انگلیسی ها ۲۷پرتو کهکشان شبیه به راه شیری کشف کردند

از انگلیسی ها و اخترشناسان اون ها هم خبری دارم که دارم کم کم به خودم و ایرانی بودنم شک می کنم یه روزی ایران بود که از همه جلو تر بود همین ایران بود که یه قدرتی داشت که هیچ کس حرش نمی شد اما چرا ؟ چرا اینقدر پس رفت کردیم؟

اینجا جای این حرف ها نیست ولی من به عنوان یه ایرانی حسرت می خورم و در حسرت خودم باقی می مونم

که الان یک دانش‌آموزی آمریکایی که قصد داره در آینده فضانورد بشه در مدارس NASA تحصیل می کنه و منی هم که می خوام فضانورد بشم در یک مدرسه ای که اسمش رو گذاشتن مرکز استعداد های درخشان و . . . . . .

دانشمندان در انگلیس برای نخستین بار 27 پروتوکهکشان شبیه به کهکشان راه شیری کشف کرده‌اند.

این کشف تاکیدی بر این مطلب است که کهکشان‌های دیگر شبیه به راه شیری در نتیجه جمع شدن ابرهای کوچکتر از گاز و غبار به وجود آمدند.

پروتو کهکشان‌های کوچک در فواصل بسیار دور کشف شده‌اند و عمر آنها به زمانی باز می‌گردد که کائنات فقط دو میلیارد سال داشته‌اند.

آژانس فضایی روسیه ۲ دی پرتابی دارد

وارد بحث های سیاسی نشم بهتره ولی

                                               ما خیلی از دنیا عقب موندیم

آژانس فضایی روسیه اعلام کرد یک فضاپیمای باری روسی به عنوان M-62 PROGRESS روز 23 دسامبر (دوم دی) از مرکز پرتاب بایکونور در قزاقستان به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب خواهد شد.

 این فضاپیمای باری قرار است آب و غذا مورد نیاز خدمه و سوخت لازم برای ایستگاه فضایی را به همراه سایر لوازم و تجهیزات تحقیقاتی به ایستگاه برساند.

این فضاپیما که قرار است با یک راکت حامل سویوز پرتاب شود، آخرین مراحل آزمایش و آماده‌سازی را پشت سر می‌گذارد.

در مراحل نهایی آزمایش‌ها فضاپیمای مزبور برای کنترل سیستم رادیویی در یک اتاق صوتی مورد بررسی قرار گرفت.

اگر به آسمون نگاه کنید

پدیده های این هفته

 

جمعه 9 آذر 12:30

زهره 4.2 درجه شمال سماک اعزل

جمعه 9 آذر 23:30

قلب الاسد 0.3 درجه شمال ماه (اختفا)

شنبه 10 آذر 15:30

زحل 2.1 درجه شمال ماه

شنبه 10 آذر 17:30

تربیع آخر

چهارشنبه 14 آذر 10:30

سماک اعزل 2.0 درجه شمال ماه

پنجشنبه 15 آذر 20:30

ماه در اوج

روسیه و مرکز پرتاب جدیدش

روسیه مرکز پرتاب جدیدی می سازد

روسیه مرکز پرتاب جدید خود را که مخصوص ماموریت‌های سرنشین دار طراحی شده است، در خاک کشور خود خواهد ساخت. این پایگاه تا سال 2015 تکمیل می‌شود.

 

 

این مرکز پرتاب جدید که در نزدیکی مرز روسیه و چین در ناحیه‌ی «آمور»(Amur) قرار دارد، از سال ۲۰۱۵ آماده‌ی فعالیت خواهد بود.

روسیه از زمان ارسال اولین انسان به فضا تاکنون، برای ارسال ماموریت‌های سرنشین دار خود از پایگاه «بایکانور»(Baikonur) در قزاقستان استفاده کرده است.

مرکز پرتاب بایکانور قزاقستان به همراه مرکز فضایی کندی در ایالات متحده و مرکز «جیوکوان»(Jiuquan) در چین، تنها محل‌های پرتاب فضاپیماهای سرنشین دار به فضا هستند.

پس از فروپاشی شوروی سابق، روسیه پایگاه فضایی بایکانور را با مبلغ  ۱۱۵ میلیون دلار در سال از قزاقستان اجاره کرد. بنا بر توافق دو کشور، قرار بود پایگاه بایکانور تا سال ۲۰۵۰ استفاده شود اما در ماه سپتامبر، سقوط یک موشک پروتون در نزدیکی یکی از شهرهای مورد بازدید رئیس جمهور قزاقستان، موجب بروز تردید در ادامه‌ی همکاری دو کشور شد.

روسیه مراکز پرتاب بسیاری در خاک کشور خود دارد اما از هیچ یک از آن‌ها برای ماموریت‌های سرنشین دار استفاده نمی‌شود. روسیه قصد دارد تا سال ۲۰۱۸ اولین ماموریت سرنشین دار ارسالی از خاک کشور خود را انجام دهد.

منبع: نیو ساینتیست

خوشه پروین سیارات شکل گرفته در آن

 اخترشناسان ایالات متحده می­گویند به نظر می­رسد سیارات تازه­ای گردِ ستاره­ای در خوشه­ی پروین، به تازگی شکل گرفته

 یا در حال شکل گیری باشند.  

 

اخترشناسان ایالات متحده می­گویند به نظر می­رسد سیارات تازه­ای گردِ ستاره­ای در خوشه­ی پروین،  به تازگی شکل گرفته یا در حال شکل گیری باشند.

 

به گفته­ی نویسنده­ی اصلی مقاله، جوزف ری (Joseph Rhee)، از دانشگاه کالیفرنیای لس­آنجلس (University of California, Los Angeles)، به نظر می­آید این سیارات حاصل برخورد غول­آسای سیارات یا جنین­های سیاره­ای باشند.

 

ری گفت این یافته­ها با استفاده از رصدخانه­ی جمینی (Gemini Observatory) در هاوایی (Hawaii) و تلسکوپ فضایی اسپیتزر (Spitzer Space Telescope) به دست آمده است. گزارشی از این پژوهش در شماره­ی آینده­ی نشریه­ی اخترفیزیک (Astrophysical Journal) می­آید.

 

ری در خبری که پنج­شنبه­ی گذشته منتشر شد گفت که این اولین دلیل واضح برای تشکیل سیاره در خوشه­ی پروین است و نتایجی که در حال ارائه­ی آن هستیم به خوبی می­تواند اولین شواهد رصدی باشد مبنی بر آن که سیارات زمین­گون، همانند سیارات منظومه­ی شمسی ما، کاملاً عمومیت دارند.

 

خوشه­ی پروین که در فاصله­ی 400 سال نوری از ما واقع شده، یکی از نزدیک­ترین خوشه­های ستاره­ای به زمین است. در این خبر آمده که اخترشناسان چنین محاسبه کرده­اند که سیارات زمین­گون یا جنین­های سیاره­ای در این خوشه، ظرف چندصدهزار سال گذشته باهم برخورد کرده­اند.

آماده سازی ایستگاه فضایی

عملیات آماده سازی ایستگاه فضایی برای تحویل آزمایشگاه اروپایی تکمیل شد

دو فضانورد ایستگاه فضایی، پیاده روی فضایی اخیر خود را پس از هفت ساعت به پایان رسانده و عملیات آماده سازی ایستگاه فضایی بین‌المللی را برای تحویل آزمایشگاه اروپایی تکمیل کردند.

 واحد بعدی که قرار است به ایستگاه فضایی ملحق شود سومین آزمایشگاه فضایی و دائمی اروپایی خواهد بود.

این پیاده روی فضایی توسط پگی ویستون، فرمانده ایستگاه و دان تانی، مهندس پرواز صورت گرفت.

آزمایشگاه اروپایی موسوم به کلمبوس قرار است توسط شاتل فضایی آتلانتیس که هم اکنون در سکوی پرتاب فلوریدا مستقر است و برای پرتاب در روز ششم دسامبر برنامه‌ریزی شده، به ایستگاه فضایی منتقل شود.

در این عملیات ویستون و تانی بیشتر زمان خود را صرف جا به جا کردن دومین صفحه ‌١٣٦ کیلوگرمی و ‌٦/٥ متری به یک موقعیت جدید کردند.

عالم چپ می گرده یا راست؟

عالم به  چه جهتی می گردد؟

بیش از 100 هزار داوطلب مشخص کردند از دید ناظر زمینی، بیشتر کهکشان‌ها پادساعتگرد می چرخند.

 دانشمندان برای آزمایش نظریات خود در مورد سیر تحول کهکشان‌ها، ساختار کیهان در مقیاس بزرگ و تشخیص سوی حرکت عالم، نیاز به بررسی کهکشان های بسیاری دارند.

از جمله تلاش های انجام شده در این زمینه می‌توان به پروژه «پیمایش دیجیتالی آسمان اسلوان» (SSDS - Sloan Sky Digital Survey) که بسیاری از کهکشان را نقشه برداری کرده است، اشاره کرد؛ با این حال در سراسر جهان به تعداد کافی اخترشناس برای بررسی این کهکشان ها نبود.

در این بین پروژه اینترنتی «باغ وحش کهکشان‌» (Galaxy Zoo) با همکاری مشترک محققان از دانشگاه آکسفورد، دانشگاه پورت اسموث (pourth smouth) از ایرلند و جونز هاپکینز از امریکا به منظور استفاده از داده های SSDS و بررسی یک میلیون کهکشان، شروع به کار کرد.

آن ها از منجمان آماتور برای تفکیک کهکشان ها استفاده کردند و ابتدا مشخص کردند که هر کهکشان بیضوی است یا مارپیچی؛ سپس کار خود را به «جهت حرکت کهکشان‌های مارپیچی» محدود کردند.

در نهایت نتیجه بر این شد که بیشتر این کهکشان ها پادساعتگرد می چرخند و اصطلاحاً گفتند که عالم چپگرد است!

این نتیجه بسیار تامل برانگیز است؛ زیرا بر اساس نظریات متداول در ویژگی های بنیادیعالم (مثل چرخش اجزای آن) نباید شاهد نظم خاصی باشیم.

به نوشته نجوم، «کریستوفر لینتوت» (Christopher Lintott) از مسوولان پروژه در آکسفورد، طی پیامی از طرف موسسان «باغ وحش کهکشان» از تمامی شرکت کنندگان در این کار تشکر کرد و گفت: «ما 20 رده از کهکشان ها را مورد هدف قرار داده بودیم که با کمک شما به هدف خود رسیدیم. اکنون بسیاری از شما هر کهکشان را دسته‌بندی کرده‌اید و هر کدام از شما منجمی شگفت آور هستید.»

آنها اکنون امیدوارند تا بتوانند از تلسکوپ‌های رصدخانه «کیت پیک» (Kitt Peak) برای بررسی اجرام غیر کهکشانی استفاده کنند که این اطلاعات به اخترشناسان کمک می کند تا زوایای دورتری از جهان را که شامل اجرام پرجرم و لنزهای گرانشی می شود، ببینند.

نظریه پرورش و شواهد آن

کاوشگر تحول کهکشانی ناسا، شواهد گسترده ی تازه ای برای نظریه ی "پرورش" به دست می دهد. در این نظریه، اعتقاد

بر این است که کهکشان هایی که نخستین بار توسط هابل توصیف شدند ـ مارپیچی و بیضوی ـ از نظر تکامل با هم مرتبط

اند. 

اوایل قرن بیستم، ادوین هابل موفق به کشفی تکان­دهنده شد مبنی بر این که کهکشان راه شیری ما، تنها نیست. کهکشان ما تنها یکی از کهکشان­ها یا ــ چنان که هابل نامیدشان ــ "جهان­های جزیره­ای" بسیاری است که در اقیانوس فضا شناورند.

 

اکنون، یک قرن پس از آن، کاوشگر تحول کهکشانی ناسا (NASA's Galaxy Evolution Explorer)، در حال کمک به بازسازی سیر تکامل این گونه­های کیهانی از روی شواهد است. در این مأموریت، از زمان پرتابِ کاوشگر در سال 2003، ده­ها هزار کهکشان در پرتوی فرابنفش در گستره­ی نه میلیارد سال از زمان، بررسی شده­اند. نتایج، شواهد گسترده­ی تازه­ای برای نظریه­ی "پرورش" به دست می­دهد. در این نظریه، اعتقاد بر این است که کهکشان­هایی که نخستین بار توسط هابل توصیف شدند ــ مارپیچی­های زیبا و بیضوی­های لکه­مانند ــ از نظر تکامل با هم مرتبط­اند.

 

این تصویر کاوشگر تحول کهکشانی ناسا، کهکشانی جوان به نام NGC300 را نشان می­دهد که در فاصله­ای حدود هفت میلیون سال نوری در صورت فلکی حجار واقع شده.

این تصویر کاوشگر تحول کهکشانی ناسا، کهکشانی نوجوان به نام NGC1291 را نشان می­دهد که در فاصله­ای حدود 33 میلیون سال نوری و در صورت فلکی نهر واقع شده.

این تصویر کاوشگر تحول کهکشانی ناسا، کهکشان پیرتر NGC1316 را نشان می­دهد که در فاصله­ی حدود 62 میلیون سال نوری و در صورت فلکی کوره قرار دارد.

 

طبق این نظریه، یک کهکشان جوانِ نوعی، زندگی­اش را به صورت کهکشانی مارپیچی آغاز می­کند که فعالانه ستاره تولید می­کند. با گذشت زمان، این کهکشان مارپیچی ممکن است پیش از روانه کردن چند دور دیگر از ستاره­های تازه ساخته شده، با کهکشان مارپیچی دیگری یا شاید کهکشانی نامنظم یکی شود. سرانجام، کهکشان، تولید ستاره­اش را کم می­کند و با زندگی بعدی­اش در هیأت یک کهکشان بیضوی، خو میگیرد.

 

کریس مارتین (Chris Martin)، پژوهشگر اصلی کاوشگر تحول کهکشانی در مؤسسه­ی فنآوری کالیفرنیا (California Institute of Technology in Pasadena) در پاسادنای کالیفرنیا (Pasadena, Calif)، می­گوید: "داده­های ما تأیید می­کند که همه­ی کهکشان­ها، زندگی را در حال ستاره­زایی آغاز می­کنند. سپس در اثر ترکیبی از ادغام با دیگر کهکشان­ها، تحلیل رفتن سوخت و شاید توقف توسط سیاه­چاله­ها، کهکشان­ها سرانجام از تولید ستاره بازمی­ایستند."

 

امروزه وقتی اخترشناسان درباره­ی کهکشان­ها سخن می­گویند، ترجیح می­دهند با رنگ­شان ــ آبی یا قرمز ــ به آن­ها اشاره کنند تا با شکل­شان. بیشتر کهکشان­های آبی­رنگ، مارپیچی­های کوچکتر یا کهکشان­های نامنظم­اند و بیشتر کهکشان­های قرمز رنگ را کهکشان­های بیضویِ بزرگ­تر تشکیل می­دهند؛ گو این که استثناءهایی هم وجود دارد.

 

چرا کهکشان­ها را با رنگ­شان رمزگذاری می­کنیم؟ رنگ کهکشان­ها نشانگر میزان فعال بودن­شان در ساختن ستاره­های تازه است. ستاره­های جوان­تر، در پرتوی فرابنفش یا آبی می­درخشند، پس کهکشان­هایی که آبی به نظر می­رسند، با گرفتاری تمام مشغول تولید ستاره­اند. ستاره­های مسن­تر پرتوی فروسرخ یا قرمز تابش می­کنند، پس کهکشان­هایی که قرمز به چشم می­آیند، کارخانه­های ستاره­سازی­شان را بسته­اند. حدوداً نیمی از کل کهکشان­ها آبی و نیمی قرمزند.

 

دانشمندان را مدت­ها فرض بر این بوده است که کهکشان­های آبی با زیاد شدن سن­شان تبدیل به کهکشان­های قرمز می­شوند. آنان پیشنهاد می­کردند که برای کهکشان­های آبی، اتفاقی رخ می­دهد که باعث تمام شدن مصالح ساخت ستاره یا گاز در آن­ها شده و باعث بلوغ آنان به صورت کهکشان­های قرمز غیرفعال می­شود. برای درست بودن این نظریه­ی "پرورش"، باید جمعیتی از کهکشان­های "نوجوان" وجود داشته باشد که در حال طی روند گذار از آبی به قرمز یا از جوانی به پیری­­اند. اما چنین دگردیسی کیهانی­ای، باید میلیاردها سال به طول انجامد. اخترشناسان که عمری به مراتب کوتاه­تر دارند، چگونه می­توانند روندی این­گونه بلندمدت را مطالعه کنند؟

 

یک راه حل، نگریستن به تعداد بسیار بسیار زیادی از کهکشان­هاست. یک موجود فرازمینی فرضی را تصور کنید که از روی مشتی عکس که انسان­هایی با سنین مختلف را نشان می­دهد، سعی می­کند دریابد آیا آدم­ها پیر می­شوند و چگونه. این موجودات ممکن است فرض کنند که آدم­های کوچکتر رشد کرده و تبدیل به آدم­های بزرگتر می­شوند، اما اگر می­توانستند نگاهی به چندین صندوقچه­ی پر از عکس بیندازند، بهتر می­توانستند زندگی یک انسان نوعی را بازسازی کنند.

 

کاوشگر تحول کهکشانی برای این که درست چنین پرونده­ی حجیمی از کهکشان­ها را برای اخترشناسان فراهم آورد طراحی شد. گنجینه­ی داده­های این کاوشگر، به کاوشگران امکان داد که شمار چشمگیری از کهکشان­های نوجوان و به طبع آن گواهی بیابند مبنی بر این که کهکشان­های مارپیچی جوان ــ یا آبی ــ سرانجام مسن می­شوند تا تبدیل به کهکشان­های بیضوی ــ یا قرمز ــ شوند.

 

به گفته­ی مارتین: "نظریه­ی پرورش در تحول کهکشانی، وجود کهکشان­هایی در حال گذار را پیش­بینی کرد. یافتن این کهکشان­ها نیازمند پرتوی فرابنفش بود چرا که آنان در این پرتو واقاً شاخص­ترند. به دلیل کمیاب بودن این کهکشان­ها باید کهکشان­های زیادی را از نظر می­گذراندیم. کاوشگر تحول کهکشانی، امکان چنین کاری را برای ما فراهم کرد."

 

داده­های نور مریی از نقشه برداری دیجیتال آسمانSloanا (Sloan Digital Sky Survey) نیز به اثبات سن کهکشان­های نوجوان و سرعت تمام شدن سوخت ستاره­ساز آن­ها، کمک کرد. از این یافته­ها چنین برمی­آید که برخی از کهکشان­های جوان به سرعت به پیری می­رسند، در حالی که بقیه به آهستگی به سوی دوران سالمندی گام برمی­دارند.

 

شواهد نظریه­ی "پرورش" تحول کهکشانی را می­توانید در گزارشی در نشریه­ی اخترفیزیک (Astrophysical Journal)، بیابید که مارتین نویسنده­ی اصلی آن است.

 

برای دیدن تصاویر و اطلاعات بیشتر درباره­ی کاوشگر تحول کهکشانی رجوع کنید به:

http://www.galex.caltech.edu یا http://www.nasa.gov/galex

 

تکمیل هارمونی و دوخدمه ی دیگر

با هدف تکمیل کابل کشی واحد هارمونی

دو خدمه ایستگاه فضایی یک پیاده روی فضایی دیگر را آغاز کردند

دو فضانورد ایستگاه فضایی با هدف تکمیل کردن کابل کشی اتاق جدید ایستگاه یک پیاده روی فضایی را آغاز کردند.

 فرمانده پگی ویستون و دانیل تانی باید در این عملیات ارتباطات الکتریکی و سیال بیشتری را بین واحد هارمونی وایستگاه فضایی برقرار کنند.

هارمونی که ماه گذشته میلادی توسط شاتل دیسکاوری به ایستگاه منتقل شد باید برای تحویل آزمایشگاه جدید اروپایی که با شاتل آتلانتیس به ایستگاه خواهد رسید، آماده شود.

تکمیل این اتصالات باعث می شود که هارمونی بتواند به عنوان بندر الحاقی برای آزمایشگاه اروپایی عمل کند.

آزمایشگاه اروپایی تحت عنوان کولومبوس قرار است ماه دسامبر امسال به ایستگاه فضایی فرستاده شود.

تلسکوپی برای مشاهده هسته زمین

تلسکوپی برای هسته زمین

دانشمندان دانشگاه بارسلونا در تلاش برای ساخت تلسکوپ عظیمی هستند که به کمک آن می‌توان هسته زمین را مشاهده کرد.

این تلسکوپ در حال حاضر در دست طراحی است.

تلسکوپ مزبور تحت عنوان "Ice Cube" در زیر یخ‌های قطب جنوب کار گذاشته خواهد شد.

دانشمندان معتقدند که این تلسکوپ می‌تواند تصاویری از مرکز آهن غنی زمین تهیه کند؛ درست مانند استخوانی که با اشعه ایکس قابل مشاهده است.

این وسیله برای شناسایی ذرات زیراتمی موسوم به نوتریون‌ها استفاده خواهد شد.

lce Cube متشکل از هزاران شناساگر است.

چگالی عالم ۱

                                                 (IN THE NAME OF GOD)

    UNIVERSE DENSITY              چگالی عالم 

                                   قسمت اول

                  (NASTARAN SOHRABI)       

NASA_AKA      

آیا از چگالی جهان چیزی می دانید؟

 اگر نمی دانید می توانید با سه قسمت از مهم تریم و جالب ترین مطالب در رابطه با چگالی عالم

 با من همراه شوید

ممنون

                                               «چگالی عالم»

جهان درحال انبساط است.اما نیروهای جاذبه بین مواد باعث کندشدن این انبساط می شود.هرچه

جرم جهان متراکم ترباشد.به همان اندازه چگای آن زیادتر شده و انبساط آن کندتر می شود.جهانی

که چگالی بالایی دارد ممکن است بالاخره به خاطر قدرت نیروهای جاذبه بین قسمت تشکیل

 دهنده اش منقبض می شود. اگر جهان به اندازه کافی چگالی نداشته باشد.برای همیشه درحال

انبساط خواهد بود.

سرنوشت نهایی جهان احتمالاً به مقدار ماده سیاهی که درآن وجود دارد بستگی خواهد داشت.

ماده سیاه(ماده ای است نامرئی که فقط توسط تأثیرات جاذبه اش قابل مشاهده می باشد.)ماهیت

دقیق و پراکندگی ماده سیاه هنوزشناخته نشده است.اما ستاره شناسان پیش بینی می کنند که

حدود90درصد جرم جهان احتمالاً از این ماده تشکیل شده باشد.تصور می شودکه مقداری ازآن

درحفرههای سیاه،مقداری به صورت ستاره های تاریک و مقداری درهاله های تیره ای که دراطراف

کهکشان ها هستند وجودداشته باشد.

چگالی بحرانی :

چگالی بحرانی معیاری است برای تعیین باز یابسته بودن جهان اگر چگالی جهان از چگالی بحرانی

بیشترباشدجهان،جهان بسته خواهد بود.

اگرچگالی جهان ازچگالی بحرانی کمتر می باشدجهان،جهان باز خواهد بود.

هرگونه کپی برداری و چاپ این مطلب

 بدون ذکر نام و نشانی وبلاگ و یا نام نویسنده ی پیگرد قانونی و برخورد دارد

چین درصدد افزایش طول عمر ماهواره هایش است

چین درصدد است که طول عمر ماهواره‌های تولیدی‌اش را تا سال 2010 به دو برابر افزایش دهد.

به گزارش سرویس «فن‌آوری» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سان لایان، معاون وزیر کمیسیون علوم و فن‌آوری و صنعت دفاع ملی چین و رییس اداره ملی فضای چین ضمن بیان این مطلب، خاطر نشان کرد: چین در نظر دارد طول عمر ماهواره‌های خود را که در مدار خورشید ــ همزمان طراحی می‌شوند تا پایان یازدهمین دوره پنجساله، بین چهار تا پنج سال افزایش دهد. تاکنون طول عمر ماهواره‌های قبلی بین دو تا سه سال بوده است.

همچنین طول عمر ماهواره‌های مدار زمین ثابت نزدیک به دو برابر بیشتر شده و از هشت سال فعلی به 15 سال افزایش خواهد یافت.

سان همچنین یادآور شد که ماهواره‌های ارتباطاتی و پخش سراسری خانگی نیز قرار است جایگزین تجهیزات ساخت خارجی شوند.