جهان و پیدایش آن

علم بر این اعتقاد است که جهان در حال انبساط است و این

 انبساط 13.7 بیلیون سال پیش از نقطه در عالم آغازیدن گرفته

است 

علم بر این اعتقاد است که جهان در حال انبساط است و این انبساط 13.7 بیلیون سال پیش از نقطه در عالم آغازیدن گرفته است. مدارک زیادی برای تائید این نظریه وجود دارد، مانند: دور شدن کهکشان ها از ما، تابش زمینه کیهانی و وجود هیدروژن و هلیوم در جهان.

اما چه چیزی قبل از انفجار بزرگ رخ داده است؟ نظر به اینکه تمام مواد و انرژی در نقطه ای که جرم و چگالی در آن بینهایت بوده و همه به هم پیچیده بودند، تصور مشاهده قبل از این زمان و اینکه چه رخ داده است بسیار مشکل است.

مارتین بوجووالد و چند تن دیگر از کیهان شناسان از دانشگاه ایالت پن، تصور وقایع قبل از مهبانگ را امکان پذیر می دانند، تفکرات و ایده های او به صورت مقاله ای در مجله معتبر Nature Physics به چاپ رسیده است.

به عقیده او با استفاده از تکنیک های ریاضی با نام حلقه گرانش کوانتمی، که ترکیبی از نسبیت و مکانیک کوانتمی است می توان دیدی متفاوت نسبت به دوران اولیه جهان پیدا کرد. به اینصورت که نقطه آغاز که بینهایت کوچک و چگال بوده را می توان، در یک توپ که شامل مقداری چگالی و جرم است فشرده کرد.

محققان بر این باورند که قبل از وقوع مهبانگ، جهان درون این توپ کوچک متلاشی شده است و سپس، دوباره  دچار انبساطی شدید و قوی شده است. بر طبق این تئوری هندسه فضا زمان جهان قبل از مهبانگ بسیار شبیه به جهان امروز ما بوده است.

برای توضیح بهتر این تئوری به لینک مقابل مراجعه کنید : did a great article

منبع : Universe Today

ماه و زهره

سلام

گفته بودم که برای گذاشتن عکس های اختفا

سایت آپلود می خوام که سایت آپلود پیدا شد و

من تونستم عکس ها رو بذارم تو وبلاگم

امیدوارم از دیدن این عکس ها لذت ببرید

SECRECY VENUSE&MOON

 ASTRONMERS:NASA_AKA & A.H

(NASTARAN SOHRABI OF IRAN CITY AHVAZ)

OPTIC:10" DABSONI

{CAMERA:CANON 5 MP {IXUS 50

START SECRECY:20:19

قمرهای مشتری در آسمان

رصد قمرهای مشتری همیشه برای رصدگران آسمان شب جالب و خاطره انگیز بوده است. ترسیم و رصد قمرهای مشتری می تواند پروژه بسیار جالبی برای شما باشد و نموداری از این قمرها را رسم کنید.

به نقل از خسرو جعفری زاده

Time (LMT)	Sat	Event
2007 Jun 28 23:30	آیو	شروع گذر
2007 Jun 29 00:02	آیو	شروع عبور سایه
2007 Jun 29 01:40	آیو	پایان  گذر
2007 Jun 29 02:13	آیو	پایان عبور سایه
2007 Jun 29 20:37	آیو	شروع اختفا
2007 Jun 29 23:22	آیو	پایان  اختفا
2007 Jun 30 20:07	آیو	پایان  گذر
2007 Jun 30 20:42	آیو	پایان عبور سایه
2007 Jun 30 20:58	گانیمد	شروع گذر
2007 Jun 30 23:06	گانیمد	پایان  گذر
2007 Jun 30 23:15	گانیمد	شروع عبور سایه
2007 Jul 01 01:32	گانیمد	پایان عبور سایه
2007 Jul 01 23:20	اروپا	شروع اختفا
2007 Jul 02 03:07	اروپا	پایان  اختفا
2007 Jul 03 21:15	اروپا	پایان عبور سایه

نتایج دومین دوره مسابقات نجوم

نفرات برتر دومین دوره مسابقه سراسری نجوم مشخص شدند. 

 

 

این افراد که در سه سطح مقدماتى ، عمومى و پیشرفته شرکت کرده بودند عبارتند از:

سطح مقدماتى:
1ـ آقاى هادى سلیمانى از تهران
2ـ خانم بتول احمدى از اصفهان
3ـ آقاى امیرحسین قنبرى از تهران

سطح عمومى:
1ـ آقاى على اسماعیلى از اصفهان
2ـ أقاى سید فؤاد مطهرى از سیرجان
3ـ أقاى مجید مکبر اصفهانى از مشهد

سطح پیشرفته:
1ـ آقاى محمدعلى موسوى صدر از قم
2ـ أقاى مجتبى ولى نتاج از تهران
3ـ آقاى محمدعلى مرادى از قم

نتایج کامل همزمان باولادت باسعات حضرت فاطمه زهرا (علیه السلام) روى پایگاه اینترنتى مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى قرار خواهد گرفت.
داوطلبان مى توانند با داشتن شماره داوطلبى از نتایج خود اطلاع یابند.

منظومه سیاره ای

اخترشناسان توانستند کوچکترین منظومه سیاره ای را کشف

کنند 

 

 

 

 

به کمک مجموعه ای از تلسکوپ های زمینی و فضائی، ستاره نارسی به جرم کمتر از یک صدم جرم خورشید کشف شده که احتمالا در فرایند تشکیل منظومه سیاره ای قرار دارد. این، کوچکترین جسم ستاره مانند است که به نظر می رسد قرص سیاره سازی از بقایای سنگی و گازی در اطرافش دارد که ممکن است روزی به سیاراتی تبدیل شوند و منظومه ای مینیاتوری را تشکیل دهند. این جسم که در واقع یک کوتوله قهوه ای است به این دلیل ستاره نارس نامیده می شود که به حد کافی پر جرم نیست تا همجوشی هسته ای همچون خورشید ما در مرکزش رخ دهد. جرم این کوتوله قهوه ای فقط 8 برابر جرم مشتری است. این حقیقت که یک کوتوله قهوه ای تا این حد کوچک، در میانه فرآیند خلق یک منظومه سیاره ای قرار داشته باشد، تعاریف ستاره، سیاره، قمر یا منظومه سیاره ای را به چالش می کشد. حالا که این ستاره خود به اندازه یک سیاره است آنچه در اطرافش از قرص و غبار شکل می گیرد چیست ؟ سیاره یا قمر ؟ اگر قرص پیش سیاره ای آن به سیاراتی تبدیل شود کل منظومه، نسخه ای مینیاتوری از منظومه ما خواهد شد.

                                                                                                            

 

منظومه ای که خورشید مرکزی، سیارات و مدارهایشان 100 بار کوچک شده اند. گروه اخترشناسان، کوتوله قهوه ای را به کمک تلسکوپ فضائی اسپیتزر و تلسکوپ فضائی هابل و دو تلسکوپ در کوه های آند شیلی( تلسکوپ بلانکو از رصدخانه سروتولولو، تلسکوپ دوپیکر جنوبی ) کشف کردند. این کوتوله قهوه ای در فاصله 500 سال نوری از ما در صورت فلکی چلپاسه قرار دارد. این کوتوله نسبتا جوان، فقط 2 میلیون سال از عمرش گذشته است. گروه اخترشناسان خصوصیات این جسم را در رصد های دیگر با ابزار های فروسرخ بررسی کردند. قرص پیش سیاره ای سرد و کم فروغ آن فقط با آرایه دوربین های فروسرخ اسپیتزر قابل آشکارسازی بود.                                                                                                              

مقارنه

سلام

امیدوارم روز خوبی داشته باشید

دوباره به اطلاع دوستان بازدید کننده می رسانم

 که امروز پس از غروب خورشید پدیده ای بسیار

زیبا دیدنی را در آسمان مشاهده می کنیم

پدیده ی مقارنه زحل بازهره دوستان برای پیدا

کردن سیاره های زهره و زحل می توانند وقتی

که خورشید غروب کرد در افق غربی پس از

غروب اولین ستاره ی پرنوری که دیده شد زهره

هست وپس از آن زحل در آسمان طلوع می کند

و این دو سیاره به دیدار یکدیگر در آسمان شب

۱۰تیرماه۱۳۸۶می روند

                          موفق باشید

عکس های اشخاص NASA

این عکس ها واسه کسانی هست که تا به حال

شگفتی آفرینان و پایه گذاری علم وفضا و نجوم

 بوده اند اسامی این اشخاص از چپ به راست

 هستند

 John Glenn, Gordon Cooper, John Young, and Buzz Aldrin جان گلن نفر آخر از سمت چپ هست

Becky Lowder, Dorian Janney, Ginny Mauldin-Kinney, Bryan Fagan, Ken Brandt, Gary Fujihara, Kay Ferrari. Front row: Don Brown, Jill Tartar, David Morrison -- at the Fernbank Science Center in Atlanta, Georgia

David Morrison, Dr. William "Mac" Sudduth, Jill Tartar, Kay Ferrari -- at the Fernbank Science Center in Atlanta, Georgia

Ambassador Scott Roberts meets Jet Propulsion Laboratory Director Charles Elachi at 2004 JPL Open Hous Ambassador Richard Arguijo meets Jet Propulsion Laboratory Director Charles Elachi at 2004 JPL Open House وحالا مهم ترین شخص NASA مایکل گریفین ریس سازمان فضایی آمریکا موفق باشید Ambassador Richard Arguijo meets Jet Propulsion Laboratory Director Charles Elachi at 2004 JPL Open House

آسمان های صاف

این آسمان یکی از ایالت های آمریکاست

مطمئناْ اگر ما هم در یکی از شهرهای ایران

 همچین آسمون صاف و بی گرد و غبار داشتیم

دیگه غمی واسه رصد نبود

خوش به حال خودشون و آسمونشون

اشتباه

اشتباه بزرگ

یافته های جدید درباره متغیرهای میرا گونه 

 

 

 

 

یکی از بزرگترین انواع ستاره های شناخته شده، متغیر های میراگونه هستند.ستاره های میرا، غول های سرخی اند که به مراح پایانی زندگی خود رسیده و چنان باد کرده اند که اگر یکی از آنها در منظومه شمسی به جای خورشید قرار می گرفت، احتمالا سیارات داخلی را می بلعید. اما تحقیقات جدیدی نشان می دهد که تخمین اخترشناسان از اندازه ستاره های میرا، بیش از حد بزرگ بوده است. میراگونه مرحله ای از تحول ستاره هایی مانند خورشید یا کمی پر جرمتر اند. آنها پس از 5 تا 10 میلیارد سال زندگی آرام در رشته اصلی به غول سرخ تپنده ای تبدیل می شوند و قطرشان صد بار بیشتر می شود. لایه های بیرونی آنها به دلیل فاصله زیاد از کوره گرمابخش ستاره، بسیار سردتر از ستاره های عادی است. با بزرگ و کوچک شدن ستاره، درخشندگی آن صدها یا حتی چند هزار بار تغییر می کند. تخمین اندازه میراگونه ها همواره دشوار بوده است. زیرا اندازه آنها در طول موج های مختلف تغییر می کند. یعنی بسته به اینکه در چه نوری رصد شوند، لایه های مختلفی نقش سطح قابل مشاهده ستاره را ایفا می کنند. آنها در نور مرئی بزرگتر هستند و در نور فروسرخ کوچکتر می شوند.

 

 البته اندازه گیری قطر ستاره در هر صورت دشوار است، زیرا ستاره ها چنان از ما دور هستند که حتی با بزرگترین تلسکوپ های موجود نیز نمی توان چیزی جز یک چشمه نقطه ای نور از بیشتر ستاره های آسمان دید، اما با روش تداخل سنجی می توان قطر غول های سرخ بزرگ و ستاره های نزدیکتر را تعیین کرد. گروهی بین المللی از اخترشناسان با بررسی 6 متغیر میراگونه به کمک شبکه ای از تلسکوپ های فروسرخ در مونت هاپکینز آریزونا به نتیجه جالبی رسیده اند : قطر ستاره های میرا فقط نصف چیزی است که تخمین زده می شد. زیرا پوست هایی از گازهای رها شده در اطراف ستاره آنها را بزرگتر از واقعیت نشان می دهد. در لایه های بیرونی جو ستاره های میرا دما آنقدر کم می شود که برخی از مولکول ها مانند اکسید تیتانیوم به وجود می آید. پوسته گاز شامل اکسید تیتانیوم نیز در اطراف ستاره، مانند لایه ای مجازی از ستاره دیده می شود اما در نور فروسرخ که در آزمایش جدید انجام شد این لایه شفاف است و سطح واقعی ستاره اندازه گیری می شود. با این کشف سرانجام مشکل اخترفیزیکدانانی که نظریه های خود را درباره تپش ستاره های میرا با مشاهدات در تناقض می دیدند حل می شود. 

                                                                                                               

منظومه شمسی

آیا انسان تنها ناز پرورده این جهان است ؟ 

 

 

 

منظومه شمسی ما با بیشتر منظومه های سیاره ای شناخته شده در اطراف ستاره های دیگر تفاوت دارد، چون به شیوه دیگری شکل گرفته است. اگر چنین باشد، سیارات زمین مانند بسیار نادر هستند. اخترشناسان پس از بررسی مشخصات حدود 100 منظومه سیاره ای و بررسی دو روش شکل گیری سیارات اعلام کردند که منظومه شمسی ما به راستی مظومه ای خاص است. در منظومه ما مدار همه سیارات بزرگ، تقریبا دایره ای است و چهار سیاره غولپیکر در فاصله زیادی از خورشید قرار دارند. اما بیشتر سیاره های فرا خورشیدی کشف شده غول های مشتری مانند هستند که به ستاره مادرشان نزدیک اند و مدارشان، بیضی بسیار کشیده ای است. دو توضیح برای این یافته ها وجود دارد. اول اینکه احتمالا فرایندهای شکل گیری سیارات متعدد است و فرض اخترشناسان مبنی بر اینکه همه سیارات مثل هم شکل می گیرند اشتباه بوده است. در شبیه سازی شکل گیری سیارات منظومه شمسی، سیارات غولپیکر همچون مشتری، با گرد آمدن گاز در در اطراف هسته های سنگی – صخره ای (مانند زمین) شکل می گیرند. این هسته اولیه در محیط سرد دور از ستاره در ابر اولیه، با گرانش خود، گازها را به طرف خود می کشد و لایه ی ضخیمی از گاز اطراف ستاره، هسته را می پوشاند. اما نزدیکتر به ستاره به دلیل حرارت بالا و بادهای شدید خورشیدی، هسته های صخره ای توان به دام انداختن گازها را ندارند و به شکل سیارات زمین مانند باقی می مانند. 

                                                                                        

 

نظریه پذیرفته تر این است که سیارات غولپیکر فراخورشیدی، مستقیما از رمبش گرانشی گازها شکل می گیرند. در این داستان هسته های صخره ای سیارات زمین مانند، اصلا شکل نمی گیرند. اگر این نظریه برای همه سیاره های فراخورشیدی درست باشد، پس بیشترشان سیاره زمین مانندی که بتواند میزبان حیات آشنای ما باشد، ندارند. البته نتیجه هنوز قطعی نیست و شاید توضیح دیگری برای تفاوت های ظاهری میان منظومه های فراخورشیدی باشد. ماهیگیری را تصور کنید که نتیجه می گیرد همه ماهی ها بزرگتر از 10 سانتی متر هستند، چون این مقدار اندازه شکاف های تورش است. این شاید همان اتفاقی باشد که برای جستجوگران سیاره های زمین مانند می افتد. ابزارهای ما هنوز نتوانسته اند این سیارات خرد را بیابند. شاید حدود 3 تا 4 سال دیگر وقت لازم باشد تا اخترشناسان به قدرت رصدی مناسبی دست یابند که بفهمند کدام نظریه درست است.   

                                                                                       

آسمان ایران

زیر آسمان ایران

دور قطبی ها بر فراز دماوند

تصویری دور قطبی از آسمان بر فراز قله با شکوه دماوند اینگونه تصاویر که با دوربین های دیجیتال گرفته می شوند، شامل ترکیب نوردهی های مختلف است.

عکس از مصطفی خسروی

NGC1672

من دیگه چیزی نمی گم فقط پیشنهاد می کنم

با لذت ببینید