NASA کار لحظه ها کرد

تصاویر ماهواره‌ای ناسا از آتش سوزی‌های شدید در کالیفرنیا

ماهواره‌های ناسا تصاویر جدید و استثنایی از آتش سوزی‌های اخیر در کالیفرنیا گرفته‌اند. این تصاویر سرعت زیاد گسترش آتش را به خوبی نشان می‌دهند.

 

 

ماهواره‌های ناسا تصاویر جدید و استثنایی از آتش سوزی‌های اخیر در کالیفرنیا گرفته‌اند. دست کم ۱۴ حریق عظیم در حدود ۱۱۰۰ کیلومتر مربع از شمال لس آنجلس تا جنوب شرقی سن دیگو را سوزاند. در تصاویر٬ فعالیت آتش با نقاط قرمز نشان داده شده است. آخرین تصاویر ماهواره‌ای ناسا در ۳۰ مهر مهر ماه ٬۱۳۸۶ ضخامت و زبانه کشیدن و پخش شدن دود ناشی از این حریق را بر فراز اقیانوس آرام نشان می‌دهد.

بادهای سانتا آنا(Santa Ana) که سرعت بسیار زیادی دارند به گسترش آتش سوزی دامن می‌زنند.

بر طبق گزارش‌های خبری اخیر در حدود ۷۰۰ خانه ویران و صد ها هزار نفر از ساکنان منطقه مجبور به ترک خانه‌هایشان شده اند. در این تصاویر شعله‌های ناشی از حریق در مقیاس بسیار بزرگ نمایش داده شده است.

هواپیمای تحقیقاتی بدون سرنشین «ایخانا»(Ikhana) ناسا با پرواز بر فراز چندین حریق و به کمک تجهیزات تصویر برداری گرمایی-مادون قرمز٬ از نزدیک و از میان دود و غبار تصاویری با کیفیت بالا از نقاط داغ را ثبت کرده است. در این تصاویر سه بعدی، نقاط داغ به رنگ زرد مشخص شده است.

این تصویر سرعت و جهت بادها را نشان می‌دهد (بر اساس رنگ‌ها). رنگ سبز نمایانگر باد با سرعت‌های بالا است. .

این دو تصویر به وضوح٬ سرعت رشد حریق را نشان می‌دهد.
سرعت باد در این مناطق در گستره‌ی ۵۰ تا ۸۰ کیلومتر بر ساعت اندازه گیری شده است.
این بادها رطوبت نسبی بسیار کمی دارند و به همراه شرایط خشک و بی باران این مناطق منجر به آتش سوزی‌های اخیر شده است.

منبع: NASA

دیسکاوری می خواهد بپرد

دیسکاوری و پرتابی دیگر برای او

 

امروز، در صد و بیستمین ماموریت شاتل‌های فضایی ناسا، شاتل دیسکاوری راهی بیست و سومین سفر خود به سوی ایستگاه فضایی بین‌المللی است.

شاتل دیسکاوری امروز، ۲۳ اکتبر(۱ آبان ماه) ساعت ۶ و ۵۳ دقیقه ی بعد از ظهر از پایگاه فضایی کندی واقع در ایالت فلوریدای امریکا به سمت ایستگاه فضایی حرکت می کند.

در این ماموریت، پنج راهپیمایی فضایی برای تکمیل بخش های مختلف ایستگاه فضایی بین المللی انجام خواهد شد. از سال ۲۰۰۱ تا کنون بخشی آزمایشگاهی و بخشی که خدمه ی ایستگاه بتوانند در آن حضور داشته باشند به ایستگاه فضایی اضافه نشده است.

بخش ایتالیایی که باید به ایستگاه فضایی بین المللی اضافه شود.

در این ماموریت، یک بخش ایتالیایی به ایستگاه فضایی بین المللی اضافه می شود و یکی از آرایه های باطری های خورشیدی ایستگاه که به صورت موقت روی آن نصب شده بود به مکان اصلی خود منتقل می شود.

اخبار بعدی این ماموریت را همین جا دنبال کنید.

منبع: NASA

از عشق من NASA خبر های تازه می رسه

یه خبر هم از عشق من بخونید

دانشمندان ناسا به فناوری جدیدی برای پیدا کردن هر چه سریع‌تر شکاف‌ها و

 نشتی‌های ایجاد شده در رویه فضاپیماها دست یافته‌اند.

 پایگاه اینترنتی ساینس دیلی در گزارشی در این باره آورده است: شهاب سنگ‌های کوچک همواره در فضا شناور هستند و زباله‌های فضایی نیز معمولا در فضا وجود دارند. به این ترتیب همیشه خطر برخورد چنین اجرام فضایی با رویه ظریف آلومینیومی فضاپیماهایی مانند ایستگاه فضایی بین المللی، که در مدار 220 مایلی بالای زمین در گردش است، وجود دارد.

یک سوراخ کوچک در دیواره فضاپیما به معنی یک نشتی کوچک و خروج هوای فشاردار است.

دالی چیمنتی، استاد دانشگاه ایالتی یووا در رشته مهندسی هوافضا در‌ این خصوص اظهار داشت: ناسا درصدد دستیابی به فناوری کارآمدی است که بتواند به کمک آن هرچه سریعتر این قبیل نشتی‌ها را پیدا کند. تعمیر این نشتی‌ها کار ساده‌ای است، اما مشکل این است که محل نشتی کجاست؟

پیدا کردن محل نشتی کار دشواری است چرا که هر فضاپیما مملو از سیستم‌های پشتیبان، رایانه‌ها، ‌کنترل کننده‌ها و تجهیزات تحقیقاتی است. ممکن است در هر کدام از این تجهیزات نشتی پنهان شده باشد.

به علاوه پیدا کردن نشتی در فضاپیما از راه شنیدن صدای فیس فیس هوایی که با فشار خارج می‌شود، امکان‌پذیر نیست چون این صدا از فضاپیما خارج می‌شود و قابل شنیدن نیست.

اما دانشمندان ناسا به روش بهتر و بسیار سریعتری برای پیدا کردن چنین نشتی‌هایی دست یافته‌اند.

به گفته دانشمندان، یک فضاپیما می‌تواند فقط مقدار زیادی اکسیژن تولید کند. ناسا نمی‌تواند کاری کند که این اکسیژن به آرامی و مداوم در خلاء‌ سرد فضا جاری شود. لذا محققان دانشگاه یووا به سرپرستی چیمنتی،‌ موفق به طراحی حسگری شده‌اند که این حسگر لرزه‌های کوچک در رویه فضاپیما را که در نتیجه خروج هوا ایجاد می‌شوند، شناسایی می‌کند.

این لرزه‌ها توسط رایانه تجزیه و تحلیل شده و در نهایت رایانه، محل نشتی را پیدا می‌کند. با این روش می‌توان ظرف یک دقیقه محل نشتی را تعیین کرد.

ماموریت شاتل دیسکاوری

ماموریت آتی شاتل فضایی «دیسکاوری» شامل یک پیاده روی فضایی با هدف آزمایش تکنیکی برای تعمیر سرامیک‌های حرارتی در فضا خواهد بود.

آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) اعلام کرد یک مورد پیاده روی فضایی بیشتر در ماموریت آتی «دیسکاوری» خواهد گنجاند تا تکنیک تعمیر سپر حرارتی در فضا را آزمایش کند.

این تکنیک که پس از حادثه فضاپیمای کلمبیا در سال 2003 طراحی شد، نیاز به استفاده از ابزاری شبیه به یک تفنگ درزگیر دارد.

فضانوردان در این پیاده‌روی فضایی نوعی ماده پلاستیک مانند را به درون هر گونه ترک خوردگی یا سوراخ در سرامیکهای حرارتی آسیب دیده تزریق می‌کنند.

این ماده کمک می‌کند که شاتل توانایی‌اش را در حفاظت از خود در برابر حرارت و گرمای بسیار زیاد به هنگام ورود مجدد به اتمسفر زمین دوباره به دست بیاورد.

در حالت عادی کاشی‌ها پوشیده از سطحی سیاه و شیشه‌یی هستند که حرارت را در جریان ورود مجدد به اتمسفر زمین طرد می‌کند.

وقتی این پوشش خارجی آسیب می‌بیند و سیلیس سفید سرامیک در معرض حرارت قرار می‌گیرد، مستعد ذوب شدن خواهد بود.

کندی و دیسکاوری

پرسنل پایگاه فضایی «کندی» در کیپ کاناورال فلوریدا به منظور ادامه

برنامه‌های آماده سازی برای اجرای عملیات ساخت در ایستگا فضایی

بین‌المللی شاتل فضایی «دیسکاوری» را خارج کرده و به سکوی پرتاب

آن در فلوریدا در حاشیه اقیانوس منتقل کردند.

«دیسکاوری» توسط یک وسیله حمل و نقل متحرک عصر آپولو مدت کوتاهی قبل از ساعت 7 صبح روز یکشنبه به وقت شرق آمریکا از ساختمان مونتاژ وسایل نقلیه خارج شده و به سکوی پرتاب منتقل شد.

این شاتل شش ساعت بعد از حرکت به مقصد رسید.

آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا)، درصدد است که شاتل را روز 23 اکتبر (اول آبان ماه) پرتاب کند اما دو روز برای احتمال جابه‌جایی در این برنامه‌ریزی در نظر گرفته شده است.

دیسکاوری در این ماموریت یک واحد جدید را به ایستگاه منتقل خواهد کرد تا آزمایشگاه‌های ساخت شرکای اروپایی و ژاپنی نیز به این پست خارجی بپیوندند.

گفتنی است که اقدامات آماده سازی برای پرتاب دیسکاوری کمی بیشتر از زمان در نظر گرفته شده طول کشیده است.

رفت و خوش به حال آمریکایی ها

سپیده دم هم برای ۸ سال دیگر رفت

                

کاوشگر فضایی آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) موسوم به DAWN (سپیده‌دم) سفر هشت ساله خود را به کمربند سیارکی منظومه شمسی آغاز کرد.

               

 این فضاپیما که قرار است، «وستا» و «سرس» - دو جرم بزرگ کمربند سیارکی را ملاقات کند - در ساعت 11:34 روز پنج‌شنبه از پایگاه فضایی کیپ کاناورال به فضا پرتاب شد.

سفر این کاوشگر فضایی که نزدیک به پنج میلیارد کیلومتر خواهد بود دانشمندان را امیدوار کرده است که با کمک آن بتوانند به راز چگونگی شکل گیری منظومه شمسی پی ببرند.

                                             

DAWN در سال 2011 به VESTA خواهد رسید و در سال 2015 نیز از CERES بازدید خواهد کرد.

DAWN قرار است تصاویری با کیفیت بسیار بالا از این دو سیارک به زمین ارسال کند که این تصاویر شامل دهانه‌های آتشفشانی، کوه‌ها، ژرف دره‌ها و شواهدی آشکار از فعالیت‌های آتشفشانی خواهد بود.

این کاوشگر در طول سفر طولانی‌اش همچنین یک مانور تصحیح مدار از مریخ خواهد داشت.

                            

یک پایگاه بزرگتر بر روی ماه NASA

ناسا یک پایگاه بزرگتر روی کره ماه احداث می‌کند

مقامات آژانس فضانوردی ناسا اعلام کردند که فضانوردهای آتی برای کار بر روی کره ماه احتمالا در سکونتگاه‌های بزرگتری زندگی خواهند کرد و ماه‌نوردهای جدید ورزشی را با قابلیت راهپیمایی دو هفته‌یی هدایت خواهند کرد.   مقامات آژانس فضانوردی ناسا اعلام کردند که فضانوردهای آتی برای کار بر روی کره ماه احتمالا در سکونتگاه‌های بزرگتری زندگی خواهند کرد و ماه‌نوردهای جدید ورزشی را با قابلیت راهپیمایی دو هفته‌یی هدایت خواهند کرد. به گزارش سرویس «فن‌آوری» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آژانس فضانوردی آمریکا در حال حاضر امیدوار است که به جای مونتاژ کردن یک پست خارجی روی ماه به مرور زمان از توده‌ای از واحدهای کوچک و جداگانه پرتاب شده، سه سکونتگاه بزرگ را در تعداد پروازهای کمتری برای احداث یک سرپل روی کره ماه فرود آورد. دوگ کوک ،‌معاون دستیار رییس ناسا در بخش سیستم‌های اکتشافی در این زمینه گفت: برنامه تغییر یافته کره ماه ناسا شامل پرتاب سکونتگاه‌های بزرگتر به کره ماه با پروازهای باری بدون سرنشین خواهد بود. وی افزود: با این روش فضانوردان ناسا خیلی سریعتر از روش حمل کردن واحدهای کوچک به مرور زمان به کره ماه و مونتاژ آنها و سخت‌افزارها روی هم، می‌توانند موفق شوند.

دیسکاوری دوباره می خواهد بپرد

دیسکاوری و پرتابی دیگر

مدیران شاتل ناسا اعلام کردند: تعمیر نشتی یک واشر هیدرولیک در شاتل فضایی «دیسکاوری» ممکن است پرواز برنامه ریزی شده شاتل برای ماه اکتبر را به تعویق بیاندازد.

به گزارش سرویس فن‌آوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)،به این ترتیب، تکنسین‌ها کار تعمیر این واشر هیدرولیکی نشت کننده را از روز چهارشنبه آغاز می‌کنند؛ سپس مدیران شاتل ناسا عملیات تعمیر را ارزیابی خواهند کرد تا تصمیم بگیرند که چه تاثیری در زمان پرتاب دیسکاوری خواهد گذاشت.

این مشکل طی بازرسی‌های پیش از پرواز شاتل در هفته گذشته توسط تکنسین‌ها تشخیص داده شد.

این تکنسین‌ها احتمال دادند که مشکل یاد شده احتمالا در طول عملیات فرود شاتل در ماموریت گذشته آن در دسامبر سال 2006 تشدید شده است.

در همین جلسه مدیران ناسا هم چنین تصمیم گرفتند که یک پیاده روی فضایی به ماموریت دیسکاوری بیافزایند. به این ترتیب این ماموریت پنج پیاده روی فضایی خواهد داشت. 

فضانوردان NASA

فضانوردان ناسا مشتاقانه در انتظار آغاز ماموریت «دیسکاوری» در ماه آینده هستند

هفت فضانورد آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا)، مشتاقانه برای یک پرواز پرمشغله ساخت‌وسازی به ایستگاه فضایی بین‌المللی با شاتل فضایی «دیسکاوری» در ماه آینده، آماده می‌شوند.

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پاملا ملروی، فرمانده شاتل درباره این پرواز گفت: این لحظه برای تک تک خدمه هیجان انگیز است.

ملروی و خدمه‌ همراه وی اظهار کردند که در انتظار پرواز برنامه‌ریزی شده روز 23 اکتبر در ماموریت STS-120 آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) هستند تا یک واحد جدید اتصالی را به ایستگاه فضایی حمل کرده و یک صفحه خورشیدی قدیمی را به سمت بندرگاهی ایستگاه منتقل کنند.

این فضانوردان خاطر نشان کردند که عملیات جایگزینی مجدد واحد صفحات خورشیدی PORT6 که طی سه پیاده روی فضایی از ماموریت دو هفته‌یی دیسکاوری تکمیل خواهد شد از جمله پرچالش‌ترین بخش‌های این ماموریت خواهد بود.

گفتنی است که تاکنون در مجموع پنج پیاده روی فضایی برای این ماموریت برنامه‌ریزی شده است

فعالیت جدید

فعالیت «آپورچونیتی» هفته آینده آغاز می‌شود

وزش باد، غبار روی صفحات خورشیدی مریخ نوردان ناسا را

 زدود

آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) اعلام کرد: مریخ نوردان دوقلوی ناسا که فعالیتشان در اثر توفان گرد و غبار و نرسیدن نور کافی به صفحات خورشیدشان متوقف شده بود از خواب بیدار شده و فعالیت خود را از سر گرفته‌اند.

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا)، اعلام کرد: «آپورچونیتی» در حال حاضر برای حرکت کردن تا قطر نیم مایلی دهانه آتشفشان ویکتوریا در هفته آینده آماده است و مریخ‌نورد «اسپیریت» نیز روی تشکیلات موسوم به «هوم پلات» که فلات لایه‌ای بستر سنگی است، بالا رفته است.

این دو مریخ نورد که در ابتدا فقط برای سه ماه ماموریت طراحی شده بودند هم اکنون بیش از سه سال است که مشغول فعالیت هستند.

ناسا گفت: هم اکنون آسمان مریخ شفاف و باز شده است البته بادهای شدید برخی از تجهیزات جدید آپورچونیتی را برداشته و تجهیزاتی از جمله یک طیف سنج آن نیز ممکن است از کار افتاده باشد.

۹ ریز کهکشان

ناسا 9 ریزکهکشان استثنایی را در کائنات دور دست رصد کرد

تلکسوپ‌های هابل و اسپتیزر آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) برای کشف 9 مورد از کوچکترین ؛ دور دست‌ترین و متراکمترین کهکشانهایی که تاکنون در کائنات دور دست مشاهده شده، نیروهای خود را روی هم گذاشتند.

به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا)، در گزارشی در این زمینه آورده است که هر یک از این کهکشانهای تازه کشف شده با درخشش خیره کننده میلیون‌ها ستاره، صدها هزار بار کوچکتر از کهکشان راه شیری ما هستند.

نور پیرزکال از موسسه علمی تلسکوپ فضایی هاتل در بالتیمور در این زمینه می‌گوید: این کهکشانها جزو کم چگالی‌ترین کهکشان‌هایی هستند که تاکنون به طور مستقیم در کائنات رصد شده‌اند.

این کهکشان‌های جوان دیدگاه‌های جدید مهمی از سال‌های شکل گیری کائنات درست یک میلیارد سال پس از پدیده انفجار بزرگ در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند

اقیانوس های اروپا

کاوش در اقیانوس‌های اروپا

طرح‌های کاوش در اروپا، قمر مشتری، که همواره مورد توجه دانشمندان بوده این بار جدی تر مطرح شده است. دانشمندان در پی فرستادن یک زیر دریایی به اقیانوس‌های زیر سطح این قمر هستند.

 

به اعتقاد بسیاری از دانشمندان علوم سیاره‌ای، اروپا، قمر مشتری، بهترین گزینه برای همراهی زمین در پذیرش حیات است. فضاپیماهایی چون ویجر و گالیله شواهدی به دست آورده‌اند که نشان از وجود اقیانوسی عمیق و احتمالا گرم در زیر یخ‌های تکه تکه آن دارد. در مقاله‌ای که در شماره‌ی ماه جولای نشریه «مهندسی هوافضا»(Aerospace Engineering) منتشر شده است، یک مهندس مکانیک انگلیسی پیشنهاد ارسال یک زیر دریایی برای بررسی اروپا را ارائه داده است.

پیشنهاد «کارل راس»(Carl Ross)، استاد دانشگاه پورتس موث در انگلستان، ساخت یک زیردریایی از آلیاژ چندین فلز است. او همچنین منابع تغذیه راحت‌تر، وسایل ارتباطی بهتر و سیستم‌های پیشران قوی‌تری را برای مقاله «طرح یک زیردریایی برای پیمایش اقیانوس‌های اروپا» در نظر گرفته است.

مقاله‌ی راس روش‌های مختلف ساخت این زیردریایی را با توانایی تحمل فشار زیاد در زیر لایه‌های یخ اروپا بررسی می‌کند. دانشمندان معتقدند که این اقیانوس‌ها بیش از ۱۰۰کیلومتر عمق دارند، یعنی چیزی در حدود ۱۰برابر اقیانوس‌های زمین.

تصویری خیالی از اقیانوسی در زیر یخ‌های اروپا و موجودات زنده احتمالی آن و کاوشگری در حال تحقیق و بررسی.

زیردریایی راس طولی برابر سه متر و قطری به اندازه‌ی یک متر خواهد داشت. به اعتقاد او، اگرچه استیل و تیتانیوم توانایی لازم را برای تحمل فشار آب دارند اما به خوبی شناور نمی‌شوند پس زیردریایی مانند یک سنگ به عمق اقیانوس می‌رود. آلیاژ فلزات و ترکیبات سرامیک می‌تواند بهترین انتخاب باشد.

در طرح راس، یک سلول سوختی(Fuel Cell) انرژی مورد نیاز را برای حرکت، ارتباطات و ابزار علمی تأمین می‌کند. اما این نکته نیز یادآوری شده که پیشرفت تکنولوژی می‌تواند در سال‌های آتی منابع انرژی بهتری را معرفی کند.

به نظر راس مأموریت به اروپا تا قبل از ۱۵ یا ۲۰ سال دیگر میسر نخواهد شد. نظری که «ویلیام مک کینون»(William McKinnon) ، استاد علوم زمین و سیاره‌ای دانشگاه واشینگتون در میسوری، آن را تأیید می‌کند:"بررسی اروپا با یک مدارگرد بسیار دشوار و پرهزینه است اما هزینه‌ی آن بسیار کمتر از فرود یا ورود به اقیانوس‌های آن است. در آینده، زمانی که توانستیم قطر پوسته‌ی یخی را تخمین بزنیم می‌توانیم به طور جدی به مشکلات مهندسی آن بیندیشیم. در حال حاضر بهتر است به فکر مکان‌هایی باشیم که یخ‌های سطح اروپا شکسته است و از مدار می‌توان ترکیبات آن را بررسی کرد".

آزمایشگاه جت پروپالشن(JPL) ناسا هم اکنون در حال کار بر روی ایده‌ی ساخت کاوشگری به نام «کاوشگر اروپا»(Europa Explorer) است. هدف از این طرح، قرار دادن مدارگردی با ارتفاع کم برای تأیید وجود آب در زیر لایه‌های یخ اروپا، نقشه برداری از پراکندگی ترکیباتی که در تحقیقات بیوشیمی اهمیت دارند و همین طور بررسی وضعیت سطح و زیر سطح اروپا برای کاوشگرهای بعدی است. به گفته‌ی مک کینون این ماموریت می‌تواند وجود این اقیانوس، قطر یخ‌ها و مناطقی را که قطر یخ‌ها در آن ها کم تر است نشان دهد".

او می‌افزاید که یک مدارگرد نقاط گرمی را که نشان از فعالیت‌های زمین شناختی و یا حتی آتش فشانی دارند مشخص و تصاویری با کیفیت بالا، که برای برنامه ریزی هر نوع فرود به آن نیاز داریم، تهیه می‌کند.

تصویری هنری از کاوشگر اروپا

اروپا که اندکی از ماه، قمر زمین، کوچک‌تر است، سطحی بدون دهانه‌های برخوردی دارد که به معنی جوانی پوسته آن است. مطابق یافته‌های فضاپیمای گالیله یخ‌های نزدیک سطح ذوب می‌شوند و به سطح می‌رسند سپس دوباره یخ می‌بندند و بدین ترتیب سطح اروپا همواره در حال تغییر است.

درحالی که دمای سطحی اروپا در حدود ۱۳۰کلوین(۱۴۲- درجه سانتیگراد) است، دمای داخلی می‌تواند در حدی باشد که یخ زیرین را ذوب کند. این گرمای داخلی حاصل از نیروهای کشندی(جزر و مدی) بین مشتری و سایر اقمار آن است.

دانشمندان معتقدند که همین نیروها باعث ایجاد گرما در قمر آتش فشانی مشتری، یو، می شود. احتمال دیگر وجود جریان‌های دریایی به عنوان منبع انرژی است که در زمین باعث ایجاد شرایط مناسب برای تشکیل تجمعاتی از باکتری‌های سخت جان می‌شود. وجود این جریانات در اروپا می‌تواند احتمال وجود حیات را افزایش دهد.

این اولین طرح زیردریایی راس برای جایی غیر از زمین است. او که بیش از ۴۰سال به طراحی زیردریایی‌های زمینی مشغول بوده، در این باره می‌گوید:"بزرگترین مشکلی که داشتم این بود که این زیردریایی باید توانایی ذوب یا حفاری حدود ۶ کیلومتر یخ سطحی را داشته باشد. به همین دلیل به نظر می‌رسید که یک راکتور هسته ای برای تأمین انرژی مورد نیاز ضروری است".

به گفته مک کینون که یک مأموریت به اروپا را فوق العاده مهم ارزیابی می‌کند، اروپا مکانی است که به احتمال بسیار زیاد حاوی آب مایع به میزان زیاد، منابع انرژی و عناصر مورد نیاز برای حیات، مانند کربن، نیتروژن، گوگرد و فسفر است.

اما آیا واقعا در اروپا موجوداتی زندگی می‌کنند؟ به نظر می رسد که برای پاسخ به این پرسش باید منتظر ماند.

منبع: http://www.universetoday.com