فرصت به ویکتوریا با تعویق

به تعویق افتادن ورود فرصت به ویکتوریا

 

طوفان های غبار مریخ، باز هم مریخ نوردها را دچار مشکل کردند. این بار ورود فرصت به دهانه ویکتوریا به تعویق افتاد.

بهزاد هوشمند

طوفان غبار عظیمی که از هفته گذشته در مریخ به وجود آمده است بر عملکرد مریخ نوردهای ناسا، روح و فرصت، تأثیر گذاشته است.
مهندسان و دانشمندان این پروژه از آن جهت این طوفان را مورد ارزیابی قرار می دهند که مریخ نوردها برای ادامه فعالیت، به انرژی خورشیدی نیاز دارند و ذرات غبار می توانند تا حدودی جلوی نور خورشید را بگیرند. انتظار می رود این طوفان،که طاقت فرساترین طوفانی است که مریخ نوردها تاکنون با آن روبرو بوده اند، برای حداقل یک هفته دیگر ادامه داشته باشد.
از سوی دیگر، ورود مریخ نورد فرصت به دهانه ویکتوریا برای حداقل چند روز به تعویق افتاد. فرصت که در خلیج داک(اردک) آماده ورود به ویکتوریا بود، برای حفظ انرژی در روز شنبه (۹ تیر) به عقب بازگردانده شد.

مریخ نوردها در خطر!

جان کالاس،مدیر پروژه مریخ نوردهای ناسا در آزمایشگاه جت پروپالشن کالیفرنیا،در این باره می گوید:"طوفان هر دو مریخ نورد را تحت تأثیر قرار داده و میزان انرژی فرصت افت کرده است. ما همچنان پیگیر ورود به ویکتوریا هستیم، اما این کار حداقل تا ۲۲ تیر ممکن نیست. اطلاعات ما نشان می دهند که میزان غبار در جو مریخ رو به کاهش است، بنابراین ممکن است طوفان تمام شود و موقعیت ما به سرعت بهتر شود. اما باید منتظر ماند."
تصاویر دوربین رنگی مدارگرد نقشه بردار ناسا نیز در دنبال کردن وضعیت طوفان و برنامه ریزی برای مریخ نوردها نقش دارد. این تصاویر نشان می دهند که این طوفان در مقیاس منطقه ای است، و مناطقی را شامل می شود که میزان غبار در آن ها بسیار بالاست. این طوفان به سوی مشرق و در جهت عرض های میانی مریخ می وزد. به همین سبب، در سمت دیگر سیاره و در دهانه "گوسو"، محل قرارگیری روح، نیز میزان غبار رو به افزایش است. با این وجود اما، هنوز هم فرصت با غبار بیشتری مواجه است.
هردو مریخ نورد هر روز میزان غبار جو مریخ را تخمین می زنند. هرچه غبار کم تر باشد، نور بیشتری به صفحه های خورشیدی آن ها می رسد. در هفته گذشته، فرصت پرغبارترین روزهایش را پشت سر گذاشت و غلظت آن از ۱واحد به ۳/۳ افزایش یافت. میزان انرژی خورشیدی آن نیز از ۷۶۵ وات-ساعت در بازه زمانی مشابه به ۴۰۲ وات-ساعت کاهش یافت.
به اعتقاد استیو اسکویرس، محقق برجسته دانشگاه کرنل،"در حالی که این میزان غبار،فقط می تواند سطح سیاره را به اندازه ی قطر موی یک انسان بپوشاند، اما برای کاهش ۹۶ درصدی درخشندگی خورشید نیمروزی، در مقایسه با جو کاملا پاک، کافی است. البته، صفحه های خورشیدی نوری که از میان ذرات غبار عبور می کند را جذب می کنند و میزان کاهش انرژی کم تر است."
به گفته کالاس "این بیشترین مقدار غباری است که تاکنون بر روی یکی از مریخ نوردها دیده ایم. اگر میزان غبار بالا می رفت و برای چند روز بالا می ماند، این خطر وجود داشت که چگونه مریخ نورد فرصت می توانست در این محیط تاریک، به کار خود ادامه دهد."

 

منبع : RedOrbit

 

طرح جدید از NASA

طرح جدید    NASA

ناسا طرح جدید خود موسوم به "دفتر کاوشگر های انشتین" را

 برای مطالعه ی عجیب ترین پدیده های عالم آغاز کرد. 

سازمان فضایی ناسا اعلام کرده است که طرح جدید آنها به نام "دفتر کاوشگر های انشتین" به منظور جمع آوری اطلاعات و تحقیق بر روی عجیب ترین  پدیده های جهان تاسیس شده ، پدیده های مانند : انرژی تاریک ، سیاهجاله ها و امواج پس زمینه کیهانی .

ناسا تصمیم دارد در این طرح از 5 کاوشگر استفاده کند. این یکی از مهمترین ویژگی های این طرح است ، دو فضاپیمای بزرگ و اصلی و 3 کاوشگر کوچک .دو فضاپیمای اصلی این طرح قبل از این نیز مورد استفاده ی ناسا بوده اند و مجهز به آنتن فضایی تداخل سنج لیزری(LISA ) و Constellation-X می باشند . 

 آنتن فضایی تداخل سنج لیزری(LISA ) امواج گرانشی خورشید را اندازه می گیرد و Constellation-X موادی را رصد می کند که به داخل سیاهچاله های ابر پر جرم سقوط می کنند .

سه کاوشگر کوچک نیز ماموریت دارند تا پدیده هایی همچون ماهیت انرژی تاریک ، فیزیک انفجار بزرگ ، توزیع سیاهچاله های در جهان و نوع آنها را بررسی کنند . ناسا مطالعات مقدماتی را در باره ی این ماموریت ها آغاز کزده است.

گروهی متشکل از دانشمندان ناسا و دپارتمان انرژی آمریکا در حال بررسی اولویت انجام ماموریت های فوق هستند . این گروه نتایج خود را در سپتامبر امسال منتشر خواهد کرد .

آلبرت انشتین یکی از بزرگترین دانشمند قرن بیستم است که به خاطر پیشگوی های علمی اش درباره ی نیروی گرانش طبیعت و ماهیت آن و نظریه های نسبیت شهرت جهانی دارد .

 ناسا به منظور قدردانی از این دانشمند بزرگ تصمیم گرفته تا اتاق کار جدید خود را به نام این دانشمند نام گذاری کند .

شب های گرم و رصد دلچسب

شب های گرم تابستان

و رصد در این شب ها حسابی می چسبه

در چند روز اخیر در سطح مریخ طوفانهایی مشاهده شده است که می توان آنها را با تلسکوپهای آماتوری بزرگ مشاهده کرد. این طوفان مریخی باعث پایین امدن راندمان کار کاوشگرهای مریخی ( spirit & opportunity ) نیز شده است.

به نقل از nightsky

نشست گرد و خاک بر سطح سلولهای خورشیدی این کاوشگر باعث شده است توان انها از 756 وات به 402 وات کاهش پیدا کند. کاوشگر opportunity  که اکنون در نزدیکی گودال godale victoria جای گرفته در حالت کاملا ساکنی قرار دارد و تمامی فعالیتهای ان متوقف شده است. این طوفانها را شما رصدگران نیز می توانید شماهده کنید و رصد و تهیه گزارش را از ان به شما توصیه می کنیم.

 

تاریخ	زمان طلوع	بخش درخشان	فاصله با زمین AU	قطر ( " )	قدر
15 تیرماه	00:53:53	0.873	1.4551192	6.43	0.7
20 تیرماه	00:44:24	0.870	1.4304016	6.54	0.6
25 تیرماه	00:35:01	0.868	1.4053811	6.66	0.6
30 تیرماه	00:25:47	0.866	1.3800475	6.78	0.6
3 مرداد	00:18:28	0.865	1.3595498	6.88	0.6

سیاه چاله ها و خطرهایی برای ما

گله ای از سیاه چاله در مرکز کهکشان

 

 حدود بیست هزار سیاهچاله در محدوده ای به قطر 3 سال نوری

 در مرکز کهکشان در

حال گردش هستند 

مانند فوج پشه ها که به شکل توده انبوهی در طبیعت به دور چیزی می گردند، فوجی از سیاهچاله های کوچک نیز در حال گردش به دور سیاهچاله ابر پرجرم مرکز کهکشان راه شیری، قرار دارند. طبق یافته های گروهی از اخترشناسان دانشگاه کالیفرنیا احتمالا چیزی حدود 20 هزار سیاهچاله با جرم ستاره ای در محدوده ای به قطر 3 سال نوری اطراف سیاهچاله مرکزی به جرم 3 میلیون برابر جرم خورشید در گردش اند. سیاهچاله های با جرم ستاره ای که حاصل مرگ ستاره های بسیار پرجرم اند، معمولا 5 تا 20 برابر جرم خورشید را دارند. اغلب وقتی این سیاهچاله ها عضوی از یک منظومه دوتایی نزدیک به هم باشند خود را زود بروز می دهند. مواد ستاره ای همدمشان که در قرص داغ برافزایشی اطراف آنها می ریزد، فوران هائی از پرتو ایکس تابش می کند. این گروه از اخترشناسان طی 5 سال، 7 فوران را ثبت کرده اند. همه آنها در محدوده ی 75 سال نوری از مرکز کهکشان قرار دارند و در کمال شگفتی 4 عدد از آنها در فاصله بسیار نزدیک 3 سال نوری از هسته اند. 

 

                                                                                             

با توجه به خصوصیات پرتو ایکس این اجرام، چگالی بسیار زیادشان در این محیط نشان می دهد که در این ناحیه کوچک از فضا، ده ها هزار سیاهچاله وجود دارد.( حدود 20 برابر بیش از آنکه پیش بینی می شد ) اجرام پر جرم طی فرایندی به نام " اصطکاک دینامیکی " در هسته راه شیری دور هم جمع شده اند. وقتی یک سیاهچاله به نزدیکی ستاره ای می رسد، ستاره در یک رقص مداری شتاب می گیرد و با سرعت به بیرون از محدوده ملاقات پرتاب می شود. در نتیجه سیاهچاله مقداری از انرژی مداری خود را از دست می دهد و کمی به سوی هسته نقل مکان پیدا می کند. اما، اگر سیاهچاله ای به یک منظومه ستاره ی دوتایی نزدیک شود یک ستاره را پرتاب می کند و خودش جای آن را می گیرد و به دلیل جذب ماده همدم، با تبدیل به دوتایی پرتو ایکس، قابل ردیابی می شود. اگر ستاره ها از نزدیکی یک سیاهچاله ابر پرجرم (محدوده ای به وسعت چند روز نوری) به بیرون پرتاب شوند می توان گفت که در آن نزدیکی، گله سیاهچاله های ستاره ای وجود دارند. احتمالا در آینده می توان آنها را با تلسکوپ های بزرگ زمینی کشف کرد چون گردش سیاهچاله ها، حرکت مداری ستاره های آن اطراف را آشفته می کند. شاید انجام این کار به 20 تا 30 سال رصد دقیق نیاز داشته باشد.

                                                                              

سیاره ها و رصد آن ها

گاهی با دل و جون به آسمون نگاه کنیم

         حتماً یه چیزایی پیدا می شه

به نقل از nightsky

همیشه منجمان آماتور علاقه خاصی به رصد سیاره ها و قمرهای آنها داشته اند. سیاره زهره وهلال زیبای آن در آسمان، سیاره مشتری و چهار قمر آن، سیاره زحل با حلقه ها و ... . همگی این سیاره ها دارای تغییراتی هستند که با دقت در رصد می توان آنها را به سادگی مشاهده کرد. در ادامه خبر مکان دقیق و چگونگی رصد آنها را مشاهده خواهید نمود.

در این خبر سعی می کنیم سیاره ها را به ترتیب اط افق غربی و بعد از غروب خورشید تا زمان صبحگاه برای شما بیان کنیم.

سیاره ناهید ( زهره ) : نگین درخشن آسمان در تیرماه و مرداد رفته رفته به سوی خورشید می تازد. این سیاره با نزدیک شدن به خورشید به هلالی زیبا تبدیل خواهد شد که رصد آن بوسیله تلسکوپ می تواند بسیار ساده باشد. این سیاره با کم کردن تدریجی ارتفاع به سوی خورشید می رود و در تاریخ 26 مرداد به مقارنه با خورشید خواهد رسید و باید در چند روز پس از این رویداد منتظر طلوع آن در افق صبحگاهی باشید.

سیاره زحل ( کیوان ) : ارباب حلقه ها نیز در کنار سیاره زهره قرار دارد و به سوی خورشید می شتابد. این سیاره در افق شامگاهی و کمی پس از غروب خورشید به مانند ستاره ای از قدر 1 و به رنگ زرد قابل مشاهده است. این سیاره در 30 مرداد به مقارنه با خورشید خواهد رسید. وضعیت رصدی زحل در این ماه چندان مناسب نیست.

سیاره مشتری ( زاوش ) : سیاره غول پیکر مشتری در تیرماه و مردادماه وضعیت مناسبی را برای رصد دارد. این سیاره با نوارهای بسیار زیبایی که بر سطح آن نقش بسته و قمرهای ان سوژه  مناسبی برای رصد است. اگر با تلسکوپی مناسب و بزرگنمایی زیار به سطح آن نگاهی بیندازید می توانید لکه مشری را مشاهده کنید. عبور قمرها، اتفا و سایه ی قمرهای مشتری از دیگر برنامه های رصدی شما می تواند باشد. این سیاره در صورت فلکی مار افسای و نزدیکی مرز این صورتفلکی با عقرب است. اگر به جنوب این سیاره نگاهی بیندازید می توانید ستاره ای پرنور و قرمزرنگ را مشاهده کنید که قلب العقرب است. سیاره مشتری پس از غروب خورشید به مانند ستاره ای پرنور از قدر 2- در آسمان قابل رویت است.ُ

سیاره نپتون : این سیاره میهمان صورت فلکی جدی است. برای رصد آن ( اگر کمی دقت کنید ) زیاد مشکلی نخواهد بود. در قسمت دم ( انتهای ) بدن جدی دو ستاره از قدر 2 و 3 قرار دارد. این دو ستاره را بیابید و سپس دوربین خود را به سمت شمال این دو برید در بین ستارگان ( البته با استفاده از نقشه زیر ) می توانید سیاره نپتون را مشاهده کنید. قدر این سیاره 7.8 است.

سیاره اورانوس : این سیاره در صورت فلکی دلو جای دارد و رصد آن آسانتر از سیاره نپتون است. این سیاره با قدری در حدود 5.8 ( در محدوده دید انسان ) است. برای رصد آن ابتدا می بایست صورت فلکی دلو را بیابید. این صورت فلکی تقریباً دو ساعت پس از غروب خورشید طلوع می کند. ستاره فی - دلو می تواند راهنمای مناسبی برای شما باشد. کافی است به اندازه دو درجه به سمت غرب این ستاره حرکت کنید تا بتوانید جرم سبز رنگی را در آسمان بیابید که همان اورانوس است.

ادامه دارد....

آندرومدا

آندرومدا و خبر هایی از آن

اخترشناسان توانستند نخستین تک ستاره ها را در آندرومدا

بیابند 

 

 

 

یافته های تازه از همسایه راه شیری حاکی از آن است که گروهی از اخترشناسان نخستین تک ستاره ها را در هاله آندرومدا یافته اند. پیش از این ستاره های این ناحیه فقط در خوشه های کروی کشف می شدند. این گروه، ستاره های موجود در هاله را تا فواصل دست کم 500 هزار سال نوری از هسته کهکشان دنبال کردند. سرعت و ترکیب عناصر سنگین نشان می داد آنها هم متعلق به کهکشان های کوتوله بلعیده شده اند. گرچه می دانیم که اغلب کهکشان ها می بایست هاله تاریکی در اطراف خود داشته باشند تا جوابگوی گرانش آشکار آنها باشد، اما تاکنون به جز در اطراف راه شیری نشانی از هاله گسترده درخشان در اطراف دیگر کهکشان ها پیدا نشده بود. با بررسی آندرومدا به ما ثابت شد که کهکشان مارپیچی دیگری نیز مانند کهکشان خودمان هاله ای از ستاره ها دارد و این باید پدیده ای متداول در کیهان باشد. 

 

 

گروهی بین المللی از اخترشناسان در انگلستان نیز اعلام کردند سه خوشه ستاره ای پیر درنزدیکی آندرومدا یافته اند که اندازه و تراکمی بین خوشه های کروی و کهکشان های کوتوله دارند. ممکن است این خوشه ها بقایای کهکشان های کوتوله ای باشند که به دلیل کشش گرانشی آندرومدا از یکدیگر پاشیده شده اند. همچنین در هاله همسایه ما خوشه های کروی شناخته شده فقط 2 میلیارد سال سن دارند و در مقایسه با خوشه های کروی عادی به سن 13 میلیارد سال، جوان به شمار می آیند. اما نکته اینجاست که چنین چیزهائی در اطراف راه شیری وجود ندارند. شاید آندرومدا اخیرا تاریخ پر آشوب تری داشته و کوتوله های بیشتری را بلعیده است. جریان هر چه باشد کشف خوشه های بزرگ بازمانده از کوتوله های بلعیده شده، مرز میان ماهیت خوشه های کروی و کهکشان های کوتوله را کمرنگ تر کرده است. کهکشان راه شیری و آندرومدا جرم مشابهی دارند اما آندرومدا کمی درخشان تر است، برآمدگی مرکزی و قرص بزرگتری دارد. تعداد خوشه های کروی که در آندرومدا وجود دارند سه برابر راه شیری است.                      

                                                                                                                     

مادر روزت مبارک

ولادت حضرت فاطمه (س) دختر ژیامبر گرامی

 اسلام (ص)

ور وز مادر بر همه ی مادران آسمانی مهربانی

مبارک

            باد

ابر کامپیوتری

ابرکامپیوتری توانست با شبیه سازی خط سیر تکامل جهان

 کلیدهای مهمی را برای 

                      اخترشناسان به ارمغان بیاورد 

ابرکامپیوتری توانست با شبیه سازی خط سیر تکامل جهان کلید های مهمی را برای اخترشناسان به ارمغان بیاورد که آنها نیز می توانند با تلسکوپ های خود به سوی آنها نشانه روند. این کلیدها که به نظر می رسد جزئی مهم در کیهان باشند همان سیاهچاله ها هستند.

نام این شبیه سازی BHCosmo است و عملیات آن با سیستم Cray XT3 ٬ در مرکز ابرکامپیوتر Pittsburgh انجام شده است. محققان با انجام ۲۰۰۰ پردازش با این سیستم و در طی ۴ هفته توانستند این شبیه سازی را انجام دهند.

آنها کار را مطابق وضعیت اصلی تابش زمینه کیهانی آغاز کردند.سپس کار را با تحلیل ۲۵۰ میلیون ذره از مواد٬ و احاطه آن با نیروی گرانش حاصل از ماده تاریک ادامه دادند. محققان مشاهده کردند که چگونه ذرات و مواد هنگام انفجار و متلاشی شدن به شکل کهکشان ها و سیاهچاله ها در می آیند.

یکی از نتایج مهم این شبیه سازی بهم فشرده شدن سیاهچاله ها بود.در کهکشان ها نیز این موضوع مصداق داشت و آنها نظاره گر این فرآیند بودند چرا که سیاهچاله های فوق پرجرم در مرکز کهکشان ها واقع اند.

سرانجام آنها امیدوارند که در آینده با مشاهدات و نقشه برداری های با کیفیت تر بتوانند مدل بهتری از جهان را ارائه دهند که آن هم نیازمند کامپیوتر هایی قدرتمند تر است.

منبع : Universe Today

زیبایی ها در آسمان

شکاف کاسینی در زحل

صخره ای که فرصت مریخ نورد باید از پایین می رفت

سیاره مشتری

عکسی زیبا در عمق در آسمون

NGC1316 از نگاه هابل

M16 از نگاه هابل

 

موفق باشید

شباهت دو سیاره دور از هم

سیاره شناسان شباهت جالبی بین جریان های اقیانوس های زمین

 و کمربند های مشتری یافتند 

 

 

 

سیاره شناسان شباهت جالبی بین جریان های مشخص اقیانوس های زمین و کمربند هایی یافتند که مشخصه سطحی خاص سیارات گازی غولپیکر، همچون مشتری اند. ساختار کمربند های جو مشتری سالها موضوع تحقیقات جالبی بوده است. کمربند های مشتری به دلیل حرکت ابرها، در امتداد مجموع های ثابتی از جریان های متناوب، شکل می گیرند. این سیاره شناسان کشف کردند که اقیانوس های زمین هم نوارهایی از جریان های متناوب پایدار، در خود می پرورند که به هنگام مدل سازی، کاملا شبیه به کمربند های مشتری اند. این شباهت ها فقط ظاهری نیست. به گفته آنها طیف انرژی جریان های اقیانوسی از یک قانون نیرو پیروی می کنند که کاملا بر طیف جریان های منطقه ای در سیارات بیرونی، منطبق اند. آیا این پدیده های مشابه، در نیروهای فیزیکی مشابهی، ریشه دارند ؟ برای پاسخ به این پرسش باید تعیین کنیم که چه فرایند های فیزیکی باعث حرکات بزرگ مقیاس، در هر دو این دستگاه ها می شوند. بنابر تحقیقات سیاره شناسان میان عوامل نیروزا در سیارات خارجی و جریان های اقیانوسی، شباهت هایی وجود دارد. مقایسه طیف انرژی در سیارات غولپیکر و اقیانوس های زمین، اطلاعات ارزشمندی درباره خصوصیات اقیانوس ها و به خصوص قوی ترین جریان ها در نیمه اعماق اقیانوس ها به دست می دهد.                          

 

فلاش ماه

دانشمندان پس از صد ها سال موفق به یافتن دلیل قانع کننده ای

 برای پدیده ی TLPsیا فلاش ماه شدند. 

 

 

صد ها سال است که دانشمندان پدیده ی عجیبی را در سطح ماه مشاهده می کنند . این پدیده به صورت فلاش های کوتاهی در ماه دیده می شود که باعث تغییر رنگ ماه و تیرگی سطح آن می شود دانشمندان به مجموعه ی این غییرات گذرا TLPs می گویند .علت بوجود آمدن TLPs صد ها سال است که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است و در طول سالیان دانشمندان دلایل متفاوتی برای وقوع این پدیده ارائه کرده اند ازجمله اغتشاشات موجود در اتمسفر زمین ،  تاثیرات فیزیولوژی در چشم انسان ، تاثیر نور و حتی دلایل روانشناختی . اما تاکنون هیچ کدام از این دلیل ها نتوانسته است دانشمندان را قانع کند.

به تازگی ، طی پژوهش های انجام گرفته در دانشگاه نجوم کلمبیا توسط پرفسور آرلین کراتس گازهای رادون به عنوان علت این پدیده شناخته شده اند .پرفسور کراتس وقوع پدیده TLPs را مرتبط با گازهای رادونی دانسته که از منفذ های پوسته ی ماه به سطح آن می آیند  (بسیاری از فضاپیما ها از جمله آپولو15 وقوع این بیرون ریزی های گاز رادون را گزارش کرده اند) .به گفته ی آرلین کراتس بیرون ریزی های گاز رادون در ماه با گزارش بدست آمده از زمان و محل مشاهده ی TLPs در زمین منطبق است. دانشمندان در حال طراحی دوربین رباتیکی در شمال شیلی هستند تا با اسکن ماه در هر لحظه نقشه ای از وقوع TLPs تهیه کند . 

ابرهای ندیده

مشاهده ابرها برای اولین بار به چشم بشر

برای اولین بار بشر موفق شد که ابرهای موسوم به NLC  یا ابرهای درخشان را از بالای سر آن مشاهده نماید! فضاپیمای AIM متعلق به سازمان ناسا ، تصاویری را با (طول موج ترکیبی UV) در ارتفاع حدود 600 کیلو متری بالای منطقة قطب شمال از این پدیدة خارق العاده ، تهیه نمود. ادامه خبر را مشاهده نمایید

این تصاویر در 11 ژوئن امسال در اختیار ناسا قرار گرفت. AIM که در 25 آوریل 2007 به فضا پرتاب شد ، مأموریت دارد که صرفاً به مطالعة دقیق بر روی این پدیده پرداخته و تصاویر واضحی را از این ابرها در اختیار دانشمندان قرار دهد. تصاویری که در اینجا ملاحظه می کنید اولین مرحله از مأموریت این فضاپیماست که به خوبی انجام شد و AIM توانست این عکسها را به زمین ارسال کند. در دومین مرحله از مأموریت این فضاپیما که به مدت دو سال به طول می انجامد ، AIM وظیفه دارد که محتویات این ابرها را به لحاظ مواد و ذرات ریز تشکیل دهنده مورد بررسی قرار داده و مشخص کند که گرد و غبار موجود در فضا در پیدایش این ابرها چه نقشی دارد.

ابرهای NLC که اولین بار در قرن 19 میلادی مشاهده شدند، منحصراً در عرضهای جغرافیائی بالای قطب ملاحظه می شدند، اما اخیراً این ابرها شدت و گسترش بیشتری پیدا کرده اند و در ج=نوبی ترین مناطق نیمکرة شمالی مانند یوتا و کلورادوی آمریکا هم رصد شده اند.

یکی از مدیران محقق در پروژة AIM –آقای جیمز راسل از دانشگاه Hampton – می گوید : واضح است که این ابرها پیوسته در حال تغییر هستند و این نشانه ای از تغییر در اتمسفر کرة زمین می باشد!؟ و ما دقیقاً نمی دانیم که این تغییر چگونه و چرا رخ می دهد؟ آیا ابرهای NLC  نشانه ای از گرم شدن زمین (Global Warning) است؟ باید منتظر نتیجه تحقیقات فضاپیمای AIM باشیم تا شاید پاسخ به این سؤالات مشخص گردد.

نگارنده : متأسفانه عده ای از کارشناسان و رصدگران کشورمان معتقدند که این پدیده منحصراً به دلیل خروج گازهای فضاپیماها و موشکهای پرتابی به خارج از جو زمین تشکیل می شود ! اگرچه گازها و ضایعات باقیمانده از سوخت مو شکهای فضایی ، پدیدة NLC را تقویت می کند اما تنها عامل پیدایش این پدیده نبوده و نیست!

علاقه مندان برای کسب اطلاعات دقیق تر به مقالة آقای دکتر تونی فیلیپس کارشناس ناسا که در سال 2003 نوشته شده است مراجعه فرمایند.

منبع : SpaceWeather