابراتی ساخت روسیه از این مدار استفاده میکنند. مداری با زاویه 60 درجه نسبت به خط استوا امکان رسیدن ماهواره ها به نقاط شمالی فدراسیون روسیه را میسر میکند. با وجود این، ماهواره هایی که در مدار غیر عادی قرار دارند مانند ماهواره های مستقر در مدار زمین ساکن حرکت نمیکنند. به این دلیل، آنتنهای زمینی برای برقراری ارتباط دائمی باید مرتبا تغییر جهت دهند- نسبت به محل استقرار ماهواره ها تنظیم شوند. برای پوشش دائمی ، از 2 یا 3 ماهواره با فاصله های مشخص از هم در هر مدار استفاده میشود. مدارهای زمین ساکن انتقالی مدارهای زمین ساکن انتقالی مدارهای موقتی هستند که برای انتقال یک ماهواره از مدارهای نزدیک به زمین به مدارهای دور زمین ساکن مورد استفاده قرار میگیرند. ماهواره های مخابراتی ابتدا به مدار کم ارتفاع (لئو) پرتاب میشوند. سپس موتورها یشان روشن شده، نیروی موتورهای مذکور آنها را به مدار زمین ساکن انتقالی میبرد. ماهواره ها پس از رسیدن به دورترین نقطه این مدار تغییر مسیر داده، وارد مدار دایره ای شکل زمین ساکن میشوند. روش دیگر این است که ماهواره ها را ابتدا در مدار زمین ساکن انتقالی قرار دهند و پس از آن به مدار زمین ساکن مناسب هدایت کنند.

اسپانیا و ماهواره هایش

اسپانیا دو ماهواره دیده بان به فضا می‌فرستد

اسپانیا برای اولین بار تحت عنوان "برنامه ملی دیده بانی از زمین توسط ماهواره" دو ماهواره برای مشاهده کره زمین به فضا می‌فرستد.

گزارش امروز شنبه ایرنا به نقل از روزنامه ال‌موندو چاپ در این زمینه حاکیست : دو ماهواره مذکور در دهه آینده فعالیت خود را آغاز خواهند کرد. اسپانیا بدین ترتیب اولین کشور اروپایی است که دارای سیستم دوگانه دیده‌بانی ( چشمی و راداری) با استفاده دوگانه (نظامی و غیرنظامی ) خواهد بود. "خوسه آنتونیو آلونسو" وزیر دفاع و "جووان کلوس" وزیر صنایع، جهانگردی و تجارت اسپانیا اجرای برنامه ملی دیده‌بانی از زمین توسط ماهواره را اعلام کردند. براساس این برنامه، ساخت دو ماهواره با هزینه ‪ ۳۲۵‬میلیون یورو در نظر گرفته شده است که بخش مهم آنها را شرکتهای اسپانیایی انجام خواهند داد و قرار است این دو ماهرواره از سال ‪ ۲۰۱۲‬میلادی فعالیت خود را آغاز کنند. یکی از این ماهواره‌ها با نام "اینخنیو" فعالیت غیر نظامی خواهد داشت و روزانه ‪ ۱۰۰‬تصویر از سطح کره زمین با فاصله کیفیتی ‪ ۲/۵‬تا ‪ ۱۰‬متری بر می‌دارد. نظارت بر این ماهواره بر عهده وزارت صنایع و آژانس فضایی اروپا خواهد بود. این ماهواره سه متر طول ، یک متر پایه و ‪ ۳۰۰‬کیلوگرم وزن خواهد داشت و هزینه ساخت آن ‪ ۱۹۰‬میلیون یورو برآورد شده است. ماهواره دوم که "پاز" (صلح) نام دارد، دارای سیستم رادار و هزینه ساخت آن ‪ ۱۳۵‬میلیون یورو ست و تحت نظارت وزارت دفاع فعالیت خواهد کرد. این ماهواره روزانه ‪ ۶۴‬تصویر با کیفیت یک متری حتی در شرایط نامساعد جوی از زمین بر می‌دارد. ماهواره "پاز" پنج متر طول ، یک متر پایه و یک هزار و ‪ ۱۰۰‬کیلوگرم وزن خواهد داشت . فعالیت این دو ماهواره در زمینه کنترل میزان آبریز دریاها، شهرسازی و نظم اراضی ، مراقبت از سطح زمین ، کنترل در اشغال اراضی و ذخایر طبیعی ، برنامه ریزی زیر بنایی، تحولات در پی بلایای طبیعی ، آتش سوزیهای جنگل‌ها ، کنترل محیط زیست ، نقشه برداری با کیفیت بالا ، تایید پیمانهای بین‌المللی و کنترل مرزها خواهد بود. این دو ماهواره در مدارهای ‪ ۵۰۰‬و ‪ ۷۰۰‬کیلومتری کزه زمین قرار خواهند گرفت.

تلسکوپ زیر میلیمتر

ساخت تلسکوپ زیرمیلیمتری برای مشاهده پدیده‌های نامرئی

در فضا

پنج موسسه آمریکای شمالی و یک موسسه اروپایی کنسرسیومی با هدف ساخت تلسکوپ زیرمیلی‌متری 12 متری بر روی ارتفاع بلندی در شیلی تشکیل داده‌اند.

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تکمیل این تلسکوپ در سال 2013 که 100 میلیون دلار هزینه در بر دارد، بخشی از پروژه رسمی معروف به تلسکوپ «کورنل کالت آتاکاما» (CCAT) است که اولین تلسکوپ از نوع خود در جهان است.

به گفته محققان در ساخت تلسکوپ یاد شده از پیشرفته ترین دستاوردهای اخیر در زمینه فن‌آوری استفاده خواهد شد که در نتیجه تصاویر استثنایی و غیرقابل پیش‌بینی از پدیده‌های نجومی که در سایر طول موج‌ها قابل مطالعه نبوده‌اند به کمک این تلسکوپ در اختیار دانشمندان و منجمان قرار خواهد گرفت.

علم نجوم با طول موج زیرمیلی‌متری به ویژه در تصویربرداری از پدیده‌هایی که از خود نور مرئی تولید نمی‌کنند کارآمد و قابل استفاده است.

اندیوور برای آخرین بار

«اندیوور» آماده پرتاب است

مدیران آژانس فضانوردی ناسا، پس از اتمام عملیات بازبینی دو روزه آمادگی برای پرواز اعلام کردند که شاتل فضایی «اندیوور» برای پرواز در تاریخ تعیین شده آماده است.

 

به گزارش سرویس «فن‌آوری» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پرتاب «اندیوور» در ماموریت STS-118 به طور رسمی برای 7 آگوست (16 مرداد) سال جاری و در زمان 7 و 2 دقیقه بعد از ظهر به وقت شرق آمریکا برنامه‌ریزی شده است.

مدیران ناسا این عملیات بازبینی را برای هر یک از ماموریت‌های شاتل‌های فضایی از دو هفته قبل پرواز انجام می‌دهند.

در این عملیات بازبینی دانشمندان ناسا تمام فعالیت‌ها و اجزا و عناصری را که لازم است با صحت و موفقیت در طول ماموریت‌های فضایی کار خود را انجام دهند، ارزیابی و کنترل می‌کنند.

ماموریت STS-118 دومین ماموریت پرواز آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا)، در سال 2007 خواهد بود. برای «اندیوور» نیز این اولین پرواز در طول تقریبا پنج سال است.

این شاتل آخرین بار در نوامبر سال 2002 روی سکوی پرتاب قرار گرفت.

پوشش ها از میگو

پوشش‌های حاصل از پوست میگو برای ترمیم جراحات در فضا

استفاده می‌شوند

دانشمندان آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) نوعی بیوپلیمر (پلاستیک زیستی ) جدید را که از پوست میگو ساخته شده و برای التیام جراحات سربازان قابل استفاده است، برای آزمایش با شاتل فضایی اندیوور به فضا می‌فرستد.

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ارتش آمریکا نیروهای خود را در مناطق جنگی به این ماده جدید تجهیز می‌کند. این باند بیوپلیمری موسوم به «کیتوسان لادن» می‌تواند سرعت لخته شدن خون را در زخم‌های تازه افزایش دهد و همچنین از بروز عفونت‌های باکتریایی در محل زخم جلوگیری کند.

«کیتوسان» شکل محلول در آب کیتین است و چیتین یک بیوپلیمر طبیعی با زنجیره‌ای طویل و ماده اصلی در اسکلت بندی خارجی نیمه شفاف حشرات و خرچنگ‌های دراز و در دیواره سلولی قارچ است.

برخی محققان معتقدند کیتین طبیعی در پوست خارجی سخت پوستان از آنها در برابر عفونت‌های باکتریایی محافظت می‌کند چرا که این جانداران فاقد سیستم ایمنی معمولی هستند.

هم اکنون دانشمندان آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) درصددند که تاثیر و کارایی این ماده را در فضا در مقایسه با زمین بررسی کنند.